Zwykły patrol. Czkawka i jego przyjaciele spotykają na otwartym morzu statki Łowców porozwalane w drobny mak. Jak to się stało? I kto mógł to zrobić?

Czkawka Straszliwy Haddock III nie ma łatwego życia. Jest samotnym chłopcem, pomimo otaczających go dorosłych, czy rówieśników. Dlatego, za każdym razem, gdy ma szansę, by przerwać swą samotność, jest gotów zrobić wiele. Jednak, czy dla każdej osoby, warto ryzykować? Historia jest, mam nadzieję, ciekawa. Chwilami monotonna, jednak, czy całe życie jest pełne akcji? Serdecznie zapraszam do przeczytania.

Usiądźcie wygodnie i posłuchajcie. Opowiem wam teraz pewną historię, która z czasem stała się legendą. Legendą, która żyje też w was, chociaż o tym nie wiecie. Wszystko zaczęło się... Nawet nie wiem, kiedy tak dokładnie się zaczęło. Ale wiem, że trwa aż do dziś. Ta historia wydarzyła się naprawdę. I to całkiem niedawno. Jeszcze się nie skończyła. I nie wiadomo, czy kiedykolwiek się skończy. To opowieść o chłopcu, który był gotów przełamać bariery i ponieść konsekwencje swoich wyborów. Mieli go za tchórza, ale on miał na tyle odwagi, że zrobił coś, czego nikt w jego wiosce wcześniej nie dokonał. Zdołał spojrzeć na świat z innej perspektywy. Z perspektywy niemal odwiecznego wroga. I ruszył własną drogą. Ta opowieść jest prawdziwa. I pora, żebyście ją w końcu poznali.

Brak Czkawka x Astrid! Czkawka Haddock III nienawidzony człowiek wyspy Berk. Słaby ciałem, ale ducha nic nie potrafiło złamać. Syn, zdrajca, jeździec, przyjaciel, obrońca i smok. O to historia o młodym wikingu i jego najdroższym przyjacielu smoku.

Co by było gdyby Czkawka jednak uciekł z Berk? Gdyby postanowił wieść samotne życie wśród smoków ? Dowiesz się czytając to opowiadanie ;)

Dzięki Smoczemu Oku Jeźdźcy odbywają dalekie podróże, podczas których odkrywają nowe lądy i gatunki smoków. A co by było gdyby... Gdzieś "po drodze" przyjaciele spotkali pewną nieznajomą dziewczynę? Jak bardzo ich życie stanęłoby do góry nogami? 8.10.2017 - 18.05.2022 (zdecydowanie za długo) Liczba słów: +/- 142,5 tys.

Dead

Wyspa Berk Wielu z was uważa zapewne, że to jedyna wyspa na której smoki i wikingowie żyją razem w zgodzie. Nic bardziej mylnego. Na północny wschód i wiele setek kilometrów oceanicznej otchłani dalej, co jakiś czas spotykając mało znaczące i o dziwnych kształtach wyspy, leży zamieszkała przez pewnych wikingów spora i mocno zalesiona wyspa posiadająca niewielki wulkan przy brzegu. Zapewne teraz zastanawiacie się dlaczego miałaby was ona zainteresować. Przecież to tylko wyspa i to na dodatek mocno oddalona od Berk. Otóż to właśnie na tej wyspie smoki i ludzie żyją w zgodzie. I zapewne zdziwię was jeszcze bardziej, kiedy wam powiem, że pokój między nimi trwa jedno pokolenie dłużej niż na Berk. Muszę także wam powiedzieć, że szykuje się ona do wojny. Co z tym wszystkim ma wspólnego Czkawka i jego przyjaciele? Cóż, to dłuższa historia... ________ PS. Warto przeczytać na początku prolog 😉

„Stoick bezsilnie patrzył jak dwuskrzydłowy smok zabiera od niego Valkę. Jego skarb. Żonę. Matkę syna, którego trzymał na ręce w tej chwili, z którym właśnie wpatrywał się w malejący punkcik na nocnym niebie. Jego wzrok został zakryty przez płaszcz łez. Opuścił głowę i kątem oka zobaczył sylwetkę swojego dziecka. Ukochanego małego synka." Od tamtej pory nic nie było takie samo na Berk. Smoki został zniewolone przez wikingów i zmuszone do pracy w najgorszy możliwy sposób - przez ucinanie ich skrzydeł. Wydawało im się, że wraz z rozwiązanym problemem smoków wszystko na zawsze pozostanie w idealnym porządku. Aczkolwiek nic nie trwa wiecznie i nikt nie ma pewności czy jest gotowy na nadchodzące zmiany. Opowiadanie rozgrywa się w uniwersum z „Jak Wytresować Smoka", ale nie będzie tutaj żadnego nawiązania do trzeciej części.

Wikingowie uważają, że Furie dawno już wyginęły. Że na świecie został tylko Szczerbatek, jako ostatni z gatunku. Jednak wszystko to zmienia się, gdy na Berk awaryjnie ląduje dwóch innych jeźdźców. Jeden na rannej Nocnej Furii. Drugi na kapryśnym Błyskokle. | akcja gdzieś po ósmym sezonie Jeźdźców smoków | | część 1. | | część 2. - „Cień świtu" |