Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve tutkuyla bağlı olduğu dansıdır. Kalbi yalnızca bir tek şey için, bale için çarpar. Ta ki ikincisini bulana kadar. Hazer Han'ı. Dans seçmelerine gittiğinde, kendisini seçen bu adamın gözetimi altında dans etmeye, müzikali kazanma hedefiyle bir kelebek gibi kanat çırpmaya başlar. Fakat, sahip olmayı istediği tüm bu başarıların yanında, ona başka bir hediye kılınmıştı. Aşk. Kendi kalbi kadar hassas, nazik bir kalp, Mila'ya yaklaştığında, bu zamana kadar koruduğu tüm savunmaları yavaşça yerle bir olur ve aşk, arzuyla, bedeninde dans eder. •yetişkin içerikli sahneler mevcuttur•

"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUNMAMAKTADIR! Yayınlanma Tarihi: 21 Mayıs 2017 Maça Kızı 8, üç kısımdan oluşan bir seridir; hepsi bu kitap altında toplanacaktır.

Bazı papatyalar siz yapraklarını koparmadan önce son şarkılarını söyler. Işıltılı bir hayatın, ünlü şarkıcı Papatya Parlar'ın dünyası...

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Bir özel yeteneğinizin olmasını ister miydiniz ? Ya da olsaydı ise bunun iyi bir şey mi yoksa kötü bir şey mi olacağını hiç düşündünüz mü? Bunun cevabını Yaprak' tan öğrenebilirsiniz. Yaprak diğer çocuklar gibi olmayan farklı bir çocuktu . Bunun sebebi ise özel bir yeteneğinin olmasıydı. Bunun hayatındaki yerini ise büyüdüğünde öğrenecekti. Bu gerçekleri öğrenme sürecinde ise ona ilk aşkı Toprak yardım edecekti . Sizce öğrendi gerçeklerden biri Toprak'ın ondan sakladığı bir sırda olabilir miydi? Hadi bu gerçekleri hep birlikte okuyarak öğrenelim

Selis bir pazar günü ailesinin isteği neticesinde kız kardeşi ile hazırlanıp bir yemeğe giderler. Her şey çok güzel gider , ailesiyle birlikte afiyetle yemeğini yer. Ama ailesi başka bir sebepten dolayı bu restorana gelmiştir. Yemekleri bittikten sonra hesap istenir . Aile hesabı öderken restoran sahibi Selis'e bir oyuncak vericeğini söyler . Ailesinden izin alıp o kadınla gider ama işler hiç düşündüğü gibi gitmez. Selis girdiği restorandan tam tamına on bir yıl çıkamaz . Ama on bir yıl sonra karşısına kurtarıcısı çıkar . Bu kişi onu Selis ' i oradan çıkarabilir . Ama yaşadığı acılarını unutturabilir mi ? Bunu okuyarak görelim .