Spędzająca każdą wolną chwilę nad książkami, studentka prawa Marcelina za namową przyjaciółki postanawia zaszaleć i pójść na słynne warszawskie schodki... • 03.04.20 ~ 20.07.20

Kinga jest uczennicą klasy maturalnej IB w jednym z najlepszych liceów w kraju. Ma przyjaciół, a jej marzeniem jest dostać się na medycynę na jednej z lepszych uczelni w Europie. Jej problemem jest jednak grupa chłopaków z jej klasy, którzy skutecznie utrudniają jej spokojną edukację. Gdy pewnego dnia dowiaduje się, że na koniec liceum ma zrobić projekt z jednym z nich, myśli, że gorzej już być nie może. Okazuje się jednak, że to dopiero początek jej wielkiej przygody.

„Może i jesteśmy bananowcami, którzy mają za dużo w tyłkach. Może nie potrafimy docenić tego, co otrzymaliśmy od losu. Może i mamy różne twarze, będąc intelektualistami czy artystami dalej możemy zachowywać się patologia. [...] A tak właściwie, to jesteśmy tylko dzieciakami z dobrych domów, które potrafią robić wszystko na przekór, nawet nie starając się tak funkcjonować." # Troszeczkę cringe pojawiają się błędy Książka jest w trakcie lekkich poprawek A poza tym miłej lektury! Lov u guys

-Dlaczego nigdy mnie nie lubiłaś?-zapytał. -Zawsze myślałam, że wolisz zadawać się z laskami, które mają kilka zer na koncie, a nie pracują w Nero-powiedziała opierając się o barierkę. -Przynajmniej zadając się z tobą dostaje darmowe kanapki z ogórkiem-spojrzał na dziewczyne wyciągając paczkę Cameli w jej stronę. -Kiedyś umrę na raka płuc przez te twoje Camele-powiedziała wyciągając jednego papierosa z paczki. -Wtedy będę ci przynosił na bukiety z papierosów-odparł-Może wtedy mnie polubisz. Start: 02.11.2021 Koniec: 22.03.2022 100k wyświetleń: 20.04.2022 200k wyświetleń: 15.08.2022 300k wyświetleń: 20.10.2022 400k wyświetleń: 26.01.2023 500k wyświetleń: 06.06.2023

Czasami jedna cyfra w numerze telefonu potrafi zmienić życie.

Morze ma kolor niebieski, a on od wielu lat w kolorze niebieskim widzi spokój, szczęście, miłość a przede wszystkim dom. Zasługą tego jest jego ukochana, która ma oczy błękitne jak Atlantyk. - Czemu tak na mnie patrzysz? - zaśmiała się cicho patrząc na chłopaka. - Kolor niebieski zawsze mnie uspokajał - odparł - A twoje oczy są naprawdę przepiękne. - Jaki komplement - ponownie się zaśmiała. - Przypominają mi trochę morze - powiedział nagle - Taki dom na morzu, w którym zawsze mogę się schronić. Druga części Bukiet papierosów! *Wydarzenia dzieją się przed Epilogiem i po nim* Początek: 26.03.2022 Koniec: 16.07.2022

- To moja wina, przepraszam. - spuścił głowę. - W końcu, się zgadzamy. Nie mogę na ciebie patrzeć. Jak mogłeś mi nie powiedzieć? - mówiła ciągle - Bo bałem się, że cię stracę. W zasadzie już cię straciłem. - Nie mogę uwierzyć, że dowiedziałam się w taki sposób. . . 22. 06 2021 #1 - michałmatczak 28. 02 2021 #1 - raper 29. 11 2020 #1 - mata 29.11 2020 #2 - 33 29. 11 2020 #3 - michałmatczak 09.07 2020 #1 - GOMBAO

Oliwia po półrocznym, całkowitym odcięciu od rzeczywistości uczy się na nowo żyć. Przeprowadza się, z opóźnieniem kończy szkołę, której nie zdołała zdać przez nieszczęśliwą śpiączke, rozpoczyna całkiem nowy rozdział w swoim życiu, a przedwszystkim stara się pokochać na nowo. Amnezja zabrała jej dużą cząstkę siebie i mimo przeczucia, które prowadzi ją prosto w jego ramiona, nie potrafi oddać się w całości. Nie czuje się już sobą. Wydaje jej się, że wypadek zabrał kawałek jej duszy, a sekrety, które są przed nią skrywane nie pozwalają jej poznać i odnaleźć własnej siebie. Michał nie poddaje się i na każdym kroku stara się przywrócić pamięć swojej miłości. Z jednej strony wolałby, aby Oliwia nie przypomniała sobie tego czego musiała doświadczyć, a z drugiej nie może znieść faktu, że ona po prostu go nie pamięta. Wszystko porusza się na dobrych torach. Oliwia powoli odzyskuje chęci do życia i rusza do przodu, jednak wydarzenia z minionych lat nigdy nie staną się przezroczyste. Przeszłość w końcu zapuka do ich drzwi i zburzy każdą ścianę, która wspólnie zdołali postawić. Tom drugi. © Protekcja 2022

Nie poznaję Twoich źrenic, mała, coraz węższe są, a kiedyś umiałem poszerzyć je, wtedy umiałaś mi wierzyć, całym sercem pokochałaś mnie Ale musiałem to spieprzyć, jakoś musimy to przeżyć...

"A gdy nasza miłość zgaśnie, nie przejmuj się ciemnością. Ciesz się, że świeciła na tyle długo, abyś doszedł, aż tutaj." Jeszcze nie wiedziała, czy będzie jej darem, czy może przekleństwem, lecz była świadoma tego, że może stracić więcej, niż zyskać. Jeszcze nie wiedziała i wcale nie oczekiwała odpowiedzi. Z czasem jednak słodkie słówka, warte tyle co tona złota; stały się bezwartościowe, a bezcenne obietnice rozmyły się niczym krople deszczu w jeziorze. W jeziorze bólu i cierpienia, w którym bez uprzedzenia zaczęła tonąć, tymczasem czekając na śmierć, która wcale nie miała zamiaru nadejść, bo przecież była niezniszczalna. W końcu jednak znaleźli się oni. Zrujnowali ją. Roszarpali jej psychikę na małe skrawki, a następnie sami próbowali je posklejać. Niestety było za późno, bo nie każde Niebo dało się naprawić i nie przed każdym Piekłem dało się uchronić. Wraz z jej rozpadem, światło zgasło w wielu tunelach, a przecież On zawsze bał się ciemności. Tom pierwszy. © Protekcja 2021/2022 *Książka jest w trakcie poprawek, mogą występować nieliczne błędy lub różnice w poszczególnych elementach. Fabuła się nie zmienia, są to raczej poprawki stylistyczne i upiększające czytany przez was tekst.