Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...

Yazar notu: En az Taehyung'un sesi kadar derin bir hikaye. Okuyucu yaş sınırlaması +16 "Öldüğüm gün üç defa doğdum. Biri şeytandı, ikincisi bendim ve üçüncüsü sendin. " BAŞLAMA TARİHİ: 09.08.2020 BİTİŞ TARİHİ: (?) myboykth tarafından yazılmıştır.

▪︎Sevişen bir çift korunmadıysa, burda bebeğin ne suçu vardı? ▪︎ Je͏o͏n ͏Ju͏n͏g͏k͏o͏o͏k

Telefonumu alıp galeriye girdim en sexy olmayanını bulmaya çalışıyordum ama lanet olsun, çok sexy im yaw janznz... Mj: soo yeon bunu sana bile gösteremem. Yanıma doğru gelerek konuşmuştu. Sy: abartma min ji ne kadar ola- o-ohhaaa! Sb: yani kural kuraldır min ji. Soo yeon elimden telefonu jungkooka verdi. Jungkook fotoğrafı görünce dudakları ayrıldı. Dilini dudaklarının kenarında gezdirdi. Yutkundu-

Zıtlıklar her zaman uyumsuzluk getirirdi. Mesafeli, idealist ve kalbi buz gibi bir kız, onun aksine sıcacık kalbi ve çocuk ruhuyla gülümseyen bir erkeğe sadece yadırgayarak bakardı. Birbiriyle alakasız iki insan, el ele olamazdı. Soğuk eller, ellerini tutana kadar böyle düşünüyordu. Onu bekleyen kimse yok sanıyordu, deli olduğunu düşündüğü çocukla, bir sabah karşılaşana kadar. Zıtlıklar uyumsuzluk getirirdi ama aşkın gözü kördü. Kız, bunu kalbi çocuk tarafından kör edildiğinde anlamıştı. Kim Taehyung

Hayran kurgu #1 Ben sadece yeni bir başlangıç yapmak istemiştim. Hayatımın eskisinden daha da kötü olabileceğini nereden bilebilirdim ki?

"Hiç kolay olmayacak." Erkek olan iç çekerek konuştuğunda, kız en yakın arkadaşının sesindeki hüzün içinde boğulduğunu hissetti. Kolay olmayacaktı ama bir kere kaderleri yazılmıştı. Birleşen yolları ayıramazlardı, kaderin düğümlerini çözmeye onların gücü yetmezdi. Daha doğdukları anda, boyunlarına kazınmış olan mühür onlarla birlikteydi. Herkes biliyordu, onlar kaderin seçtiği kişilerdi. Kız, düşündü. O kötü biri değildi, hiçbir zaman olmamıştı ama başka bir çaresi yoktu. Kendi türünün devamı için bunu yapması gerekiyordu. Bir melezin katili olacaktı. Derin bir nefes aldı, onların kötü olduğunu biliyordu. Melezler hiçbir zaman iyi olamazdı, eğer olsalardı Ely'ler onları öldürmezdi. Sadece kendini teselli ediyor gibi hissediyordu ama bunu engelleyemiyordu. O, bir meleze mühürlenmişti. Daha doğduğu anda, bir katil olacağını biliyordu. Hayran kurgu #1

"Aranızda bizi ilk kez dinleyenler var mı?" diye sordum, kalabalıktan da fena olmayan bir alkış koptu. Kaşlarımı kaldırdım, sırıtmaya devam ederken grup arkadaşlarıma dönmüştüm. Namjoon, Hoseok ve Taehyung'a. "O halde bu gece hayal kırıklığına uğramayacaksınız," dedim ve gitarımın tellerine dokundum. "Ben Eva, " İzleyicilerin önünde ufak çaplı eğilirken konuşmaya devam ettim. "Gerçek müziğin ne olduğunu size göstereceğim."

Serin rüzgarda nefes almak istiyorum, Aşıklar gibi öpüşmek. Okyanusuna dalmak istiyorum. Söylesene, yağmur seninle mi yağıyor?