KİTAP, YAŞANMIŞ BİR HİKAYEDİR. Çalıntı, benzetme vb. İddiaları kabul etmediğimi belirtirim. "Bu erbane ne?" Başımı kaldırdım, gözlerine baktım. "Kadınların çığlığı erbanedir, Afran Ağa. Birazdan çalacak olan erbaneler, benim bu evde atamadığım çığlıkların sesi olacak." ~ "Kan Davasından Doğan İmkansız Bir Aşk hikayesi" Elfida/Xwîndarî(Kan Davası) Yayınlanma Tarihi:25.06.2024 •Mardinde Geçen Bir Töre Hikayesidir... •Kuma,Aldatma yoktur! •Elfida/Xwîndarî(Kan Davası)Adlı Yazılmış İlk Kitapdır.

Onlar acımasız yeraltı dünyasının korkulu rüyaları olan Araf Soydan ve Emre Soykıran. Gözlerini bile kırpmadan sırf sinir atmak için bile adam öldüren kimseye acımayan sadist insanlar. Ortam da isimleri geçtiği zaman herkese besmele çektirip destura geçiren insanlar. Beklemediğiniz bir son hiç tahmin etmediğiniz olaylar gerçekleşiyor zaman onlardan sevdiklerini alıyor ve gerçekler bir bir ortaya çıkıyor. Keyifli okumalar... **2015**

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"Biz; seninle, neyiz biliyor musun, Hediye?" Diye mırıldandı, kirpiklerine geceyi astığım adam. Omurgasının altında ruhumun zevahirini taşıyan, ihtilâlim. Sertçe yutkunup, biraz daha sokuldum gecemin sıcak sinesine. Hemen sardı bedenimi sanki bunu bekliyormuş gibi. Yüzünü anlamsızca irdelediğimde, kızıl dudakları sinsi bir yılan gibi kıvrıldı. Zehir bütün bedenime ilmek ilmek işlendi. Kafasını hafifçe eğip; alnını, alnıma yasladı. Alnında atan nabzı kendi tenimde hissettim. O atan nabzı, bir kez daha tenime kazıdım. Cehennem kapıları aralandığın da sıcak nefesini dudaklarıma nakşetti. "Biz, seninle; cennetin, cehennemin yüreğinde hayat bulmuş hâliyiz." İlk yayımlanma tarihi: 20 ocak 2018 Bitiş Tarihi: 16 Nisan 2019

Bilinmeyen numara: turuncu, bizim okuldaki turuncu tüyleri olan kedi, bu okula geldiğimden beri onu besliyorum ve ilgileniyorum ve seninle olan ilgisine gelirsek seni geçen gün onun yanında gördüm turuncu sweatinle Bilinmeyen numara: onu seviyordun Bilinmeyen numara: o kedi ben dışında kimsenin onu sevmesine izin vermez normalde başlama tarihi: 2220' 020820| #dostluk

Boynuma kondurduğu her öpücük kalbimden kalan parçaları ezip geçiyordu. Kafasını hafifçe kaldırdığında denizin karanlığını yansıtan gözlerini gözlerime dikti. Sarhoştu. Fırsattan istifade var olan tüm gücümle onu ittim. "Bitmedi mi hâla?" sesim çatlamıştı. "Canımı yaktığın yetmedi mi? Daha çok mu yakmak istiyorsun? Yakamazsın. Ölmüş bir insanın canı daha çok nasıl yanabilir? Evet. Beni öldürdün. Ve ben yaşıyorum. Ruhumu kaybettim. O öldü. Bedenimi de öldür. Elinden geldiğince canımı yak. Ama beni yaşatma. Anladın mı? Canımı yak. Ama beni yaşatma. Kaldıramıyorum artık." Gözlerimden benden habersiz süzülüp giden damlalar özgürlüğünü ilan etmişti. Afallamıştı, Bunu yapmamı beklemiyordu. Ruhun siyaha boyanmış bir şekilde akıttığı bir kandı sanki bu. Hem ruhları öldürüyor, hem bedenlerdeki canı alıyordu. Ölü bedenler, dokunamıyordu birbirine. Yavaş adımlarıyla aramızdaki mesafeyi kapattı. "Ben sadece seni istiyorum. Kalbine kazıdığın acıları senden almak için istiyorum. Yaralarını sarmak için istiyorum. Yanlızca seni istiyorum." "Sen benim yaralarımı saramazsın!" sesim geceyi tiz bir şekilde aydınlattı. Ruhumun parçaları önce birleşip sonra tekrar dağıldı. "Bana her gün yeni bir yara açan birisi, benim yaralarımı saramaz!" . . . Wattpad'de YARALAR MAHZENİ isimli ilk kitaptır. (Ç)alan kişilere yasal işlem başlatmaktan çekinilmeyecektir.

Beni sevebilir miydi gerçekten? Böylesi kötü bir adam, sevgi nedir bilir miydi? ▪▪▪ ID1826RG