Ruhsuz bir adamla evlendim. Ruhsuz, duygusuz, gaddar, kaba ve insanlıktan yoksun bir adam... Artık Karahan konağında o ruhsuz adamla bir ömür geçireceğim. Ben beyaz gelinlikle annemin evinden çıkarken herkesin gördüğü gelinlik değildi, üzerimdeki... Kefenimdi... O gelinlik üzerimden çıktı ama kimsenin görmediği kefenim hâlâ üzerimde. Kimse görmese de ben görüyorum. Ben her gün öldüğümü sanırken, aslında o adamı gördüğüm gün öldüm ama bilemedim. Ben kim miyim? Hande İnanoğlu. Kerem Karahan'la evli, hayatı cehennemden daha cehennem sıradan biri... Çok sevdiğim arkadaşım Zehra'mın katkılarıyla.. Sonsuz teşekkürler NOT: TÖRE HİKAYESİ DEĞİLDİR!

Karşımdaki adamın bakışları ruhsuzdu. Taş kalpli ve duygusuzdu. Hareketleri sert ve umursamazdı. Tolgay Parçak Ruhumu öldüren ve zindanına hapis eden adamın ta kendisiydi. Kapak Tasarımı: silakosay

Bu evlilik ailesini kurtaran fakat kendisini öldüren bir anlaşmaydı! İki aile arasındaki kan davasını durdurmanın tek bir yolu vardı ve artık kimsenin bir kaybı daha kaldıramayacağı o gün karar çoktan verilmişti: Sıraç ve Derin ne olduğunu anlamadan, kendilerini zoraki bir evlilik arifesinde bulduklarında itiraz etmeye bile hakları kalmamıştı. Bu, mutlu bir aşk evliliği değildi. Mecburiyetler tarafından dört bir yanı sarılmış, nefretle kabullendikleri hayatı yaşamak zorunda bırakılmış bir çiftin hikâyesiydi. Her 'Seni istemiyorum!' dediklerinde daha fazla birbirine bağlanan, aşk ve nefret arasındaki ince çizgide boğulan iki yabancı... Aklın ve kalbin farklı işlediği,galibi olmayan bir aşk hikâyesi. Mendirek Yayınları farkıyla raflarda...