Bir R-19 romanındaki erkek başrol oyuncularıyla uzak bir adada mahsur kaldım. Kadın başrol oyuncusuna eziyet ettikten sonra erkek liderler tarafından öldürülecek olan kötü adam Margaret'e sahiptim. Bu yüzden hayatta kalmak için erkek liderlerden kaçmak zorundayım...... "Marga...... geri mi?" Ben kaçmak üzereyken 1. erkek başrolün eli bileğimi tuttu. En başından beri planlarım alt üst oldu. *** Benden nefret eden erkek başrollerle uzak adaya döndüğümde çok şey değişti. "Yanımdan uzaklaşma, bu tehlikeli." "Lütfen sana yardım etmeme izin ver. Sana ne olacağından korktuğum için çıldırıyorum." "Bana bak tamam mı? Bana da bakar mısın?" Kadın başrole takıntılı olması gereken çılgın erkek başroller beni takıntı haline getirmeye başladı. Sadece güvenli bir şekilde hayatta kalmak istiyorum! Üstelik bu garip tropik adanın henüz farkına varmadığımız derin bir sırrı var gibi görünüyor.

Dünya onun etrafında döner. Tüm rakiplerini yenip en sonunda da güzel kızı elde eden kişidir. Tüm kötülerin korktuğu tek varlık. Ana karakter diye buna denir. Peki ya ben? Tüm kariyeri boyunca yalnızca bir başarısı olan, başarısız bir yazar olarak; en son yazdığım romanıma reenkarne olmuştum. "Evet" Yumruğumu sıkarak düşündüm. Cidden az önce kendi romanıma mı reenkarne oldum? Burası bir romana reenkarne olup, kahraman olduğum yer mi? Hayır. Ne yazık ki o türden bir roman değil, çünkü bir mafya olarak reenkarne oldum. Dünya benim etrafımda dönmüyor. Kızlar bana doğru koşmuyorlar. Hileli eşyalar veya ana karakter güçleri bana gelmiyor. «Huh» Rahatlayarak bir nefes verdim. "Tanrıya şükür başrol ben değilim" Yanaklarımdan mutluluk gözyaşları süzülürken, sevinçle bağırdım. Dur, neden kahraman olmak istemediğimi merak etmiyor musun? Bir kahramanı betimlerken en önemli şeyden bahsetmeyi unuttum. Yani şöyle... Onlar felaket mıknatıslarıdır. Dünyada daha yeni öldüm ve bundan bir şey öğrendiysem, o da gerçekten hoş bir deneyim değil. Mümkünse uzun ve istikrarlı bir hayat yaşamak isterim. Beni kim reenkarne ettiyse teşekkür ederim. Bu sözlerden daha sonra pişman olacağım... Yazar Notu: Bu romanda iki ana karakter var; 1-Romanın orjinal ana karakteri 2-Romana reenkarne olmuş, romanın yazarı. (gerçek ana karakterimiz.) . Başlangıçta yazar, hikayenin sessizce bitmesini beklemekten başka hiçbir hırsı olmayan bir yan rolü oynar. Neredeyse olay örgüsünü izleyen bir 3.göz gibidir, ancak bu sadece ilk 40 bölümde olacak ya da ne kadar istemese de yakında olay örgüsüne sürüklenecektir. Ana karakter, başlangıçta hırsı olmayan biri gibi görünebilir, ancak hikaye ilerledikçe değişecektir. ***ROMAN BANA AİT DEĞİLDİR, SADECE TÜRKÇEYE ÇEVİRİYORUM*** *

"Artık bir tek siz kaldınız efendim." Önceki hayatımda okuduğum bir romanda bir baronun kızı olarak reenkarne oldum. Bu sayede babamın köle olarak getirdiği çocuğun baronluğu katleteceğini, korkunç bir ölümle ve bu dünyanın sonunun geleceğini biliyordum. Bu sefil kaderden kaçınmak için çok çalıştım ama her şey boşa gitti. Sonunda, büyük büyücü olarak uyanan kişinin ellerinde babam ve tüm hizmetçiler öldü. Ve şimdi ben de öleceğim... Düşündüğüm şey bu muydu? "Seni tutmak istedim, Hanımım." Bu dünyanın kötü adamı bana takıntılı olmaya başladı. ... Ama orijinalinde böyle bir şey yok muydu? Orijinal çalışmadan uzaklaşmaya başlayan Valletta, bu dünyanın karanlık gerçeğine daha da yakınlaştı. Kirli işlere karışan İmparatorluk ailesinden ve bilinmeyen canavarların ortaya çıkması. Sadece özgürce yaşamak istiyordu ama önce dünyayı kurtarması gereken bir durumda! Valetta istediği hayatı bulabilecek mi?