Bir tevafuk ile gönüller birleşti. Ayrı şehirlerin iki güzel gençleriydi onlar. Biri Zeynep diğeri Selim. İkiside Âllah aşk-ı ile yanan ama gönülleri bir olan Sevdalılardı.... İkiside kadere iman eden koca yürekli kullardı... Tek bir bakış ile başladı hikayeleri. Bir tevafukun "hoş geldin gönlüme Yâr" diyişiyle, Kalplerinde izlerini taşıdılar. Ve o kahraman, o kıza Kalbini Feda etmesiyle cennet yoluna yol edindiler...

💕Bir kişi hasta olsa doktora gider, doktor tedavi eder ilaç verir, O hasta ilacı içer şifa bulur . Aynı bu şekilde ALLAH dostlar'da kalbin doktor' larıdırlar onların sözü insanlara şifadır. - Bir çocuk şu duvarda yılan var dese, tam inanmasalar bile herkes dikkate alır ve korunur. Halbuki bunca peygamber'ler gelmiş ve bütün semavi kitaplar katiyetle haber vermişler : AHİRET VAR , CEHENNEM HAK, KİMSE DİNLEMİYOR !

Tüm kavanozlar dolmaya layıktır. En çokta sevgi ile.. "Cennete girecek olan topluluklardan öyleleri vardır ki kalpleri kuş kalbi gibidir." (Müslim, Cennet, 27; Ahmed b. Hanbel, II, 331.) ❤️ "Sinirlenme küçük hem senin adın çok güzel. Ama şöyle yapabiliriz." "Nasıl?" "Takma adını Maşukiyye koyarız." Kız, bu fikre sevinmişti. Kendi isimini seviyordu zaten ama birde ona Maşukiyye denmesi ona çok sevildiğini hatırlatacaktı sanki. Kafasını olumlu sallayıp cevap verdi. "Anlaştık. Sevdim bu fikri." İçi rahatlamıştı Esmanın. Musab ise onu mutlu etmenin verdiği rahatlıkla kumrulara yaklaştı ve eline Maşukiyye'yi aldı. "Gel bakalım Maşukiyye adaşın ile tanış." Esma kıkırdayarak yanına yaklaştı. 'Ahh çok sevilen..' diye düşündü küçük kız. Bir gün kendinin de çok çok sevileceğini umut ederek, Maşuk'unun onu gelip bulacağını ümit ederek. "Geldim zeytin gözlü." ❤️ Esma & Musab #okumak 2.🕊️ #edebiyat 4. 🕊️ #tefekkür 2. 🕊️ #2021 1.🕊️ #din 1.🕊 Yayımlanmaya başlama tarihi: 28.10.2021 Hikayedeki kişi,kurum ve olaylar tamamen kurgudur. Hiç bir gerçeklik barındırmaz. Tüm hakları saklıdır.

Ölüm! O nasıl bir boşluktu öyle? Ölümle yüz yüze gelmişti Stef. Şimdi iki seçenek vardı. Ya candı ya da canandı. Verdiği karar, canını seçerken cananını da kazandırdı. Ah... Kim derdi ki... Karanlıktaydı. Zifiri karanlık bir boşluktaydı. Ardından bir kuş kanat çırptı. Gülümsedi Stef, işte ışık oradaydı. Rabbini hissetmiş bir kalp, karanlıkta yanan bir ışığa tekabül eder. 🌷

-"Seni seviyorum! Neden görmüyorsun beni, neden bir şans vermiyorsun?!" Zeynep anlamıyordu, her geçen gün biraz daha çizgilerini aşan bu adamdan bıkmıştı artık. Yusuf konuşurken sadece dinliyordu ama sabrı gitgide tükenmeye başlamıştı. Hem kaçırılmış, hemde çekmediği kalmamıştı bu adamdan ve amcasından. Şimdi ise karşısında ondan sevgi dileniyordu. " Neden Zeynep neden!" Sabrının son demlerindedi Zeynep, artık dayanamıyordu. Konuşması gerektiğini düşündü yoksa bu odadan çıkamayacaktı. Yusuf'un halâ kendisini izlediğini görünce önce derin bir nefes aldı ve başını ona çevirdi. Öfkeliydi, öfkesini sesine yansıtmamalıydı. "Yanılıyorsun kaç defa söyleyeceğim! Sen bana aşık değilsin, sadece bunu algılayamıyorsun. Madem sevginden bu kadar eminsin, söyle o zaman sokaktan geçen alelade bir kız olsam bakar mıydın yüzüme?" Yusuf'tan ses gelmeyince devam etti; "Madem cevap vermiyorsun söyleyeyim, bakmazdın. Çünkü sen aslında bana aşık değilsin. Benim konuşmama, giyinişime, hâl ve hareketlerime aşıksın, sen benim yaşam tarzıma aşıksın!" Biraz duraksadı Zeynep ve kapıya doğru yürürken son sözlerini söyledi arkasında bıraktığı enkazdan habersiz. Yusuf ise öylece bakıyordu ilk gördüğü andan beri sevdiği kıza. " Susma konuş, gerçekleri kabul et. Sen aslında bana değil İslam'a aşıksın!!!"

Vâye: Nasip, kısmet. ••••• Ben Defne. 25 yaşında bir Psikoloji mezunuyum. Liseden sonra 1 sene üniversiteye hazırlandığım ve üniversitede de 1 sene alttan derslerimi veremediğim için bu yaşımda KPSS'ye hazırlanıyordum. Babam Ankaralı olduğu için ve babamın işlerinden dolayı Ankara'da oturuyorduk ama ben hem sınava daha iyi hazırlanacağımı düşündüğümden hem de biraz dinlenmek istediğimden dolayı anneannemin yanına Ordu'ya, küçük köyümüze gelmiştim. Dedem vefat ettiğinden beri kuzenim Ayça anneannemle birlikte burada yaşıyordu. Ayça liseden sonra üniversiteye gitmemişti ve evde nakış yapıp internet üzerinden satıyordu, oldukça tanınıyordu. Köyümüzde uzun süredir tek yaşayan yaşlı bir teyze vardı. Emine Teyze çocuklarından hiç hayır görememişti ve öldükten sonra evinin askeriyeye bağışlanması için bir vasiyet bırakmıştı. Emine Teyze birkaç ay önce vefat etmişti ve ev de askeriyeye bağışlanmıştı. Emine Teyze'nin vefatından bir süre sonra o eski ev restore edilmişti. Bugün de askeri bir manga köye, eğitime geliyordu. Muhtarın söylediğine göre bu manga teğmenlerden ve onları eğitecek bir üsteğmenden oluşuyordu. ••••• Final: 27.10.2020 🌸

Alınlara çizilmiş bir kere kader, kederleriyle birlikte. Her bir keder düğümünü sıkıca sarıyor, her bir düğüm kedere gebe kalıyor acıların çiğliğinde. Kaderin kederiyle başbaşa bir kadın. Bir kadın, alnına çizileni yaşıyor. Bir kadın, acılarıyla yeşeriyor, yaralarıyla büyüyor. Bir kadın, ruhundaki dikiş tutmaz yaralarla başbaşa. Gülsevde Atay, yaralarının serzenişlerine sığınmış küçük bir kız çocuğu. Acılar, tüm bedeninde, acılar tüm benliğinde onunla yanyana. Yaralı bir kadın...Canhıraş, namıdeğer kusurlu insanlara göre. Beceriksiz, işe yaramaz, çirkin, aptal, eksik, lanetli belkide. Ama o her şeyiyle birlikte sadece masum bir kız çocuğundan ibaretti. O acılarının çiğliğinde büyümüş güzel kadındı. O her yaşadığı olaydan bir ders almış güçlü bir kadındı. Kader yazıldı, kadın ve adam evet dedi. Bir adam geldi, her şey yerli yerinden oynadı... Bir adam vardı, sevilmeye layık, heybetli, yakışıklı, yeşil gözlü. Bir adam vardı, kadını kabul görmeye razı. Bir adam dünyasını açtı kadına, dünya kadınıyla boyandı. Kaderin cilveli kederiyle buldular onlar birbirlerini... Herkesin bir kusuru vardır. Yeter ki kusur kalbinizde olmasın...

Bir tarafta Rabbine meftun bir kız, diğer tarafta hayatında her istediğini elde etmiş bir adam. Elif Korel İstanbul dışında hiç bir yere gitmeyen bir kız Mardin'e gittiği zaman nelerle karşılaşacak. Yusuf Baturalp bir takım şartlar koyarak evlendiği kıza aşık olunca ne yapacak? Bu şartlar ikisininde hayatını nasıl etkileyecek?Peki ya kader onları nasıl birleştirecek. İkiside bedel ödüyor aslında. Peki ödedikleri bedelin altındaki gerçek ne?

Sahi, sevdiğin imtihanın olur muydu? Ve bir gün, o imtihanın ellerinden kayar mıydı? Yüzünde bir gülümsemeyle veda edebilir miydin sevdana? Hiç sevmemiş gibi. Ettiğin duaların O kişi için kabul olunmadığını, dualarının tecellisini başkasında gördüğünde ne yapardın? Teslimiyet. Nasip. Onun için ettiğin o güzel duaların başkası için kabul olduğunu nereden bilebilirdin ki? İşte bu sevda... Ne bir şehvet ne bir arzu. Bu Allah'ın ve Resulullah'ın razı olacağı bir sevda. Öyle olması gereken bir sevda. Tevekkül. ''Hayatının her köşesinde bulunduğun insan seni fark etmezken, hayatının her köşesinde olanı fark edemiyorsun Betül" dedi Ömer. Anlamamıştı... Hem de hiçbir şeyi... Sevda çok garipti ve ağır bir imtihandı...

Tamamlandı✓ "Bu bileklik sadece sizde mi var? Ya-a-ni..." "Evet. Yani ben yapmıştım. Satın almadım." Yüzüne anlamlandıramadığım bir hüzün kapladı. Anlayamadım. Soruyu sorma nedenini sormak için tam dudağımı aralamıştım ki cebinden çıkardığı beş lirayı masaya bırakıp hızlı adımlarla dışarı çıktı. Yaşadığım şaşkınlıkla gayri ihtiyari hâlâ bakışlarımı adamdan çekmemiştim. Dışarı çıktığında bir şey ararmış gibi etrafına baktı ve bakışlarını bir arabada sabitledi. Arabası olarak düşündüğüm arabaya ellerini yumruk yapmış bir şekilde sert adımlarla ilerliyordu. Arabaya ulaştığında kapıyı hızla açıp oturdu ve sert bir şekilde kapıyı kapattı. Başını iki kolunun arasına alarak direksiyona yaslandı. Sinirinin geçmesini bekliyordu anlaşılan. Ama neden? Bileklik... °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° KAPAK: bikudusgecesi Teşekkür ederim güzel yürekli insan ♥️