"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

DUYGUSAL KATAGORISINDE 1.SIRA ( 18.11.2019 ) DENİZ KATAGORİSİNDE 1.SIRA ( 21.01.2020-28.01.2020 ) DUYGUSAL KATAGORİSİNDE 1.SIRA ( 27.0.2020 ) RÜZGAR KATAGORİSİNDE 2.SIRA ( 11.07.2023 ) RÜZGAR KATAGOTİSİNDE 1.SIRA ( 16.09.2023 ) Kader , kendi hayatını kurmayı başaran bir genç kızla , babasını öldürmekle suçlanan genç bir adamı karşılaştırır . Birbirlerine önce nefretle , sonra aşkla , çaresizlikle ,tutkuyla bağlanırlar . Yetimhanenin soğuk duvarları arasında hayaller kurarak büyüyen Deniz , hayallerinin mesleği olan doktorluk yapmaktadır . Hayatını tek başına kurduğu için asla küçük dünyasına kimseyi almaz . Kırılıp un ufak olmaktan korktuğu için , kalbinin etrafı duvarlarla örülüdür . Ama kaderin oyunuyla o duvarların hepsi bir bir yıkılır , aşk beklenmedik şekilde kalbine sızar ..... Rüzgar , zenginlik içerisinde sevgiye muhtaç halde büyümüştür . Mimardır , hayattaki tek inandığı ilke , asla kadınlara güvenmemesi gerektiğidir . Aşk diye bir duygunun varlığına asla inanmaz ... Babasını öldürmekle suçlanınca , tüm hayatı yıkılır . Bu yıkıntılar arasında en muhteşem haliyle aşkı tanır ..... " işte sevgilim yakaladım seni , ne benden ne de aşkımdan kaçamazsın " işte iki kalbe de ilk aşk tohumları bu cümle ile atılmıştı .... " O ' na dokunduğum an başımın büyük belada olduğunu anladım " " Yetimhanede yetişen çocukların dillerindeki ANNE kelimesi kadar MASUM olmalıydı AŞK " " Sana yemin ediyorum aşkım bitecek , bu senin için son ağlamam olacak , senle yaşadıklarımı hiç yaşamadım sayacağım , sana da , yıkılmaz gururuna da elveda ..." "Bu bebek bana aşkın emaneti ..." Hikayedeki karakterlerim doktor ve mimardır . Her iki meslek hakkında bilgim yoktur . O nedenle hikayedeki meslekle ilgili bilgilerde yanlışlık olabilir . Şimdiden affınıza sığınıyorum .... Bu arada kapak tasarımı için solucani

KİTAPTA +18 SAHNELER OLACAKTIR. OKUYUCULARIN BUNU DİKKATE ALMASINI, YETİŞKİNLERE YÖNELİK BİR KİTAP OLDUĞUNU UNUTMAMALARINI RİCA EDERİM. AYRICA KITABIMIZ FİNAL OLDU, KEYİFLİ OKUMALAR... Korktuğu bir hayata esir olmamak için yangından kaçtı Züleyha! Kanından olanların biçtiği kaderde yanmamak için ateşin kollarına kendi ayaklarıyla koştu. Evim dediği yerde, kurban olarak kendini adadıklarını öğrendiğinde nereye tutunduğunu bilmeden bir dalı avuçladı. Kütahya'nın küçük bir kasabasından, Adana'nın kavurucu topraklarına sürüklendi. Zalimliği dillere düşmüş, adına türlü kötü sıfatlar eklenmiş bir adamın koynuna bıraktı kaderi Züleyha'yı. Bu bir kaçış hikayesiydi aslında. Minik bir bebeğin arşı titreten ağlayışlarıyla kavuşma yazıldı kaderlerine. Küçük bir bebeğin masumiyetine ödüldü Züleyha... Doğurmadan anne olmayı öğrendi. Zalim bilinen bir mazluma yaşam verdi. Bir masuma yuva , bir zalime şifa , kendine umman oldu Züleyha! ............................... Bu bir Girdap! Aşkın, ailenin, sevginin, sadakatin, sınırsız merhametin içine kapılacağınız, kapıldıkça kendinizi sayfalarda bulacağınız eşsiz bir Girdap...

☚ +18 (Yetişkin içerik)☛ 'Seninle sürekli sevişmeyi hayal etmem beni arsız kılar mı?' diye sordu. Teninden yükselen parfüm kokusu burada ki havasızlıktan daha çok nefesimi keserken, elimi erkekliğine atıp, 'Tıpkı seni içimde istediğim gibiyse buna arsızlık denmez. Buna şehvet denir.' dedikten sonra parmak uçlarımı erkekliğine sardım. Gözlerinde milim oynama olmazken pes etmek yerine ellerimi hareket ettirdim. Hızlanan hareketlerimle göğüslerimi bırakıp, 'O zaman ait olduğu yere girsin.' Beklenen an yaklaşırken çürümüş kan kokan pijamam yırtıldı. Kadınlığım gözler önüne serilirken, 'O kadar güzel ve parlak ki.' deyip tek parmağını kadınlığımda gezdirmeye başladı. 'Çok dar. Sıcacık. Islatalım biraz.' Dudaklarının arasında biriktirdiği tükürüğünü kadınlığıma atıp erkekliğini tuttu. Duvarlarımda yanma hissiyle parmaklarımı sıkarken erkekliğinin tamamını rahmimle buluşturdu. Kasılan kadınlığımla derin inleme firar ederken tıpkı onun gibi çığlık atarak inledim. Göz bebeklerinde ki titremeyi görünce derin nefes alıp, daha fazla etkilenmesi için kalçasına bacağımı sardım. Attığı her darbeye attığım inlemeyle lanetli gözleri kapandı. İnlemesi dudaklarından firar ederken dudaklarıma bir tebessüm yerleşti. Bir erkeğin en savunmasız olduğu andı bu. Hızla elimi yatağın köşesine sakladığım demir parçasına attım. Parmak uçlarım onu sıkıca sararken derin nefes alıp elimi kaldırdım. Günlerce duvar dibinde ucunu sivrileştirdiğim demir parçasına tüm gücümü verdim. Parmak boğumlarımda ki kasılmayla elimi hızla tenine bastırdım. Demir parça tenini delerken, kadınlığımın duvarları menisiyle kirlendi. Karanlığın bitme vakti gelmişti. Bunu Han ve Asuhan başarmıştı... *** Kapak tasarımı için Şehri Alem'e sonsuz teşekkür ederim. ***

Benim yıllar önce gördüğüm o belli belirsiz çizgiyi dahi bir ihtimal olarak kabul etmediğini gösterircesine bıçağın keskin ucunu gözlerimin içine bakarak kendi avcuna bastırdı ve aşağıya doğru çekti. Oluk oluk akan kan beyaz gömleğine süzülmüş, yüzünde acıyı gösteren tek bir mimik bile oynamamıştı. ''Ne bu kan akmayı durdurdu...'' dedi Ferman'ı tutan elimi bir hışımla çekerek. Avcum ellerinin arasındayken sıcak kanı buz gibi tenimde süzüldü. Ben yıllar önce bitti diye haykırırken o bizim sonumuzun daha gelmediğini belirtircesine o kanlı bıçağı avcumun içine bıraktı. Bu beni öldür demekten başka bir şey değildi. ''Ne de bu can bu bedenden çıktı.'' Dedi düşüncemi doğrulamak ister gibi. Parmaklarımdan süzülen, tenime bulaşmış kanıyla birlikte avcumun içine baktım. Bizim sonumuz yine benim ellerimin arasındaydı fakat bu sefer ima ettiği son çok daha başkaydı. -Hikaye içerisinde yetişkin içerikler bulunmaktadır.

Gerçeklere kör, sağır ve dilsizsen! İncitmeden seven, nahif adama tahammülün yoksa! Empati kurma yeteneğin sıfırsa! Rica ediyorum kurguya hiç başlama!!! 💧💧 Oysa adaletsizliğin kol gezdiği dünyaya kadın olarak gelmek suç değildi. Asıl suç kadının yaşam alanını kısıtlı tutan bireylerin eylemleriydi. Bedene acımasızca inen her darbe, elbet zaman geçtikçe silinirdi. Peki ruh'a sadistçe vurulan darbelere zaman çare olabilir mi? Gözlerini açtığı andan itibaren ailesinin çizdiği sınırlara tutsak olurken , esaretine son vermek bir hayli zor olacaktı. Sevgi nedir? Bilmeyen! Ailesi tarafından kabul görmeyen! Yaşıtları gibi hayat dolu olmak varken kaderine alın yazısının kara'sını temsili gözlerinden yaş dökmek düştü... O'nunla karşılaşana kadar! Aşka tutsak olacağından bir haber adam ise virane yaşamdan şaheser yaratmaya kararlıydı. 💧💧 Parmak uçları Nilay'ın beli ve kalçaları arasında gezinen Hakan, kalçalarını hafif ritimlerle öne kıvırdı. Ateş gibi mabedi sert kalın erkekliğini sıkıştırırken hırlar gibi nefesini verdi. "Ait olduğu yeri öyle benimsedi ki." Dizlerini büktü avuç içleri kusursuz vücudun kıvrımlarında gezindi. "İçinden çıkmaya hiç niyeti yok." Nefes alış verişleri hızlandı, kalçalarının tutturduğu hafif ritimler sertleşti. Boğazını tırmalayan erkeksi boğuk iniltisini özgür bıraktı. Nilay'ın içini kaplayan doluluk bedenin de gezinen kışkırtıcı dokunuşlarla kadınsı hormonları uçuşa geçti. Damarlarında dolaşan kan arzuyla kasıklarına hücum etti. Başını geriye yatırdı aldığı hazla ciğerlerine çektiği nefesi fısıltı gibi sesiyle bıraktı. "Hakan." Loş ışığın aydınlattığı mekânı iki bedenden, yükselen kıvılcım ateşe verdi.. Kapak: İnstagram/ zanedus_design_

Romantizm içinde #11 ❤ İlk görüşte aşka inanır mısınız? Peki aşkınız için neleri göze alırsınız? Mesela hayallerinizden vazgeçer miydiniz? Peki çok sevdiğiniz ailenizi geride bırakır mıydınız? Nazlı lise son sınıf öğrencisiyken kendini yasak bir aşkın bahçesinde bulur. Önünde iki seçenek vardır. Ya yasak olan meyveyi yiyerek aşkının peşinden gidecek ya da ailesine ve hayallerine sımsıkı sarılıp o adamı unutacaktı. Henüz on sekizinde korkusuz, ateş kadar sıcak, tutkulu ve sırılsıklam aşıktı o. Aras kalbinin ritmini bozan masum kızla karşılaştığında ya arkasını dönüp gidecek ya da kalbinin sesine kulak verecekti. Görünüşte her şey mükemmeldi onlar için ama ortada büyük bir sorun vardı. Çünkü Aras babasının isteği üzere bir başkasıyla evlenmek zorunda kalmıştı. Fakat bunu Nazlı'sından nereye kadar saklayacaktı. Henüz yirmi dördünde, hırslı, bencil ve kıskançtı ama kör kütük aşıktı o. Aras ve Nazlı imkansız bir aşkın içinde mutlu olacaklarını düşündüler ama kaderin onlar için farklı planları vardı. Aras kendini bir anda rakibi ve ezeli düşmanı Selçuk Derin, ailesi ve de aşkı arasında buluverdi. Artık aksiyon, entrika ve tutkuyla harmanlanmış bir hayatı vardı. Onların suçu yanlış zamanda karşılaşmak mıydı yoksa aşkın peşinden gitmek mi? Cevabı bu kitapta.

"Benden uzak dur... lütfen!" dedim ağlamaklı sesimle. Dudaklarındaki acı gülümsemem içimi burktu. Ama ondan korktuğum fikrini değiştirmiyordu. "Senden uzak durmak mı? Denemedim mi zannediyorsun?" dedi sert bir sesle. Gözlerinde acı vardı, bunu görebiliyordum. İlk defa duygu duvarlarını indirmişti. "Aşığım sana! Sana deli gibi aşığım" dedi bağırarak. "Seni her yerde görüyorum, kafamdan atamadığım tek şey sensin" Duyduklarım gerçek değildi, kafamı iki yana salladım, "İstemiyorum seni!" dedim ve birkaç adım geriledim. Duygu duvarı tekrar oluştu, en son gördüğüm şey kırgınlıktı. Soğuk ifadesi geri dönmüştü. Arkama bakmadan boş sokakta koşmaya başladım, nereye gittiğim hakkında bir fikrim yoktu. "Benden kaçamazsın!" dedi eğlenen sesiyle. Sesi boş sokakta yankılanırken koşmamı durdurdum ve hızlı bir şekilde nefes almaya çalıştım. Nefesimi düzenlediğimde doğruldum. Arkama hafifçe döndüm, yavaşça bana doğru geliyordu, yanındaki lamba bozuktu, ışık hafifçe titriyordu. Durdu, ayaklarını iki yana açtı ve ellerini cebine soktu. Yüzündeki yara izi daha belirgindi. Gözlerini kıstığını gördüm, "Kendini yorma, hangi deliğe saklanırsan saklan seni bulurum" bacaklarım kendiliğinden hareket etmeye başladı. Koştum, yorulmuştum ama yine de koştum. Dar bir sokağa girdim, önüme bakmasaydım duvara çarpacaktım. "Lanet-" diye mırıldandım. Sokak bomboştu. Duvara yapıştım, beni bulmaması için dua ediyordum. Ayak seslerini duyabiliyordum, buraya doğru geliyordu. Sokağın sonunu göremiyordum ama hızla oraya yürüdüm. Çıkmaz sokaktı. Arkamı dönecekken elleri belimi buldu. Vücudum kaskatı kesildi, sıcak nefesi kulağıma değiyordu. Yavaşça fısıldadı, "Ne kadar uğraşırsan uğraş, benden kaçamazsın! Gölgeden kaçamazsın"

Deli Komutan ve asi kızımız Elif'in dolu dizgin hikayesini okumaya hazır mısınız? Bence hazırsınız. *** +18 içerikler mevcuttur istemeyenler atlayarak okuyabilecekler. Wattpad'deki "Deli Komutan" isimli ilk hikayedir.