✦Windsor z pewnością uważana była za piękną. Jej mlecznobiała skóra zdawała się świecić, wyjątkowo chłodnym i przejmującym blaskiem, porównywalnym do porcelany, przez którą przenikały promienie słońca. Spierzchnięte usta, które zazwyczaj pokrywała szkarłatną szminką, tkwiły w hipnotyzującym pół-uśmiechu, który maskował tak wiele, że sama Ruth po dłuższej chwili wpatrywania się w lustro zapominała, że istnieje gdzieś tam w środku, pod marmurową skorupą. Jej szkliste oczy, otoczone długimi, czarnymi rzęsami spoglądały obojętnie na otaczający ją świat. Cały jej obraz przypominał raczej przerażającą zjawę aniżeli człowieka. ✦ 2021

Myśli na temat liceum pisane w przypływie bólu egzystencjalnego ✦

Druga część licealnego płakania nad własnym losem.

Kiedy moim braciom odwala, a ja przez to tarzam się ze śmiechu. CYTATY SĄ UDOSTĘPNIANE JEDYNIE NA WATTPADZIE NA TYM PROFILU. JESLI WIDZISZ JE GDZIEŚ INDZIEJ TO DAJ MI ZNAĆ, PONIEWAŻ JEST TO TAM PUBLIKOWANE BEZ MOJEJ ZGODY. CYTATY SĄ OBJĘTE PRAWAMI AUTORSKIMI KSIĄŻKA JEST MOIM POMYSŁEM, NIE ZGADZAM SIĘ NA KOPIOWANIE