O gece, kuru soğuğun bedenimi yaktığı o anda terk etti çocukluğum bedenimi. Cıvıl cıvıl renkleri olan o küçük kız öldü, gecenin karanlığına boyanan kadın doğdu küllerinden. Ve dudaklarımdan tek bir mırıltı döküldü benim bile kulağıma ilişmeyen: "Affet sevdiğim. İnci çiçeğinin dallarını kırdılar..." Beni yazanın elleri...
Sıradan zamanların eşsiz güzellerinden değildi kadın herkese güzelliğiyle değil çalışkanlığıyla görünürdü. Pes etmezdi o hiçbir perişanlıkta durmazdı yansada narında ezeldendi Narezel'in yazgısı Yer altının dehlizlerinde karanlıkların gizi değildi adam ama herkese öyle bilinirdi. Namı babadan değil topraklarından geli...
Sevmekten korkan Ferra, sevmemesi gereken bir adama aşık oldu. MEFTUN Büyülenmişçesine tutkun, vurgun olan, aşık
"Söyle bana KİMSİN SEN?" Korkuyordum... "B-Ben anlamıyorum" ağzımdan sadece bu kelime çıkabildi. " Neden sürekli karşıma çıkıyosun?" Sesi o kadar gür çıkmıştı ki olduğum yerde sıçradım. Birkaç adım geriye gittikten sonra kafamı kaldırdım ve karşımdaki adama baktım. Gözlerinde anlam veremediğim bakış beni korkutuyordu...