penceremden suratsız uzanıyor ellerim
üstelik kimsenin suçu değil, parmaklarımdan biraz kırılmışlık dökülüyor.
üstelik kimsenin suçu değil, parmaklarımdan biraz kırılmışlık dökülüyor.
ölüyüm ve çürüyorum, çünkü beni iyileştirdiğini düşündüğüm kişi, aslında beni öldürüyor. [yazdığım ilk kitaba buradan selam olsun]
"Hiç kimsenin kafesine Koyamayacağı bir kuş.. Kaçmasını öylesine Uçmasını böylesine Unutmuş. Bir insan sesine Gelip konmuş." 《Tsukishima x Yamaguchi 》 [romantik tsukki alert!!] #1 - tsukkiyama 09.09.2020
ellerinden tutmak için artık her saatin geç kalınmış olacağını sanmıştım. bir öğle sonrası gökyüzü şöminesindeki ateşi harladığında aklımın derinliklerinde kalan o rüyayı hatırladım. asla geç kalmamıştım.
hayat kadını ferrian her sabah kapısının önünde, babasının simitlerini satan hasta kız artha'yı görüyordu.
Ben öznelerini kaybetmiş çölde bir bedevi, Mecnun'un esarete düştüğü o çölde, şiir yazan uhrevi. Sararmış kağıt parçalarına tutunur sevdiceğimin elleri, Damarlarımda yol alır harita misali gözleri. Sen ki şiirlerime kan gülleri tutuşturmuş merhametsiz sevgili. Bir şiir senle açar, Bir şiir senin gül dikenlerinde sol...
paul marie, jean arthur öldükten sonra yalnızca beş yıl yaşayabildi.
ezberler ezberler yırtardım ama ben kendimi bu satırların içinden çıkarttım. yazmayı bırak, elim kalem tutmaz bundan sonra. âsıl anlatmak istediklerim, aslında hiç yazamadıklarımda. ─────────────────────── *bu yüzyılın kirine bulanmamış, tarihi aşklardan satırlar veyahut mektuplar.*