“Eve dönmemi bekle.” Bana arabanı ödünç verdiğin zamanı ve benim çukura girdiğimi hatırlıyor musun? Beni öldüreceğini düşünmüştüm, ama yapmadın. Sana nereye gittiğimi bildiğimi söylediğimi ama sonunda kayboluşumu hatırlıyor musun? Bana kızacağını düşünmüştüm, ama yapmadın. Seni zorla plaja sürüklediğimi ve senin dediğin gibi yağmur yağdığını hatırlıyor musun? “Ben demiştim.” Diyeceğini düşünmüştüm, ama yapmadın. Sana aptalca ve çocuksu bir nedenden dolayı kızdığımı hatırlıyor musun? Beni terk edeceğini düşünmüştüm, ama yapmadın. Evet, yapmadığın bir sürü şey vardı ama bana katlandın, beni sevdin, beni korudun. Ve geri döndüğümüzde sana söylemek istediğim o kadar çok şey vardı ki, Ama dönmedin.

Kim Kai 》》 Tamirhanesinde ,arabaları birer canavara dönüştüren bir tamircidir. Tamirci olmadan önce büyük bir yarışcı olan Kai , yaşadığı talihsiz kazayla çok sevdiği pistlere veda etmek zorunda kalır. Ancak arabalara olan tutkusunu ve aşkını engelleyemediği için arabalarla yarışmak yerine, onları tamir etmeye başlar. Oh Sehun 》》 Yeni nesilden olan hız tutkunu, bir o kadar da başarılı olan bir yarışcıdır. Tıpkı babası gibi dünyanın tanıdığı bir yarış pilotu olmak ister. Ancak çok önemli bir yarışma yaklaşmaktadır ve ona yardım eden tamircisini hiç olmadık bir zamanda kaybeder. Acilen bir tamirci bulması gerekir. Eski bir yarışçıyla , pistlerin yeni yarışçısı karşılaşırsa ne olur??... Birbirlerine aşık olurlar mı sizce?? "Boy&boy bir hikayedir" Tüm kurgu ; Formula 1, DTM, Formula D, GP3R gibi otomobil yarışları izleyen bana aittir. Kısaca otomobil hayranı olan biriyim :D

Felaketin ilk habercisi metrelerce öteden gelen patlama sesleriydi. Sonra ise yoğun sis ve kum fırtınası... Herkes başlarına gelecek şeyi çok önceden tahmin etmiş gibi çadırlarından çıkmış, kurak araziyi yararak geçen tankları, büyük ve korkunç zırhlı araçları bekliyordu. Ne olursa olsun hiçbirinin gözlerindeki kararlılık değişmeyecekti, sonuna kadar onurluca dayanmışlardı ve şimdi sonlarına boyun eğiyorlardı. Kaybedek bir şeyleri olmadığı için kaçmışlardı ve şimdi kazanmaya çalıştıkları özgünlüğün sonuna gelmişlerdi. Birazdan yanlarında ki insanlar umutsuzca onlara yeni yurt olmuş topraklara serilecekti ve geri dönüşü yoktu. Araçların çıkardığı sesler kulak tırmacalarcasına artarken bir kaçı belki de ağlamaya başlamıştı. Bazıları ise sonun gelmesini korkuyla bekliyordu. "Bunca zamandır birlikte mücadele ettik!" İsyan çıkartıp karargahtan kaçmalarına öncülük etmiş liderleri bir kaç adım çıkarak diğerlerinin önüne geçti. "Onurumuzla öleceğiz." Tankların attığı bombalar çadırlardan kurulmuş onurlu kenti vurmaya başlarken az önceki derin sessizlik yerini çığlıklara bırakmıştı. Durgunluk, koşup kaçmaya başlayan insanlarla bozulmuştu. Zırhlı araçlardan çıkan ırk koruyucuları, korkuyla kaçan koloni halkını hedef alarak katliamına başlarken komvoyun en sonundaki lüks araç yaklaşarak katliamın ortasında durdu. Arabanın içindeki katliam komutanı, dünyanın en güzel sahnesini izlemek üzere arabadan çıktı. Burnuna dolan kan ve patlayıcı madde kokusunu içine çekerken yüzündeki gülümsemeye engel olamamıştı. Sondu bu. Son koloniydi. Amaçlarına ulaşmak için geride kalan tek koloni. İnsan hayatının sonu, insan ırkının katliamı... Elinde sıkıca tuttuğu telsizi dudaklarına götürdü. "Son koloni an itibariyle düşmüştür."