Bir mum yaktım bu gece. Sönen bir ruhun, Eriyen bir bedenin dünyaya isyanı. Bir mum. Hangi acılar sığar ki bir mumun alevine? Kaç damla gözyaşı söndürür bu ayaklanmayı? Ben sensiz olamadım. Ben yok sayıyorum pastamdaki yirmi mumu. Ben uyurken kendi elimi okşuyorum seni düşünerek. Ben her gece, Seni yaşatıyorum kendim...
"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "...