Venüs'ün kitabıdır, o dönene kadar bu hesapta geçici olarak bulunmaktadır.

"Şiddetle başlayan hazlar, şiddetle son bulurlar. Ölümleri olur zaferleri, Öpüşürken yok olan ateşle barut gibi." diyen Shakespeare belki haklıydı bu sonesinde. Ancak istisnalar her zaman vardı ve var olacaktı. Bazı aşklar vardı ki; şiddetle başlasa da, düğümler dizse de aşığın boğazına ve bazen kırsa da onulmaz yerlerden, yine de başarırdı aşığın yüreğinde öldürmeden var olmayı. Sadece birazcık ölümün buruk kokusu kalırdı aşığın genzinde. Ara sıra o koku, ciğerine dolup telaşa düşürürdü aşığı. Ölüm korkusu yapışırdı yakasına. Sonra sevgilinin bir gülüşüyle içindeki cesetlerin üzerinde kan kırmızısı karanfiller açardı. Ciğerine dolan ölüm kokusu hala oradaydı ama artık karanfiller de bakiydi. Zaten aşk; risk almak, ya olursaları kuşanmak değil miydi?. Bazısının payına boyundan büyüğü düşüyordu sadece. Ve alınan her risk, aşığın kendisinden feda ettiği her parça, ölüme yazılan davetiyeye bir harf daha karalıyordu. Aşk; ince bir sıratın üstünde yürümekti. Ne kadar ağırsa sevdan, o kadar içli dışlı oluyordun ölümle. Nefeslerini ensesinde hissediyordun. Aşk; bile bile ateşe yürümekle, vazgeçmek arasında kalmaktı. Yürürsen yanacaksın, gidersen yarım kalacaksın. O yüzden küçüğüyle büyüğüyle her aşk biraz ölüm kokuyordu.

"Ben yüreğimdeki bu sızıya da, yüreğimdeki sana da bir isim bulamadım elma kurdum. O yüzden senin adın kavuşmak olsun." Kapak @Percexes <3

Bir sürgün böyle güzel ve aykırı olamazdı, fakat devrime doğuşumun ruhundan mıdır bilmem, ben en çok aykırı sevdaların peşinden koşardım. "Sende, ben, imkansızlığı seviyorum. Fakat asla ümitsizliği değil..." Bxb *Hikaye içerisinde küfür, cinsellik, tetikleyici ögeler bulunabilir.

Geçmişten şimdiye, kader bağlarının gerçekleştirdiği bir kıyamet. Hayatta kalmanın tek bir yolu var. Kurtul. Eşcinsel bir hikayedir.

Kafamın içinde bin bir düşünce varken bile, sen sıyrılıp gelendin. Ben hep sana güvendim. 15.07.2021 *Hikaye içerisinde tetikleyici unsurlar, küfür ve cinsellik bulunabilir.

Artık süre dolmuş, saat çoktan on ikiyi geçmişti. Fakat bu hikayede arabaya dönüşen balkabakları ya da fareden evrilen atlar yoktu. Zira gerçek dünyada saat on ikiyi geçtiğinde, herkes iblise dönüşüveriyordu. |Düz yazı&Texting|

Çünkü insan evinin yolunu kaybetmez. 06.02.19 - 27.04.20

- İstanbullu... dedi, okşuyor gibiydi kucağına oturttuğu kutuyu. "Hani ilkti ya, çıkaramadım gayrı aklımdan. Ananız bağrımda yatarken de el vermedi gönül, yazayım çizeyim... yanına varayım." * Başlama: 16.03.2019 Tamamlama: 15.09.2020

[Tamamlandı] Oğullarının başlarına açtığı sorunlardan sıkılan ebeveynleri, çareyi evlendirmekte bulurlar. 🌈 Herkesin eşit haklara sahip olduğu bir dünyada geçmektedir.