Hayatını sadece işine adamış bir kadındı fakat aniden bir telefon aldı ve aslında kimsesiz değildi onun bir ailesi vardı bebekler karışmış klasiği

☆"Kayla ne biçim isim Rus musun sen?" "Hatırlatma travması var" Eveet dadaşlar, bu kitabımızda önyargı yok. E ne var reis? Dediğinizi duyar gibiyim Özlem, aile hasreti😮‍💨 Gülmekten YARILACAĞINIZ anlar Ve bol bol duygusal sahneler, ENTRİKA FİTNE FESAT herşey var şans verirsiniz gari😝❤‍🔥🧨 𝙺𝚊𝚙𝚊𝚔 𝚝𝚊𝚜𝚊𝚛ı𝚖ı𝚗ı 𝚢𝚊𝚙𝚊𝚗 𝚞̈𝚜𝚝𝚊𝚍 : @Nehirleradamolmaz__

Gökyüzü kadar yalnız, yıldızlar kadar umut dolu bir kızın hikâyesi bu. Alin, küçük yaşlardan beri içine gizlenmiş bir yarayla büyüdü: gerçek ailesinin sıcaklığını hiç tanımamıştı. Hayatın ona sunduğu boş sokaklarda yürürken, yıldızlara bakıp sessiz dualar ederdi. Onu duyan tek şey gökyüzünün kendisiydi.

Ne zaman başlamıştı her şey? doğduğumda öz ailemden koparılmamla mi yoksa aynı evi paylaştığım adamın baba değil bir canavar olduğunu anlamam mı? Peki ne zaman yaşamaya, nefes almaya başladım... evet evet o gelince, hayatım onunla güzelleşti ama onunla da son buldu... o kim mı? sevdiğim adam, kalbimin atma nedenidiydi... ama artık yok, bu hikaye zaten onun değil bu hikaye benim ve öz ailemin hikayesi

Mükemmellik kelime tanımı nedir bilmem ama benim hayatım mükemmeldi taki o güne kadar

Acemice yazılmıştır bilginize klasik Gerçek ailem kurgusu

Asenanın hayatı: asena henüz 10 yaşındayken babası annesini acımasızca döve döve öldürüp dereye atmasıyla başlamıştır ve 13 yaşına kadar acımasızca şiddet görmüştür ve annesinin cansız bedeni bulununca babası ceza evine alınmış kendisi de yetim haneye bırakılmıştır babasını almaya gelen asker lere hayran kalmış ve hayallerinin peşinden koşup başarılı bir yüz başı olmuştur

Abi kurgusu. Bu hayatta hiçbir şey yalnızlığımı alamazdı. İnsanlar bile. -Tamamlandı-

Ne abi mi? Ben yasak bir aşkın meyvesiydim. Ya da kaldırılmış bir kadının son umudu. Annem, güzel annem. Babam olacak adam kandırmıştı onu. Yıllarca bir yalana inandım. Bir peri masalına. Ama sonunda ne prens geldi ne de kız mutlu oldu. Üç abim ve bir erkek kardeşim vardı. Birbirimizi görmediğimiz tanımadığımız onca yıl. Aramızdaki tek bağ kan bağıydı. Onlar mutluydu. Aile bağları çok güçlüydü. Onlar bir elmanın iki yarısı gibiydi. Ben mi, ben dış kapının dış mandalı. Benim bir evim yok. ××××××××××××