Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

❅ Bilim Kurgu #4 ❅ Öne Çıkan Hikaye ❅ Keşfedilmemiş Cevherler 2015 Bilim Kurgu Üçüncüsü Yeni Dünya II ❅ Kalsedon Yeni Dünya. Ametist ne bu gezegenin başlangıcı ne de bu gezegenin sonu. Safirler, birkaç gümüşü de yanlarına alarak Kalsedon şehrini ele geçirdiler. Bu şehrin mimarı, aynı zamanda safirlerin lideri ve Yeni Dünya'nın kurucularından biri. Jared McCorrin. Artık Yeni Dünya'nın kaderi onun, safirlerinin ve Kalsedon'un elinde. Laurel asla pes etmeyecek. Ametist'i ve ona bağlı olan şehirleri son anına kadar koruyacak. Onun aklında tüm bunlardan fazlası var. Laurel Ava Claudio Ametist, geleceği gördü. Ve tüm bunların sadece başlangıç olduğunu en az Corrin kadar iyi biliyor. Dolunay ve Dimitri, safirlere yardım etmenin cezasını çekmek zorunda. Artık hem Ametist'in hem de Kalsedon'un planlarını durdurmaları gerek. Kalsedon onlar için ne bir umut ne de bir kurtuluş. Kalsedon da en az Ametist kadar kötü bir yer. Yeni Dünya, bir isyanın pençesinde. Bu başkaldırı ne ilk ne de son onlar için. Fakat bunu durdurmak zorundalar. Yoksa her şeylerini kaybedecekler. 18 Kasım 2014 - 15 Nisan 2015

Üvey kardeş yada kuzen ilişkisi değildir. Veya öz kardeş. ********************************* "Rüya. Sana bazı sorular soracam ve sende doğru cevap vereceksin.- Parmağını çıtlattı- Tamam mı?" "Tamam." Parmağını çıtlattı. "Seninle ormanda konuşurken birini sevdiğini söylemiştin dimi?" "Evet." Parmağını çıtlattı. "O kişi bu evde mi?" Allah kahretsin. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Senle aynı yaşta mı yoksa bir yaş büyük mü?" Ne yapmaya çalışıyorsun Yankı? "Bir yaş büyük." Parmağını çıtlattı. "Uzun boylu mu?" Selim minyondu. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Esmer mi?" Oğuz sarışındı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Kahve rengi saçlı ve kahve rengi gözlü mü?" Hakan'la birbirlerine benziyorlardı. "Evet." Parmağını çıtlattı. "Şu ana yukarda mı yoksa aşağda mı?" Sustum. "Rüya cevap ver!" Yine sustum. "Rüya kahretsin bana bir cevap ver!"diye bağırdı bu sefer. "Sensin o sensin! Oldu mu!"diye bağırdım gözlerimden yaşlar süzülüyordu.

Tehlikeli bir ormanda kamp yapmaya gitseydiniz,ne hissederdiniz? Maceralı mı olurdu ? Yoksa hissizleşecek kadar korkacak mıydınız? Altı arkadaş düşünün .Birbirlerine yıllarca sevgi beslemiş ve hiç ayrılmamış.Ne olacaktı onları ayıran? Nefret mi ? Korku mu ? Belkide hiçbiri.Ayrılıkların en 'acımasız' olanını tadacaklardı. Ya 'bedenlerini' koruyacaklardı , ya da 'ruhlarını' kurtaracaklardı. Ama unuttukları bir şey vardı ; "Ruh terk ettiği bedene asla geri dönmez"