Yaraları vardı insanların; hiç kapanmayan fakat çokça kanayan. Yaraları vardı küçük bedenlerin hiç unutamadığı , büyük bedenlerin ise aldırmadığı. Batırdım hafif çengelli olan ip ile iğneyi ,kendi ellerimle açtığım kesiğe.Kendi ellerinle açtığın yaralara böyle amansızca bir ferle dikiş atmak titremeyen ellerin harcıydı. Senin ellerin silah tutarken bile titremez ömür! Benim ellerim sadece silah tutarken titremez ya zaten. İğne deriden çıktı,ip kesiği kapatmak istedi . Söyleyin ona beyaz iplerin dikişleri , kanlı ellerin izlerini kapatmaya yetmez. İğne yeniden battı . Can yandı; kanarken , iyileşirken en çok da iyileşmek istemeyince. Söyle ona iyileşmek istemeyen yaralar ipleri kuruyken kabuk bağlamaz. Çürüyen ipler dökülse kan kaldığı yerden akmaya devam eder. Son kez söyle , o zaman nedir bu boşuna çırpınış?

Diğer insanlar tarafından hissedilmeyen artçı depremlerin açtığı kapılardan geçen insanlar. Ve birbirlerinde habersizlerdir yaşadıkları boyutlarda. Çünkü herkes düşünüyor ki dünya bir tane. Halbuki onunki bir çok tane. ∞ Nereye gittiğini bilmeyen bir kız bir gece uyumak için gözlerini kapattıktan sonra hiç bilmediği daha önce görmemiş olduğu bir evren uyanacak. Hayat onun için çok daha karmaşık ve anlamsız olmalı. Etrafındaki insanlar onu tanıyıp paralel evreninde yaşamasına alışkınken o başka bir varyasyonun olabileceğini düşünemez bile. Üstelik bu onun için imkânsızdan öte bir olaydır. Paralel evren teoremleri bile ilgisi çekmemiş ki hiç bugüne kadar. Hem zaten kimsenin de çekmez. Şşş! Bu bir sır. Çünkü benim ilgimi çekiyor. Ve evet bu yüzden bir rehabilitasyon merkezinde tedavi görüyorsun. ∞ Çünkü insanlar doğar... Büyümez... Belki büyümez. İnsan doğar ve ölür. Zamansız ve amansız. Engel olunamayacak bir şekilde. Belki daha beşinde belki elli beşinde. Herkesin ellerinin üzerindeki damarlarını eskitecek kadar çok zamanı olmuyordu. Kimisinin mezarının boyundan bile kısa geliyordu. Onun içinde bu vardı. Belki zamanı hiç yoktu ama ölmek için doğmuş olduğunun bilincindeydi. Bundan korkmuyordu çünkü ölmek için yeterince zamanı vardı.

Bazı geceler diğer gecelerden ayrıdır. Ölüm vardır, sessizlik vardır, yalnızlık vardır... Farkında değilsindir. Aynı döngü içine yaşadığını sanıyorsundur ta ki biri çıkıp her şeyin tepe taklak olduğunu söyleyene kadar → İkizlerin her şeyi hissettiğini söylerler. Birinin canı acıyınca diğerinin de canı acırmış... Hatırladın mı? Bunu bana sen anlatmıştın. Bunun gerçek olduğuna inanıyordun. Yanılmışsın... Yanılmışsın H. → Hikaye anneleriyle yalnız yaşıyan ikiz kardeşlerden birinin aniden ortadan kaybolmasıyla başlıyor. İkiz kardeşin kaybı herkesin hayatını tepetaklak ederken bir yandan da kardeşini bulmaya çalışan diğer kardeş kendi hayatını anlatır.

YARI TEXTİNG Uyuyamadığın gecelerde yapmak istediğin zihnini meşgul eden düşünceler vardır. Bu gece sabaha doğru o düşünceleri eyleme geçirme zamanı. 𓍊𓋼𓍊𓋼𓍊 Aslında onu sevdiğini düşünüyorsun. Tek yaptığın zihnindeki pinokyoya sadık kalmak. Bizim gibi kızlar serisi 1. Pazar ve ertesi 2. İstiridye sırtında 3.?

🪐 Bazen doğru insan olmak, doğru arkadaş, evlat, sevgili, eş... doğru olan olmak isteriz ve tüm hayatımız boyunca bunun için çabalar dururuz. hatayı kendimizde bulur başa sararız ve özür beklerken özür dileyen oluruz. çünkü her ne olursa olsun onları kaybetmek istemeyiz ve bu uğurda her şeyi yapmaya hazırızdır. İşte bu tam da öyle bir hikaye. Her şeyi yapmaya hazır olan bir kızın hikayesi.