Gün doğarken, ağlamak seni getirdi bana. Nefes almanın beni dönüştürdüğü o sızı, kaburgamın çeperine, sessiz bir ağıt gibi sindi. Artık saymıyorum günleri. Güneş, ay'a eğildi; son bir kez, usulca dokundu ona. Ve yavaşça çekildi göğün kıyısından. Gece sessizce doğdu; karanlık, acının üzerine bir kefen gibi serildi. İşte geldi o gece. Bir ağırlık çöküyor kafama. Düşünceler, bir labirent gibi daralıyor içimde. Uykuyla sarılmak istiyorum bilinmezliğe, çünkü uyanık kalmak, bu sessizlikte kaybolmak gibi. Hiç susmayacak, beni içten içe kemiren sesler. Kanayana kadar deşiyor gövdemi. İyiyim. Hayır. Kızgınım. Bütün kalbimle nefret ediyorum!

rian o gece, kendi ismini bile bilmeyen bir esirle sevişti.

Herkes birer katildir, sadece bazılarının kalbi yoktur. 2 6 • I X • 2 0 1 7 | salı

Hayır, bu bir savaş değil, sadece etrafa saçılan harfler. yirmi dört şubat iki bin on sekiz, yirmi iki kırk sekiz. cumartesi akşamı.

adı üstünde, karışık kaset sardım size, hiç, öylesine. kalemler takılsın kasete ve durmadan dönsün dünya öylesine. 20kasım19, 21.00

07•01•18/18•01•18

WATTYS 2018 ŞAİRLER KATEGORİSİ KAZANANI ✔️ büyümek bir cinayettir lügatımda ben böylesine ölmedim hayatımda |yirmiikiağustosikibinonyedi| • |yirmiikiotuziki|

ben bir yazarım. kelimelerden bir okyanusta yüzerim; yüzmeyi bilmem, boğulurum. boğulduklarımı yazarım. ölene dek yazarım. 12•06•16 - 23•06•16

04•06•17/14•28

Pencereler ıslık çalıyor, kulak vermelisiniz. on beş şubat iki bin on yedi, on yedi elli dört. çarşamba akşamı.