- Λοιπόν;! ρώτησα με σταυρωμένα χέρια. - Είσαι σίγουρη ρε Αννούλα; ήρθε και στάθηκε απέναντί μου. - Πόσες φορές ακόμη πρέπει να στο πω για να σιγουρευτείς ότι είμαι έτοιμη; απάντησα ξεφυσώντας. - Υποσχέσου ότι δεν θα με ερωτευτείς μετά απ' αυτό. - Εντάξει, μεγάλε γόη. Το υπόσχομαι, ειρωνεύτηκα στροβιλίζοντας τα μάτια μου. Η Άννα ζητάει από τον κολλητό φίλο του αδερφού της να είναι ο πρώτος της και εκείνος, ως επιπόλαιος που είναι, δέχεται. Με τον καιρό καταλήγουν σε μία συμφωνία: Να γίνουν fuck buddies. Μόνο σεξ και τίποτα παραπάνω. Τι θα γίνει, όμως, όταν αληθινά συναισθήματα μπούνε στη μέση;

Μισό μπουκάλι Μπρούσκο, λίγο γάργαρο νερό και η κυρά βγήκε μέσα στα αγιάζι... Στάθηκε απέναντι και κοίταξε τρομαγμένη... Οι μοίρες μέθυσαν , έμπλεξαν τις κλωστές τους και στης ζωής τον αργαλειό τα έβαψαν όλα κόκκινα... Πόσα είδη υπάρχουν άραγε; Το κόκκινο του πάθους... Το κόκκινο του αίματος.... Το κόκκινο της αμαρτίας.... Μια ψιχαλίδα πέφτει στα μαλλιά της και σαν σηκώνεται το χέρι του να αγγίξει, το Μπρούσκο σπάει... Κάποτε μια βεντέτα έκλεισε με πόνο και το χωριό βυθίστηκε στην αγάπη.... Δύο οικογένειες ενώθηκαν κάτω υπό το φως της ελπίδας και έμειναν χρόνια αγαπημένες... Κλείνουν άραγε οι βεντέτες; All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Η Ορτανσία έχει πολλά χρώματα... Έτσι λένε... Έτσι δείχνει...Έτσι την έκαναν να δείχνει... Κάτω όμως από το πολύχρωμο πέπλο της Ορτανσίας, κρύβεται πάντα το λευκό... Κρύβεται το πρώτο... Το αγνό... Το αληθινό... Εκείνο που δεν αλλάζει ότι κι αν κάνεις... Πάντα της έλεγε πως το όνομα της ήταν το πιο όμορφο από όλα... Εκείνος από την άλλη ήταν το δικό της λευκό μέσα σε ένα κόσμο που ζωγράφιζε την Ορτανσία κατ'όπως ήθελε... Εκείνος ήταν ικανός για ολα... Ξεφτιζε τα χρώματα... Κρατούσε την αγνότητα της... Μα τι έμεινε τελικά; Μια ξεθωριασμένη μπλε Ορτανσία, ένα βιβλίο και ένα ματωμένο παρελθόν που ενώνεται νωχελικα με το μέλλον φτιάχνοντας τη πιο όμορφη , δυσοίωνη σκοτεινή εικόνα... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

Κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Maradel books. Ίσως κάποια μέρα , να λάμψει και για μας εκείνο το αστέρι που τόσο λάτρευες... Ίσως πάλι να θαφτεί κάπου βαθειά στα έγκατα της γης... Ίσως μάτια μου, δεν ήμασταν πλασμένοι για αγάπη... Εμείς δεν ξέρουμε να αγαπάμε όπως οι άλλοι... Εμείς πονάμε ο ένας τον αλλο... Εμείς έτσι μάθαμε... Μάθαμε να πνιγούμε την επιθυμία και να τη βαφτίζουμε σε απέχθεια... Ξέρεις όμως κάτι; Αγάπα με για μια στιγμή... Μια τόσο δα μικρή στιγμουλα... Κι εγώ ματάκια μου, θα κάμψω τις αντιστάσεις... Θα παραβλεψω το σήμερα και θα γυρίσω στο χθες ... Don't copy Ζέτα Ορφανού ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα.

Ντιν... Νταν.... Το καμπανάκι χτυπάει ξανά και όλοι τρομαγμένοι παρατάσσονται σαν στρατιωτάκια έξω από τις σιδερένιες πόρτες... Ντιν νταν.... Χρόνια αργότερα ένα χωριό είναι πνιγμένο στα μυστικά και αποκομμένο από τον υπόλοιπο κόσμο...Η καμπάνα όμως χτυπά και εκεί... Ντιν νταν... Μια κόρνα σκούζει Μια γυναίκα φτάνει... Μυστικά... Τρόμος... Φόβος.... Επιστροφή δεν έχει αφού ο τελικός προορισμός είναι μονάχα ένας.... Το Νιού Πορτ... Κανένας δε φεύγει ζωντανός από εκεί άλλωστε... All rights reserved © Ζέτα Ορφανού Απαγορεύεται κάθε αντιγραφή, αναδημοσίευση και αναδιανομή χωρίς τη γραπτή άδεια του συγγραφέα Κάθε πάταξη αυτής διώκεται ποινικά

5 λεπτά πριν κάναμε έρωτα... 5 λεπτά αργότερα την πέταξα έξω...... Άρης:" ΒΟΥΛΩΣΕ ΤΟ! ΣΚΑΣΕ ΑΠΛΑ ΣΤΑΜΑΤΑ ΓΑΜΩ ...!!!!ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΤΙ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ? ΣΕ ΘΕΛΩ ΓΑΜΩΤΟ... " λέω και την πλησιάζω πάλι... Την αρπάζω από τα χέρια και την κολλάω πάνω μου ... Νεφέλη:" Άρη ΣΤΑΜΑΤΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΛΕΣ !!!" Άρης:" ΕΣΥ ΣΤΑΜΑΤΑ... !!!ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΜΕ ΔΙΑΛΥΕΙΣ... ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΜΑΙ ΑΡΓΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ..ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ... "την πλησιάζω σε απόσταση αναπνοής σκύβω στο αυτί της και λέω... " Μωρό μου δεν ήθελα να σε πληγωσω ποτέ... Αλλά αυτό που έγινε εκείνη τη μέρα με ανάγκασε πίστεψε με σε ικετεύω... σε χρειάζομαι... "λέω και αφήνω ένα φίλι στο λαιμό της ... "Σ'αγαπάω που να πάρει!!!!" Ο Άρης έπαιξε και έχασε ... Η Νεφελη ρίσκαρε και έχασε περισσότερα ... ΣΗΜΑΝΤΙΚΌ Το βιβλίο είναι ολοκληρωμένο αλλά κάποια στιγμή θα διορθωθεί απολαύστε πάραυτα ... Να ενημερώσω πως υπάρχουν σκηνές βίας και θεματα ευαίσθητα για κάποιους Don't copy ©2018 all rights reserved Απαγορεύεται οποιαδήποτε αντιγραφή και αναπαραγωγή χωρίς την γραπτή άδεια του συγγραφέα. Κατοχυρωμένο κάθε νομικό δικαίωμα

Η Εύα είναι 25 ετών, ζει στο Λονδίνο μόνη της, αφού οι γονείς της έχουν πεθάνει. Είναι σχεδιάστρια και παράλληλα μοντέλο σε μια από της πιο γνωστές εταιρείες εσωρούχων. Είναι απίστευτα καλή στην δουλειά της, κοινωνική, πανέμορφη και φυσικά πανέξυπνη. Όλα δείχνουν απολύτως υπό έλεγχο, τι θα γίνει όμως όταν ο Μάνος, το αφεντικό της αρχίσει να έχει αλλά σχέδια για την μικρή μας σχεδιάστρια!? -Σας έφερα τα σχέδια! λέω καθώς μπαίνω στο γραφείο του -Ξέρεις θα ήθελα πολύ να τα δω πάνω σου! λέει με πονηρό ύφος -Θέλετε να πάμε στην πασαρέλα? ρωτάω μπερδεμένη -Σκεφτόμουν κάτι εκτός δουλείας! λέει και τα μάτια του κάνουν κύκλους στο σώμα μου