Kitaba 2 haftada bir her cumartesi saat 19.00 da bölüm gelecektir. Bilginize... 10. Bölüm 27 Eylül Cumartesi 19.00 da gelecektir. Günahkar değil günahın ta kendisi... Kan ve ihanetle yoğrulmuş bir dünyada, genç bir kadın, zincirlerle kuşatılmış özgürlüğünün sınırlarını zorlamaktadır. Onu esarete mahkûm eden karanlık, ruhunu sarsan bir karşılaşma yaşar. Vampir Lord Armand Velmorian... Günahkârlığıyla efsaneleşmiş, güzelliğiyle akılları çelen, iblisin yeryüzündeki sureti... Ne köle tacirlerinin sattığı sıradan bir maldır genç kadın, ne de Vampir Lord'un emri altındaki diğer zavallılara benzer. Cesareti, Lord Armand'ın kan kırmızısı gözlerinde bile korkuya yer bırakmaz. Ancak bu sarayda cesaret, ölümden daha tehlikeli bir oyun olabilir. Lord Armand, köle kadının asi ruhunu evcilleştirmekle ilgilenirken, genç kadın da kendi karanlığıyla yüzleşmek zorunda kalır. Bu karşılaşma, sadece bir vampirle bir insanın arasındaki sınırları değil, aynı zamanda iyi ve kötünün iç içe geçtiği bir dünyada hayatta kalma mücadelesini de sorgulatacaktır. Göz kamaştıran güzellik ve ölümcül bir cazibenin hüküm sürdüğü bu dünyada, asıl soru şu: Şeytana teslim olmak mı, yoksa onun gölgelerinde kendi cehennemini yaratmak mı? Kanlı zincirler, asi bir ruh ve şeytanın daveti... Karanlık sizi çağırıyor. Başlanma Tarihi: 15 Haziran 2024 Yayınlanma Tarihi: 31 Aralık 2024

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

GİRİŞ BÖLÜMÜNÜN BİLGİ KISMINI OKURSANIZ SEVİNİRİM. "Benden beslenecek misin? Bunun için mi beni karın yaptın?!" diye bağırdım gözlerinin karşısında. Bana çok yakın duruyordu, doğaüstü bir varlık tam gözlerimin önünde gözlerini benden ayırmadan bakıyordu. Boğazıma oturan yumru yüzünden yutkunmakta zorlandım, ondan çok uzaklara gitmek ve bu lanetli yere geri dönmek istemiyordum. Fakat o elini kaldırıp omuzlarıma dökülen dalgalı saçlarımın bir tutamını tutarak geriye attırdı. "Asla böyle bir şey yapmayı düşünmedim küçük Dolores," Rumen aksanı her zamankine göre sakin çıkıyordu. Sakin ve yumuşak. "Amacım sadece seni babandan kurtarmaktı ama bu yaşlı kalbim son günlerde seni gördüğü an fazla hızlı atmaya başladı." Gözlerini benden ayırmadan konuşuyordu. "Ben senin lanetinim ama sen benim cennetimsin, Dolores." [ FİNAL BÖLÜMÜNDEN SONRA TÜM BÖLÜMLERİ DÜZENLEYECEĞİM, işte mantıksız yazılan paragraflar veya yazım yanlışları.. çünkü henüz acemi olduğumu ve gittikçe iyi olacağımı düşünüyorum. ❤️ Ayrı olarak hikayede kendi hikayenizin reklamını yapmayın otomatik olarak kaldırılacaktır.]

Yaş farkı, ağır cinsellik bulunmaktadır! O kadına sadece sahip olmak isteyen bir adam değildi Harun. Onu saran, saklayan, kimseye göstermeyen bir gölge olmak istiyordu. Tutkusu ateş gibiydi; dokununca yakıyor, uzak kalınca delirtiyordu. Ama aşkın karanlık bir yüzü vardı. Kimi zaman bir öpücükten önce bir tetik çekilirdi. Ve bazen en büyük düşmanın, seni en çok seven kişi olabilirdi.

"Benden başka gidecek hiçbir yerin yok." Adam yapılı cüssesini kendinden oldukça küçük kıza iyice bastırdı ve çenesini sıkarak yüzünü kendine yükseltti. "Gidebileceğin herkesi öldürdüm, uyuyabileceğin her evi yıktım, başını koyabileceğin tüm yatakları yok ettim, sığınabileceğin her limanı yaktım ve küllerini beş okyanusa savurdum." Biraz durup kızın sindirmesini bekledi. Ağır ağır, beynine çakarcasına vurgulu bir tonda tekrar konuşmaya başladı. "Benden kaçtığında gidebileceğin tek yer benim yanım, uyuyabileceğin tek yer benim evim, başını koyabileceğin tek yatak benim yatağım ve sığınabileceğin tek liman benim kollarım." Çenesindeki elini çekmeden diğer elini incecik boynuna sardı ve yaşlarla parlayan cam gibi parlak, göğü taşıyan gözlere baktı. Kendi dipsiz kuyularının aksine onun gözleri içinde binlerce diyar bulunduruyordu ve adam o binlerce diyarın hepsini kendine istiyordu. Hepsini. Her bir tanesini. Tek tek. Sonsuza dek. Kadın, adamın omuzları üzerinden arkadaki büyük eve baktı. Ev kadının gidebileceği son yer, uyuyabileceği son yatak, sığınabileceği son limandı. Ve adam dakikalar önce o evi ateşe vermişti. "Bırak."dedi inlercesine. Bırakmadı. "Canım yanıyor."dedi. Umursamadı. O, acımasızdı. O nitelikli bir katil ve kalpsiz bir psikopattı. O, kimsesizdi. O, sığınabileceği tek limanı, kendi elleriyle yakmış, küllerini kaybetmemek için dünyayı ateşe vermişti. O, tehlikeliydi. Ve o aşıktı. Çok, çok aşık.

Antonio Rafael Del Piero, Yasemin Aktaş'a birkaç haftalığına birlikte vakit geçirmeyi önerdiğinde, genç kadın sadece takılacaklarını, sonra da herkesin kendi yoluna gideceğini düşünmüştü. Ama öyle olmadı. Yasemin, Antonio'ya aşık olup, İtalyan bir milyonerin bebeğine hamile kaldı ve birden ikisinin de tüm hayatı tepetaklak oldu.

Kalbim deli gibi hızlanırken korkuyla geriye adımladım , kaçmalıydım bu çocuğu görmeye dayanamıyordum. "Dur" göğsüm derin nefeslerim yüzünden inip kalkarken kafamı olumsuzca salladım. "Sakın kaçmaya kalkışma" demesiyle eğdiği kafasını yavaşça kaldırdı ve kızıl gözlerini bana sundu. Gözlerini görmemle dahada korkarken kafamı tekrar olumsuzca salladım kalbim deli gibi çarpıyordu ve soluklarım kulağımda yankılanıyordu. Arabamın kaportasından kalktığı an , dahada geriye adımladım ve üzerime bir adım atınca göğsüm dahada hızlı inip kalkmaya başladı. Kızıl gözleri göğüslerime kayınca dudağının kenarı yavaşça kıvrıldı ve gözleri tekrar gözlerime çıktı. Ağzındaki otu alıp serseri bir şekilde kenara sıktı ve adımları yavaşça üstüme gelmeye başladı kalbim göğsümü yarma pahasına atarken , geriye adımlamayı bıraktım ve arkamı dönüp koşmaya başladım. Asvalt yolda izimi kaybettiremeyeceğimi bildiğim için sık ağaçlı ormana daldım. Ağaçların arasından ay ışığının sayesinde görebildiğim kadar koşarken arada ayağım taşlara takılıyordu. "Sana kaçma demiştim!" ✴✴✴ Ölüm kadar güzel , öldüren kadar kötü ve kızıl gibi kanlı... Bu neyin hikayesiydi böyle... ●°•○°•● Yazar : Hülya ÇÖRTÜK Tüm hakları saklıdır

''Edrian, alacağın cezanın ne olacağını kestirebiliyor musun?'' Edrian, dudakları hafifçe yukarı kıvrılırken düz bir sesle yanıt verdi ''Umursadığım söylenemez.'' Konsey üyeleri onun lakayt tavırları karşısında öfkelenseler de sakinliklerini korumayı başardılar. Aralarında en yaşlıları olan adam ellerini önünde birleştirerek hafif öne eğildi ve dikkatlice Edrian'a baktı. ''Bedenin ve ruhun bir kürenin içinde hapsolacak ve sen insanların dünyasında kurtarıcının gelip seni özgürlüğüne kavuşturmasını bekleyeceksin.'' 🍷 [ibangtanyou & illegalbiryazan ortak yapımıdır] 🍷 ⚰️ 250419

YETIŞKIN IÇERIK +18 Parmakları eteğim altından ince çamaşırıma dokunduğunda başını boynuma yaslayıp hırıltılı nefesini kulağıma üfledi. "Ne renk?" bedenimi ele geçiren arzuyla diğerlerinin duymasından korkarak "Beyaz" dedim. Son nefesimi veriyormuşçasına... Parmakları ince çamaşırımı geçip sıcak dereye ulaştığında orta parmağı boydan boya ıslak vadiyi keşfe çıktı. Bacaklarımı birbirine bastırıp ellerini cehennemimde hapsettim. Dolgun dudakları yumuşak kulak mememi arasına alıp diliyle ıslaklığını yaydı. Parmakları zorlukla bacak aramda hareket edip sıcaklığımın kaynağına indiğinde onu içine almak için deliren deliğime yavaşça sokuldu. Öyle sesli bir nefes aldım ki yüksek sesli müzik olmasa inilti gibi çıkan ses tüm mekanda duyulabilirdi. "Gri, artık gri.." başım arkaya düştüğünde insanların varlığını çoktan unutan bedenim pelte kıvamına gelmişti. İçimdeki doluluğunun kaynağı orta parmağına işaret parmağı da dahil olduğunda baş parmağıyla klitorisime baskı uygulayarak okşuyordu. Sol elimin üzerindeki eline karşın sağ elimle eteğimin altındaki koluna tırnaklarımı geçirip içime itekledim. "Beni istiyor musun? İçine sertçe girmemi, döllerimi bırakmamı istiyor musun?" boynumdaki dudakları çeneme ilerlediğinde göz kapaklarımın ardından üzerime düşen gölgesi ve içimdeki baskısını arttıran arsız duyguların hissettirdiği şehvetle dolduğumu hissettim. * • Tutkunun Esaretinden Doğan Hata •

Arden Akağaç, yüzünü yeniden bana yaklaştırınca burnunun ucu benimkine değdi. Buz gibi nefesi dudaklarıma çarparken gözlerimi açık tutmakta zorlandığımı fark ettim. "Sen," dedi nefesi hala dudaklarıma çarpıp tenimi yavaşça kuruturken. "Görmen gerekenden fazlasını gördün." Avuçlarımın içinin terlediğini hissettim. Dudaklarından sızan kanı gördüğümü biliyordu! Nasıl olduğunu bilmiyordum ama biliyordu işte! "Ben karnım doyduğunda..." Durup bir an için kopkoyu dudaklarını yaladı. Ardından tekrar konuşmaya devam etti. "Bedenim başka bir şekilde acıkır." Araladığım gözlerim ardına kadar açılırken başımı ondan uzağa çekmek istedim ama yapamadım. Gidemedim, kaçamadım. Aptal topuklularım bir milim bile oynamadı. Aksine öylece durdum. O bana beni yiyecekmiş gibi bakarken ben sadece durup her yeri saran tuhaf kokusunun başımı döndürmemesini diledim. "Gerçekten neyden bahsettiğini bilmiyorum. Seni tanımıyorum bile." Elimi korkarak göğsüne koydum. "Seni tanımıyorum." Sonra parmaklarımla sert göğsünü ittim. Arden, kıpırdamadı bile. Parmaklarım siyah kaygan gömleğini neredeyse delecekken o kıpırdamadı bile. Sadece bana baktı. Avladığı, kaçmaya çalışan tavşanının gözlerine baktı. Kızıl irisler zevk aldığını düşündüren bir şekilde yavaşça parlarken aklımın bana türlü oyunlar oynadığını düşünerek o gözlerin sabitlendiği ciğerlerimi şişirip son bir nefes aldım. Keyifle beni izlerken bir anda eğilip kolunun altından, beni hapsettiği minicik yerden kaçtım. "Ah Gece," dedi Arden keyifle. Bir anda arkamda bitiverdi. Belimden yakalayıp beni kendi bedenine bastırdı. Saçları omuzlarıma çarparken aldığı derin nefes boynumdaki tüm tüyleri dikleştirdi. "Öyle güzel kokuyorsun ki. Kanını emmemek ziyan olur." Bir taşın süslediği zarif işaret parmağı boynumu yavaşça okşarken gözlerimi kapattım.