Müge, annesini karşısına alarak İstanbul'dan çocukluğunun şehri Ankara'ya taşınır ve ilk geceden sokakta kalır. Son parasıyla tuttuğu kıymetli evi, daha içinde bir gün bile geçiremeden, yangında kül olmuştur. Bunun üzerine Müge, geçici bir süre için abisinin en yakın arkadaşı Kaya ile birlikte yaşamak zorundadır. Kötü haber, Kaya da en az abisi kadar kapalı devre bir profildir. Daha kötü haber ise, aylardır kendisini "Pelin" diye tanıtarak sahte hesaptan flörtleştiği karizmatik yabancı da Kaya'dan başkası değildir. Sanki bütün gezegenler sıraya dizilmiş ve Müge'ye kozmik bir şaka hazırlamıştır. Ne gazetede astroloji köşesi yazarken sıktığı palavralar ne de "Sevgi Sezgin" rumuzuyla verdiği saçma ilişki tavsiyeleri, Kaya ile içine düştüğü düğümü çözmeye yardımcı olacaktır. Müge, biricik kedisi Pekmez de dahil herkesin yalan söylediği bu dünyada hem geçmişin sırlarıyla yüzleşip hem de Kaya ile bu defa gerçek bir ilişki kurmayı başarabilecek midir? Peki Pelin ile Müge arasında kalan Kaya, gerçek aşkı seçebilecek midir?

Nereye uçar turnalar, nereye gider gökyüzü... Alıp kanatlarına umutlarını geçmişin? Sen yıkıldın altında göğün, yandın küçük bir pervane gibi. Ah, küçük bir pervane gibi... Bir 70'ler hikâyesi. Bu hikâyede, gençliğin ilk heyecanlarıyla tasasızca yaşayan küçük, şımarık bir kız, esasında zannettiği kadar küçük olmadığını kafa karıştırıcı tecrübelerle fark edecek. Üstüne yıkılan o göğü, bir başka güçlü elin de yardımıyla ve kalbindeki tüm o sevdasıyla kaldıracak göğsünün üstünden. Ve iki genç, imkânsızda buluşup birbirine pervane olacak. Kime söyledin derdini, kimi sevdin gizli gizli? Kimler uyandırdı içindeki kötü kırık türküleri? Ölenlerin adını unutma; türkülerin, meydanların. Ah, bırakmasın onlar seni... "Bak, bak şunlara! Bunlar yalnızca kâğıt mı? Değil... Oku! İnsan hepsi. Hepsi birer ölü. Hepsi birer ölüm. Beren! Şaka mı geliyor bunlar sana?" Hey! Bak işçi tulumu giymiş umut! https://www.youtube.com/watch?v=e9LO0LWGvX4

"Ulaşınca herkes sever seni Ben ulaşamayınca da sevdim Yıldız tozu gibiyken sen Ya da kaf dağı çiçeği Olsun dedim ne yapayım Yatıp en erken uykulara Rüyalarımda göreyim diye Karıştırıp varlığını yokluğuna Yokken de varmışsın gibi sevdim..." Kimsesizlerin birbirlerinin kimsesi oluşunun hikayesi.

Geri döndüm. Tek tek söküp attığım ne varsa, üstüme bir bir diktim de döndüm. Kalbime geri döndüm.

Pars, Atlas'ın önce ilk aşkı, sonra oyun arkadaşı oldu. Oynadıkları oyunun ipleri ayaklarına dolandı. Biri kaldı diğeri kaçtı. Çok zaman sonra kapı yeniden çaldı, postacı kapıya bir kaset bıraktı. Kasette Atlas'ın abisinin, Aras'ın katilinin sesi vardı. Atlas duyduğu sesin, Pars'ın peşine düştü. 🩸 "Pars..." dedim. "Seni öldüreceğim." "Lütfen..." dedi, gözlerini gözlerimden çekmeden. "Atlas, lütfen öldür beni."