📣ÇEREZLİK BİR KİTAP DEĞİLDİR. DÜZENLEMEYE ALINACAKTIR. ARGO, KÜFÜR, +18 İÇERİR. Rüya: Polis mi olçan çen Rüya: Ama yalnız maşallah bugün kaslarını gördüm Rüya: Starsın bebeğim

Kızıl, Kabir ve Cellat. Bu oyun üçü arasında kuruluydu. Kızıl, alev. kabir, ölüm. Cellat, katildi. Cellat, kurbanının alevini söndürmüş ve ölüme terk etmişti. Ölüm hiç bu kadar karanlığa mahkum olmamıştı. Cellat, darağacını mı yoksa ölüme terk ettiği alevi mi seçecekti? Bu oyunda yanan kimdi bilinmiyor ama yakan sürekli değişiyordu... "Dudaklarında alevlenmek için tutuşmayı bekleyen o dövmede; 'Kurbanına aşık olan Cellat, idama mahkum edildi.' yazıyor sevgili kurbanım." algılarıma hükmeden Karaca duyduklarıyla papatyalardan ip yapıp boynuna astı. O kırılgan papatyalar bile onun intiharına eşlik etti ve kırılmamayı seçerek Karaca'yı öldürdüler. 'Kurbanına aşık olan Cellat, idama mahkum edildi.' Bir gece ihanet. Celladım neden ihanet etti? Aynı gece kurtuluş.. Beni kim kurtardı? ✿✿ 07.04.2022🖋️

Kalmak için sebebiniz kalmadığı zaman gitmeniz gerekir. Bazen yeni bir başlangıç yapmak için bazense hayatınıza devam edebilmek için. Esin ve Barlas'ın hikayesine davetlisiniz. Şimdiden hoş geldiniz.

"Cennet ve cehennem birer insan olsaydı," diyerek durdu. İçimden 'bu insanlar biz olmazdık' diye geçirdim. Çünkü o cehennem olamayacak kadar merhametli, ben cennet olamayacak kadar acımasızdım. Burnunu burnuma sürterek gülümsediğinde "Cehennem cenneti güzelliği için öldürürdü." Biz sonsuz değildik. Biz siyahla beyaz da değildik. Biz yarım kalandık, biz beraber siyaha çalınandık. - 29.06.21 Yayım Tarihi! Kurgu şahsıma aittir, çalıntı gibi bi' durum olursa gereken yapılır. Dipnot: Bu kitapta +18 cinsel sahneler, kan, aksiyon, küfür, olumsuz öğeler bulunmaktadır. Ona göre başlayınız.

"Hıçkıra hıçkıra ağlıyorsun Gerçek," diyerek ellerimi büyük avuçlarının içine aldı, "ve bunu yaparken yaşadığın komik bir ânı anlatıyorsun." Gözlerimden yaşlar boşalırken tüm dişlerimi göstererek gülümsemem onu duraksattı. "Bilmem ki," diye fısıldadım. "Her şey elimden kayıp gidiyorken bile acımayan kalbim, az önce sen o sigaranın külünü kül tablasına silkince öyle çok acıdı ki, ağlamak istedim. Üstelik aklıma da yaşadığım o ânın en komik repliği gelmişken, tam da sana söyleyecekken yaptın bunu. O külü neden öyle hiç umursamadan silktin? Senin için yanıyordu." Bir elini kaldırıp yanağıma koydu, büyük avucunun içiyle gözyaşlarımı parçalayıp ezdi, yok etti. Ve bana dedi ki, "Ben yapmasam o kırılıp düşecekti." "Senin yapmandansa, kendisi kırılıp düşmeyi kabul ederdi." Gülümsedim. "Keşke yapmasaydın." "Kendini o küle mi benzetiyorsun Gerçek?" "Hayır," dedim. "Hayır, sen beni henüz kırmadın ki."

Her şey bir ölümle başladı. Ölüm, nefreti takip etti. Nefret, intikamı körükledi. Ve aşk hepsini alaşağı etti. Yüksek kayalarda uçan kartal, kayanın en dibinde yaşayan küçük kıza âşık oldu. Onların aşkı, çığlık. Onların aşkı, feryat. Onların aşkı, acı. Onların aşkı, ölüm. Onların aşkı, VAVEYLA. Karanlıkta atılan her çığlık sahipsizdir. Ben senin karanlıkta attığın çığlığım. Seninleyim ama senin değilim.