İsmine yakışır bir adamın kalbine kaç cemre düşer

Kulak verin sözlerime iyice, Herkes öldürebilir sevdiğini Kimi bir bakışıyla yapar bunu, Kimi dalkavukça sözlerle, Korkaklar öpücük ile öldürür, Yürekliler kılıç darbeleriyle! Kimi gençken öldürür sevdiğini Kimileri yaşlı iken öldürür; Şehvetli ellerle öldürür kimi Kimi altından ellerle öldürür; Merhametli kişi bıçak kullanır Çünkü bıçakla ölen çabuk soğur. Kimi aşk kısadır, kimi uzundur, Kimi satar kimi de satın alır; Kimi gözyaşı döker öldürürken, Kimi kılı kıpırdamadan öldürür; Herkes öldürebilir sevdiğini Ama herkes öldürdü diye ölmez. OSCAR WILD HERHANGİ BİR ÇALINTI DURUMUNDA YASAL HAKLARIMA BAŞVURACAĞIM. BAŞLANGIÇ: 18.02.2018 BİTİŞ: 23.01.2019

"Seneler sonra çıkıp geliyorsun ve oğluma uygun böbrek senden çıkıyor. Gerçekten amacın ne? Benim Seher'im bunu koşulsuz kapardı." Seher derin bir nefes aldı. "Sen, Seher'ini kendi ellerinle parçaladın..." Kırmızı rujlu dudaklarını ıslattığında Yağız'ın gözleri Seher'in dudaklarına kaydı. "Seher..." "Amacımı sormuştun..." dedi Seher kısık sesle. "Boşuna ortaya çıkmadığımı biliyorsun. İçten içe döneceğimi hep biliyordun. Döneceğimi ve bunu senin yanına bırakmayacağımı. Beni aramanın sebebi ne pişmanlığın ne de aşkın. Tek sebebi sana yapacaklarımın gizli korkusu." "Sana öyle şeyler yapacağım ki!" Diye fısıldadı Seher. Aralarındaki yarım adımlık mesafeyi de kapatıp yüzüne nefesini verdi. Sıcak nefesin etkisiyle yüreği titredi Yağız'ın. "Aklın hayalin almayacak!" Yüzünü yüzüne iyice yaklaştırdı. Kırmızı ojeyle boyanmış işaret parmağını onun yanağından dudağına doğru kaydırdı. Yağız dudaklarını ıslattı. Onu öpmek istiyordu. "Ve acıdan haykırmaktan kısılmış sesinle inleyeceksin!" Dedi. Kulağına doğru yaklaştı. "Diyeceksin ki: bu canavarı ben yarattım!" Kapak: @geberikgelin BAŞLANGIÇ TARİHİ: 25.09.2019, 21.21

[Tamamlandı] Bazen baktığımız ile gördüğünüz aynı olmayabilir... Tıpkı, kimsesiz bir kızın aslında sandığımız kadar yalnız olmadığını göremediğimiz ya da dışarıdan nemrutlukta kimsenin eline su dökemeyeceği bir adamın kalbinin aslında bir çiçek bahçesi olduğunu göremediğimiz gibi... Güven, sadakat ve aile üzerine kurulu bir hikayenin kahramanları bize gördüklerimizin ne kadar da eksik olduğunu, baktığımız pencereyi biraz daha aralamamız gerektiğini anlatacak... Ece ve Cesur üzerinden devam eden hikayede onların en sevdikleriyle birlikte sıcacık bir yolculuk yapıyoruz... Așk, dostluk, kardeşlik ve aile kavramlarını iliklerinize kadar hissedeceğiniz hikayeme hoş geldiniz... TURLİK Başlangıç - Aralık 2019 Bitiş - Ekim 2020

Hanginiz kardeş gördüğü bir kıza aşık olabilir ya da çocukluktan beri aşık olduğu adamı hangimiz acı çekmeden kalbinden söküp atabilir? Aşkın anlamı eğer acı çekmekse, bu acıyı ya Demir Boran çekecekti ya da Mira. Bu hikayede Miranın aşkı sizi bazen hüzünlendirecek bazende de gülümsetecek. Berfe Lorin hikayemizin kahramanları ile yeni hikayemiz Demir Boran'a devam ediyoruz.

Hikayemi yazmaya başlarken bu kadar ilgi göreceği hiç aklıma gelmemişti. Yıllar geçmesine rağmen binlerce hikayenin içinde hala zirveyi zorlamaya devam ediyorsa, bu sizlerin eseri. Tüm okurlarıma canı gönülden teşekkür ediyorum. İyi varsınız. 21/04/2022 Sevgi # 2. Sırada Tamamlananlar # 1. Sırada Hayallerine ulaşmak için çabalayan bir genç kız ve sevdiğine ulaşma çabasındaki bir adamın Berdel ile birleşen yolları. Hiç bir şey düşündüğünüz gibi olmaya bilir. Bu farklı bir Berdel hikayesi , okuyunca haklı olduğumu anlayacaksınız. İlk hikayem Adını Sonra Koydum da tanıştığınız, güzeller güzeli Berfe Lorin'in hikayesini hem hüzünlenerek hem de gülümseyerek okuyacaksınız.

"Adını sonra koydum" dedi. " Sen olmayınca, içimdeki hislerin anlamını çözmek çok daha kolay oldu. Sen hep vardın ve yanımdaydın ama yokluğunda, sensizliği tattım o zaman anladım. Bu zamana kadar, ben hep sana aşıktım ama sen olmayınca o zaman adını koyabildim."

(...) -Bu yaşıma değin nâmını duymamışım. Lakin sen beni kapımızdaki yanaşmadan dahi evvel davranıp istetmişsin. Hemi başlık, hemi armağan vermiş, gelinlik bile giydirmişsin. Kimsin sen Demir Bey? Bunca şeyi bana niçin edersin?' Yeşil gözler ona en mağrur haliyle çıkışan bey kızının dillere destan güzelliğinde ağır ağır dolaşmıştı. Derin bir nefes geçmişti aralarından. Zemheri'nin çehresinde irislerinin değmediği tek bir köşe kalmamıştı. Tek bir gecede aklı, hayatı karmakarışık olmuştu. En çok da yüreği. Lakin içinde kıymık misali duran sualler huzur bulmasına müsaade etmeyecekti. Büyük elleri ağır ağır uzanıp Zemheri'nin gelin telleri arasına sıkışan saç tellerine dokunmuş, nereden nasıl bulaştığını bilemediği karahindiba tüylerini parmağıyla temizlemişti. Ve kalın dudakları kendini bildiği günden beri sol yanında büyüttüğü bir umutla aralanmıştı. -Ömrümde ilk kez sevebilmek için...'

-Neden?'demişti sıcak nefesi genç adamın dudaklarına vururken. Uzun siyah saçları kirpiklerine takılmıştı. Ancak onu çekecek ne hali nede aklı vardı. Ona değen bedeni adeta karıncalanmıştı. Dolgun dudakları hafifçe titremişti. 'Neden kurtardın beni Tahir ağabey?' Neden? Neden ? Neden? Zihninde milyonlarca şey olsa da şuan duymak istediği şey bir cevaptı. Neden? Sesini, bakışını, gülüşünü haram ederken bu yaptığı nedendi ? Mahallesinin küçük kızına ağabeylik mi yapıyordu? Yoksa sağcılar kahvesinde solcu bir kızı polis elinden kurtardım diye alaya mı alacaktı? Tahir'in nefesi ciğerlerinde takılı kalmıştı. Kolları arasındaki kız perde ardından gördüğü o basma fistanlı bıcır bıcır kız çocuğu değildi. Örgülerine beyaz kurdeleler takılmış siyah önlüklü talebe de değildi. Bacaklarına geçirdiği kot pantolon, sırtına giydiği yeşil parka ve gözlerine sürdüğü kalın sürmeler ile bambaşka olmuştu. Genç bir kadın olmuştu. Lakin yinede içindeki o cıvıldayan kız çocuğunu yok edememişti. Çenesinin kıyısına bulaşan boya onu duvarlara yazı yazan bir devrimciden çok sulu boyasıyla resim çizen bıcırık yapmıştı. Çenesine doğru inen ince bıyıkları dudaklarının titreyişi ile kıpırdanmıştı. -Bilmiyorum.'demişti nefes verir gibi bir fısıltıyla. Sözleşmiş gibi gözlerini bir lahza çekmiyorlardı birbirlerinden. Mehmed Tahir'in eli kıpırdanıp kızın sırtından omuzuna doğru süzülmüştü. 'Bilmiyorum ama, eğer lüzum etseydi ben senin için ölüme de giderdim Feride.'

Hayaller Zümrüdü Anka kuşunun rengarenk tüyler ile bezeli kuyruğuna tutunup, Kaf Dağı ardına uçmak gibiydi bazen. Benimde hayallerim vardı, en toz pembesinden... Anaokulu öğretmeni olmak istemiştim ben hep. Onlarca çocuğun annesinden sonra annesi olmak, onların yüzlerindeki tebessümlerine sebep olmak istemiştim. Derler ki, kul yazar, kader gülermiş... Onlarca çocuğa anne olmak isterken, bir çocuğun annesi oluvermiştim ansızın... Âh... Bir de O vardı elbette... On beşinci yaşımın yürek sızısı... Ben ömrümün her deminde ona mısra mısra hecelerken sevdamı, bir gün karşıma çıkacağını nereden bilebilirdim? Şimdi üzerimde gönlümün tek sahibi olan adama giydiğim gelinlik, kucağımda ise emanetim, kızım, Zeynep'im vardı... Ben Nevâl ... Zeynep'in annesi.. Bâyezid Çalaphan'ın karısıydım artık... Nevâl & Bâyezid ❤️ Müsemma severleri mutlaka bekleriz ❤️ ✨ Muâşaka Serisi 4. Kitap ✨