Oda çoktan dumanla kaplanmış görüşümü engelliyordu. Ciğerlerime hava çekmek için öksürüp hırlarken bir yandan da odadaki rafların arasında koşar adımlarla ilerleyip Brad'i arıyordum. Sonunda onu duvar boyunca uzanan dolabın dibine tünemiş bir şekilde buldum. Yanına eğilerek onu sarsmaya başladım ama kıpırdamıyordu bile. Canlı olduğunun tek belirtisi nefes alırken inip kalkan omuzlarıydı. "Brad!" Burada biraz daha kalırsam yanına da ben yığılacaktım. Kafamdaki bütün soruları bir kenara ittim, elimi çabuk tutmalıydım. Onu doğrultarak yüzüne vurmaya başladım. Uyanmalıydı. Tanımıyor olsam da onu burada bırakmazdım. Tüm vücudum yanıyor, durmaksızın öksürüyordum. Bilincimi kaybetmeden önce gördüğüm son şey Brad'in bağırarak burada ne aradığımı sormasıydı.

Şarkı dinlemek gibi bir bağımlılığınız varsa sizi keşfedilmeyi bekleyen şarkılara davet ediyorum:) Ahh birde şöyle bir şey var bu şarkılar benim için birer anı bu yüzden kendi hikayemden de bahsettim.

"Hoşuma gidiyorsun ama seni öldürürüm."

"Uyarı değil ceza bilirdim ve sevgiden önce nefreti öğrenmiştim." Bir nefes bir can demekti. Canın üflenmesi ya da terk etmesiydi. Günah ağır bir bedele gebeydi. Âdem işlediği günahın esiri, geçmişin eliydi. Her insan bir amaç uğruna gelir dünyaya ama Melsa bir araç olarak gelmişti. Tanrı hediyesi değil bir hatanın telafisiydi.

"Haramsın, yasaksın ama yaratılmışsın." "Konuşma diyorsam konuşmayacaksın, dur diyorsam duracaksın. Tek bir kelimemi bile emir sayacaksın." Diye bağırdı öfkeyle elindeki viski dolu bardak taşıp parmaklarının arasında süzülürken. "Yarattığım yalanda yaşayacaksan eğer birkaç kelimenin ardında kalacaksın." "Çaresizliğimden faydalanıyorsun." Ben bile duyamazken sesimi, o duyabiliyor muydu? "Hayır." Dedi gülümserken. "Sen hayatını tek bir yalana satıyorsun."

"Masalda da gerçekte de kalbi olmayan bütün kızların adı Gökçen'dir..." . . . Kapak: @birkadehsevgi- 🦋🖤

[TAMAMLANDI] Bir gece yarısı, Evinin kapısının önünde, Bir kız bulmasıyla başladı her şey. Ve o gece yazıldı kaderleri... 20.03.2020🌃

"Fazla takıntılı olma, geçmişe takılı kalırsan geleceği göremezsin." Dedi gözlerimin en derinlerine bakarak. "Yanlış düşünüyorsun, geçmişi unutmam imkansız, geçmişi unutan gelecekte kaybolur." Dediğimde küçük çaplı bir kahkaha dudaklarından dökülüverirken yanlış bir şey mi söyledim diye düşünüyordum. "Bir soru sorabilir miyim?" dedim onun bu hallerini bir daha göremeyeceğimi düşünerek. "Sor," "Geçmişi unutan gelecekte kaybolur ise, geçmişi silen gelecekte ne yapar?" Dediğimde elindeki içkiyi masaya koyup yüzüme doğru yaklaştığında bu soruya ne cevap vereceğini çok merak etmiştim. "Bu soruyu zamana bırakalım o cevaplasın, olur mu?" "Olur." 🍁 En yakın arkadaşı İrem yüzünden akıl hastanesinde senelerce yattığını öğrenen Anna, elindeki mektup sayesinde gerçekleri öğrendiği an hastaneden kişilik bozukluğu yaşayan arkadaşıyla beraber kaçar, saatler sonra gittiği mekanda bir adamla tanışır ve olaylar başlar. Dipnot: Kitapta her şey 8. Bölümde başlıyor. 23.07.22 # 1- gecemavisi 10.03.23 #1- kaygı 11.04.23 # 1- baskı 18.07.23 #1- şarkı

FBI'nun kurduğu söylenen, kimsenin yerini bilmediği Amerika'da bir yeraltı hapishanesi. 12-25 yaşları arasında suçlular bu hapishanelerde tutulur. 25 yaşına gelenler hapishaneden götürülür ve bir daha haber alınamaz. Fakat garip bir durum vardır. Hapishaneye atılan suçluların hiçbiri neden geldiklerini bilmiyorlar. Sözde FBI'ya karşı suç işlemişler. Ama FBI ile hiç bir alakası olmayan bu gençler neden atılsın ki oraya? 18 yaşında bir genç kız olan Rüya DOLUNAY'ın evine gelen bu adamlar onu hangi sebepten dolayı götüreceklerdi o hapishaneye? Rüya başına gelecekleri tahmin edebilir mi? Tüm bu soruların cevabı orada gizliydi belki de...

Aşağıda neler olduğundan habersiz bir kız, Odasında, Dışarıda yağan yağmuru izliyor... Aşağıda kızın evinin eşyalarını çalan bir hırsız, Amacı çalıp gitmekti, Taki kız aşağıya inip onu görene kadar... - Yutkunup dilimle dudağımı ıslattım ve merdivenlerin olduğu yere doğru ilerleyip aşağıya bakmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım. Çünkü merdivenlerden salon görünmüyordu. Bir kaç basamak inip kafamı sarkıtmamla maskeli bir yüz olduğunu görmem ve dilimin tutulması saniyelerimi aldı. Bu annem değildi. Bu bir hırsızdı... Napacağımı şaşırırken odama deparlayayım derken ayağım kaydı ve elimdeki bardak yere düşerek küçük parçalara ayrıldı. Parkelere düşen bardağın çığlık gibi sesi evde yankılandı. Kapak için KubraSisman1'e teşekkürler. ❕ Tüm Hakları Saklıdır.