AKARD

Işıltılı gezegenin ışığı sönüyordu. Gezegen yavaş yavaş yıkılıyor, parçalanıyor, ölüyordu.. Gezegen de yaşayan varlıklar bir umut bekliyorlardı. Yaşamayabilmeleri için bir umut ışığı. Bir ruh. ☽

Uyan.

"Niye bu kadar karanlık yaşıyorsun hayatı ?" Sorduğu soru karşısında ben bile donup kalmıştım. Gerçekten karanlık mı yaşıyordum hayatı? Derin bir nefes aldım. Düşünmeden cevaplamaya alışmıştım. Ağzımdan çıkacakları ben bile hayretle bekliyordum. "Karanlık bir dünyada küçük bir ışık ararsın. Bulduğunda ona sımsık...

Annemin Gelini Olur Musun? (Raflarda)

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"