Ada: Son bir defa gör beni Ada: Son bir defa duy Ada: Son bir defa sarıl bana Ada: Son bir defa ellerimi tut Ada: İmkansız biliyorum Ada: Ama son bir defa öp beni..

izmarit: özür dilerim. (14.20) izmarit: şimdi, senden aldıklarımı, (14.20) izmarit: sana verme vakti sevgilim. (14.20) izmarit: ben seni çok sevdim. (14.20) ‼️ İzmarit 2019 yılında yazılmış texting bir hikâyedir ve o zamana göre yazılmıştır. 2024 yılında kitaplaştığında SİL BAŞTAN bir şekilde yazılmış ve öyle kitaplaşmıştır. Kibrit Wattpad'de hiç yazılmadı, direkt basıldı. Haliyle buradaki formatıyla kitap formatı arasında ne texting ne de düzyazı olarak bir benzerlik yoktur. ‼️

[texting, tamamlandı] bilinmeyen: bugün de sana yazıyorum sevgilim, bilinmeyen: sessiz bir uçurumun kenarında 710 | v'

Y: küsme ama (16.20) küsersen üzülürüm (16.21) üzülürsem sana dadanırım (16.21) her türlü senden başka bir yere gidemiyorum yahu (16.21)

Yeteri kadar tükendik artık çürümeyi bekliyoruz

▪tek bölümlük hikaye, tamamlandı. İçinde ki ateş sonunda sönmüştü ve Anka'nın ruhu, siyah korlardan kendine kanat yapmıştı. Acıları, onu özgürlüğe ulaştıran etken olmuştu. Acıları, onu sonsuzluğu götüren olmuştu. Acıları, onu sarmalayan olmuştu, yine. Siyah kanatları Anka için kanat çırpmaya ve onu gökyüzüne taşımaya başlamıştı. Bulutlar, rüzgar, güneş ve kuşlar bundan sonra ki her dansında eşlik edeceklerdi ona. Bundan sonra ki her zaman da; rüzgarın uğultusu, yağmurun yeryüzü ile buluştuğu zaman çıkan sesi, göklerin gürlemesi, kuşların cıvıltısı onun müziği olucaktı.

¤ tek bölümlük hikaye. Reyhan'ın ağzından küçük bahçede yankı yapacak şekilde bir kahkaha kaçtığında, keçisi de arkasından meleyerek onu kovamaya başlamıştı. Sonbaharın ağır havası altında kalan; toprak tonlarına boyanmış, yağmurun: toprağa hasretinin kokusu olan bahçe, birden ikisinin kahkahalarıyla neşeye, mutluluğa boyanmaya başlamıştı. Şayet, insanlar; Tanrı'nın boya tüpleri olsaydı ve boyası biten bu dünyadan göç ediyor olsaydı, Reyhan ile Çiğdem, bu dünyadan geçen en güzel renk olacaklardı. Şu rengi atmış dünyada ki, en canlı renk.

Yoktan başlayanların çocuklarıydı onlar. Kendi başlangıçlarını yaratanlardı.

▪şiir Umuda dayanan yanını seviyorum... Gözlerindeki perdeler kalktığında, gördüğüm insanı seviyorum.

x: bir ihtimal daha var, o da ölmek mi dersin? •tamamlandı •texting