Öğretmen Meyra ve yüzbaşı aybars'ın aşkı. Onların kaderi yıllar önce birleşmişti. Ben Meyra adımın anlamı'nın aksine karanlıktı hep yollarım... Kimsesiz geldiğim bu mahallede kocaman bir aileye birde dünyanın en güzel aşkına sahip oldum. Peki gerçekler aramıza giricek mi bizi ayırmaya yetecek mi bu gerçekler. çoçuk esirgeme kurumunda büyümüş bir kız. İlk deneyimim olduğu bir hikaye yazım yanlışları ve hatalar olabilir...

Zemheri kara kış demekti İpar ise karda açmayan çiçek

Aşk kader gibidir Lina, ondan kaçamazsın!. Unutma... Kalp her zaman imkânsıza âşık olur.

Aşkın hiç bu kadar acıtacağını düşünmemiştim. ° Küçücük gördüğü kıza amade olan adamın hikayesi. ° Bir kelebek kondu gönlüme. Usulca kendini hiç belli etmeden. Bir kelebek kondu gönlüme. Kelebeklerin ömrü kısa değil miydi? Neden yıllardır yaşıyordu, hatta çoğalıyordu o kelebek gönlümde? Bir kelebek kondu gönlüme ve sen adam o kelebeğin kanatlarını kırdın. Hiç acımadan.

Yıllar önce sevdiği adam Korhan tarafından terk edilen Zenan Pera, yıllar sonra Korhan'ın tekrar döneceğinden bihaberdir. Korhan'ın tekrar dönmesi işleri çıkmaza sürüklerken, Zenan ve Korhan'ın da içinde olduğu Şehzanger çetesinden Yusuf'un kızı kaçırılır. Hiç beklemedikleri bu sürpriz gelişme bütün üyelerin hayatlarına bir bomba gibi düşer. Yusuf'un kızını kaçıranlar tarafından gönderilen görevlerde kendilerini bulurken hiç ummadıkları gerçekler gün yüzüne çıkar. Sırlar ise gömüldüğü topraktan yavaş yavaş ortaya çıktığında bütün herkes birbirine düşecektir. Bu görevleri zorla onlara kimin yaptırdıklarını bilmiyorlarken bir de gerçekler için onların peşine düşerler. Verdikleri kayıplar ve yaşadıkları bütün olaylar bir yapbozun tamamlayıcı parçalarıdır. Geçmiş hiçbir zaman peşlerini bırakmazken, aksiyon, ihanet, gizem onlara eşlik edecektir. Güven ve aşk onları bir arada tutmaya yetecek midir? "Çoktan fırtına başlamıştı biz sadece şimdi fark ediyorduk."

Kardeşi Mert için gittiği bir barda seçtiği bir adamdan hamile kalmayı planlayan Duru'nun tek amacı doğacak olan bebeğinin kardeşine nefes olmasıdır. Duru amacına ulaşır fakat bilmediği şey ise seçtiği adamın karanlık dünyasıdır.

"Senden yapmanı istediğim küçük ve basit bir şey daha var Stajyer." Sakin kalmak için derin bir nefes aldım. "Benden daha ne isteyebilirsiniz ki? Tüm gün yapmadığım şey kalmadı. Sizce de artık bu kadarı fazla olmuyor mu?" Sonunda bir tepki vermiş olmamdan memnun olduğunu belli edecek bir ifadeye büründü. Bu sinirlerimi bozarken gözleri üzerimde geziyordu. "Hayır Stajyer bu kadarı yetmez. Yapman gereken bir şey daha var." "Neymiş o?" Bakışları üzerimde gezinmeye devam ederken bir adım yaklaştı. Ondan uzaklaşmak istedim fakat belimden tutup kendine çekerek buna engel oldu. Şaşkınca olduğum yerde kalırken dudaklarıma baktığını fark ettim. Yutkundum. Bir şey söylemek için cesaretimi toplayıp dudaklarımı araladım ama o daha önce davranarak beni şok edecek o cümleyi kurdu. "Çok güzel olmuşsun bugün, bir daha bu kadar güzel olma. Aklım sende kalıyor ve işime odaklanamıyorum, senin yüzünden bugün tüm işlerim aksadı."

Üzerime doğru yürümeye devam etti. Gelip tam karşımda durdu. Gözünü kırpmadan yüzümü inceliyordu. Gözlerini gözlerime dikti. Soru dolu bakışlarla yüzüne bakıyordum. Ona inat bende gözlerimi kaçırmadım. Geri durmadım. "Benim" dedi. "Anlamadım?" dedim. Ve bir az geriye çekildim. "Kim bu Arhan ağa dedin ya? Benim. Arhan Karadağlı" TAMAMLANDI

MAHALLE İnsanın hayatında kimi anlar vardı ki, bir dönüm noktası ya da sıfırdan başlangıcı olabilirdi kişinin. Tek bir durum, tek bir mekan ya da tek bir insan yeterdi. Ve tek bir duygu. Kızgınlık olabilirdi, kırgınlık belki de. Kimi zaman mutluluk seni sıfırdan, yeni bir insan etmeye yeterdi. Fakat en çok aşk, dönüm noktası olabilirdi bir insanın. Nefretle başlamış, bir aşk. "Senin aklınla bir daha kuyuya inersem o kuyuda öleyim inşallah!" tek bir nefeslik kadar susup devam etti sonra. "Bula bula boynunda zincirle gezen sokak köpeğini mi buldun bana?" Tibet durdu. Adımları bir bıçağa rastlamış gibi kesilirken göğsünü yoklayan o kırgınlıkla henüz yeni tanışıyordu. "Tutku! Tutku! Tutku! Ne var? Adımı mı ezberliyorsunuz?!" dediğini işitti. Adının Tutku olduğunu ancak öğrendiği kız ondan gittikçe uzaklaşırken, son bir kulakla, zorlukla duydu sesini. "Bir daha bana boğazında zincirli bir köpeği layık görecek olursan, eve gelmeden önce bir barınağa uğrayıp sana köpek alacağım."

✺ Düşmüştüm. Düşürülmüştüm. Bu fena bir düşüştü. Sığındığım yerden düşmüştüm buraya, yeryüzünün baht karası, Dört yanımda beni düşüren ordunun yalan dolu kuşatması, Bakın! İşte orada, düştüğüm yer hala belli dizlerimde kabuklu damgası, İzleyin! Bu göndere çektiğim hür bayrağımın kızıl dalgası, Ve dinleyin! Bu dudaklarımın fısıldadığı annemin hiç bilmediğim duası, Havva kızıyım, günah gibi kabarır ruhumun iç mayası, Ben ki düşmüş bir ruhun aynadaki silik yansıması, Ben ki öksüzlüğe sığınmış düşkün bir ruh parçası, İşte! Benim cennet kokulu vatanımdı burası. Düşkünler Vatanı'ydı adı; ruhların kanayan yarası. ✺ Hüray, annesini aramak için hiç tanımadığı bir adama, Malik'e güvenir. Bu iki insan nasıl bir araya gelmişti? Peki, bu hikayede en çok kim kaybedecekti? "Güvenmek bir çeşit günahtır." ✺ 31.12.20 Kapak tasarımı tamamen bana aittir.* ✺