Turist rehberi olan Paiva Köksoy, arkadaşlarıyla çıktığı bir gezide, olmaması gereken bir yeraltı mağarasına giriş bulur ve merak onu ele geçirir. Mağaranın derinliklerine gittikçe duyduğu yardım çağrısı ilerlemesini sağlar. -İmdat! Bu bir yardım çağrısıdır. Ailem ve arkadaşlarım öldü. İmdat! Buradan çıkamıyorum. Sesimi duyuyorsanız lütfen yardım edin! Ancak diplere gittikçe, bir insana ait olamayacak kadar büyük ayak izlerine rastlar. İblislerin gardiyanlık yaptığı mağaralarda hapsedilen diğer güçler Paiva'yı meraka düşürür ve hayatının en büyük macerasına atılırken kimliğini de bulacaktır. Ondan yardım isteyen ve ona yardım edecek tek kişi vardır: Ludvig Mikell McCool! Bir dev ve bir avcı! 1.Kitap Tanrılar Ve Çocukları (Tamamlandı) 2.Kitap Yeraltı Dehlizleri (Devam Ediyor)

Başka bir evrende hamile olarak uyanan Rozelin'in hikayesi...✨️

Her gece tam 00.00'da gelen bir ihbar ve ardında bırakılan bir ceset... Sol bileklerinde gizemli harflerle işaretlenmiş kurbanlar ve peşinde iz bırakmayan bir katil... Dört kişilik bir polis ekibi, bu acımasız cinayetlerin arkasındaki sırrı çözmek için karanlık bir yolculuğa çıkar. Ancak bir gece cesetlerden birinin cebinden çıkan bir not, ekibin içindeki sinsi bir ihanetin varlığını ortaya koyar ve güvenin, en beklenmedik anlarda nasıl parçalandığını acımasızca ortaya koyar. Artık bir yandan katili yakalamaya çalışırken bir yandan da aralarındaki hainin kim olduğunu çözmek zorundadırlar. Güvenin her an sorgulandığı bu ölümcül oyunda Mira Aksoylu, hem karanlık bir suçluya hem de giderek derinleşen bir ihanet labirentine karşı tetikte kalmak zorundadır. Cinayetlerin ardındaki sır perdesi aralandıkça, ekip kendini giderek derinleşen bir kargaşanın içinde bulur. Her ipucu, daha büyük bir tehdidin kapısını aralar ve belirsizlik, her birinin ruhunu adım adım çürütür. Katil kim? Hain kim? Her şey gün yüzüne çıktığında, artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.

"Çok yakınımdasın kedicik. Dikkat et, ısırabilirim." "O halde sana yeni bir bilgi daha çıngıraklı." Öfkesi birden çekilmişti. "Bir Aslanın dişleri de çok keskindir. Dikkat et. Ben sadece ısırmam, parçalarım." "Vay be!" dedim hiç oralı olmadan. "Nasıl korktum fark ettin mi? Titriyorum yine." Sessiz kaldı ama hala belimde duran eli sıkılaştı. Birden tüylerimi diken diken edecek bir şey yaptı. Dişleri boynuma sürttü. İnce derisini çekip örseledi. "Ödeşelim ister misin..." dedi, nefesi boynumu yalayıp geçti ve Lian ekledi. "...çıngıraklı?" --- Assra Marian Sallister... Bir Ak Yılan prensesiydi ama ummadığı bir ihanetle kendini bir Aslan prensin pençeleri altında buldu. Şimdi ya o Aslanı öldürecekti ya da... Hayır, başka bir seçenek yoktu. Onu öldürecekti! *Ejder Ateşi Serisi 1. Kitap: Yılan Yuvası (Tamamlandı) 2. Kitap: ... 3. Kitap: ... 4. Kitap: ...

Başlangıç: 20.01.2024 Bitiş: 20.08.2024 Bu kurgu, zengin ailesinden doğumda kaçırılan ve toplum tarafından sürekli ezilmesine rağmen küçük kardeşi Umut'a bakmaya çalışan fakir bir kızın yaşam mücadelesini anlatmakta. Ana karakter, pazarlardan bedava aldığı çürük meyve, sebzelerle yaşamını sürdüren, zor şartlarda büyüyen bir kızdır. Bir gece, hayatlarının tamamen değişeceğinden habersizdir. Bu olaydan sonra, hem kendisi hem de küçük kardeşi Umut için hayat yeni bir yön alır. Geçmişin sırları açığa çıktıkça, karakterler hem kendi kimliklerini hem de birbirlerine olan bağlılıklarını keşfederler. Fakirlik ve zorluklarla dolu yaşamlarından, kaybettikleri zengin hayatlarına doğru bir yolculuğa çıkarken karşılaştıkları engeller ve öğrendikleri gerçekler onları derinden etkiler. Peki, bir gecede değişen hayatları onları nereye sürükleyecek? Hedefler: 1 K ♥️ [05.07.2024] 5 K ♥️ [13.07.2024] 10 K ♥️ [20.07.2024] 25 K ♥️ [03.08.2024] 50 K ♥️ [11.08.2024] 75 K ❤️ [26.08.2024] 100 K ❤️ [18.10.2024] 250 K #2 - gençkurgu [2.08.2024] #2 Genelkurgu [09.08.2024] #1 Sevgi [12.07.2025] #13- Aile {2.08.2024] #14 - gençkızedebiyatı [30.07.2024] #1 - ikiz [29.07.2024] #2 - Abi [20.07.2024]

Üzgünüm! (Yeniden Yayınlanmak Zorunda Kaldı!) Gerçek Aile hikayesidir! Erkek versiyonu! "Adamımızın lakabı Pretzel." Dediğinde Gamze başkan anlamayarak baktı. Gamze İstihbarat başkanı olan Harun Bey'e bakıyordu. Harun Bey devam etmesini istediğinde, Gamze konuşmaya devam etti. "Kendisini görenlerin hepsinin tek söylediği şey, çok zayıf olduğu. İnce ve uzun bir adam. Bilmediği tek şeyin kendi ölüm tarihi olduğunu söylüyorlar." Dediğinde Harun Bey kaşlarını çattı. Çok önemli bir görevi batırmışlardı. Askerleri ve mühendisleri kaçırmışlardı. Onların yerini şu dünyada bilecek iki kişi vardı. Biri kaçıranlar diğeri ise lakabından başka bir şey bilmedikleri adamdı. "CIA'ye çoktan peşine düşmüş ama ellerinden kaçırmışlar efendim." Derken Başkanın düşünceli haline baktı Gamze. Başkanın oğlu da bu görevde kaçırılmıştı. Bu yüzden belki de artık bu iş vatan işinden daha önemli bir meseleye dönmüştü. "Adamın şu hayata tek önemsediği şey, para." Dediğinde Harun Bey gözlerini kısmıştı. "Bu adamın, bizi satmadığını nereden bileceğiz?" diye sordu sonunda Harun Bey. Köşede oturan Müsteşar konuştuğunda, Harun Bey bu Pretzel denen adamdan şimdiden nefret etmeye başlamıştı. "Bilemeyeceğiz. Çünkü her an herkesi para için harcayabilecek bir adamı ellimize geçireceğiz." Dediğinde Harun Bey gözlerini açıp kapadı. "Yani, adamı CIA'ye elle geçirmeden biz geçirmeliyiz." Dediğinde Müsteşar onayladı. "Aynen öyle. Bu adamı avucumuzun içine alacağız."

(+18) içerik mevcuttur... Yangın adamın, alevden kadını... Şarkısının ardından başını çevirip sol göğsümün ve alev dövmemin üzerine minik birer öpücük bırakıp "Eğer renkler kendi aralarında bir ilah seçecek olsalardı; şüphesiz ki bu gözlerinin elâsı olurdu." Hiç beklemeden aynı tınıdaki sevimli ses tonuyla devam etti. "Gözlerin sevgilim, göğsümden kalbimi söküp alıyorlarmış gibi hissettiriyor." Bu söylediklerine karşın ne hissedeceğimi bilmiyordum. Bana bunları söyleyen adamın bal gözlerinden huzur damlıyordu. Baktığım son şey olmasını dileyeceğim kadar güzel gözleri olan bir adamın, benim gözlerime iltifat edebiliyor oluşu ne çeşit bir mütevazılığın sonucuydu? Gülümseyip "Bunları söyleyen de gözleri cennet efendisi olan sen misin? Şımarayım da boşa gitmesin bari" o da gülüp tüm tatlılığıyla cevap verdi "Şımar güzelim, sen hep şımar... En çok sen şımar hatta... Çocuk yaşında bile kocaman bir kadın gibi davranmak zorunda kalmışsın. Varsın bundan sonra da şımar, çocuk gibi davran. Ben senin her hâline aşığım" diyerek cümlesini tamamladığında aslında tamamladığı şeyin benim içimdeki koca bir boşluk olduğunu bilmiyordu. Wattpad'in ilk Yekvücut isimli kitabı... Teen kategori 1. (19.12.2021) - (18.12.2022) Kurgu kategori 1.(08.01.2022) 1 Milyon Okunma (18.12.2022) Kapak: @duendesign

•Yetişkin okurlar içindir. • Hukuk öğrencisi Vuslat Ece Tan'ın hayatı mafya örgütü lideri Devrim Ahver'e aşık olmasıyla birlikte tümüyle değişir. Düğün günlerine kadar her şey yolundadır fakat nikaha saatler kala Vuslat Ece'ye gelen gizemli telefon ona seçim yapma şansı bile sunmamıştır. Düğününden kaçmak zorunda kalan Vuslat için artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır. 'Benden geriye kalan hiç kapanmayan bir yara. Yaralar kabuk bağlar sevgili. Sakın koparma izi kalır. İzler; yarayı aratır.' ••• {Kitabın tüm hakları şahsıma aittir.}

*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

"Yalvarmaksa." Ağırca yutkundu. "Yalvarıyorum." Göz bebekleri çektiğim acıların hüznünü taşıyorken, kıvranan siyah irisleri koyu karalığını kaybetmiş gibiydi. Acı çekiyordu. "İzmiray'ım ol, Karan'ın İzmiray'ı ol." Sert ve gür sesi işkencelerle boğuşuyor, titriyordu. Artık o kadar da güçlü değildi. Bu hâli bana zevk verdi, onun korkunçluğu tamamen kaybolmuşken benim varoluşum gün yüzüne acımasızca doğmuştu. "Canavar'ın İz'i olmam için de yalvardın." Dedim, alay dolu bir fısıltıyla. "Ben İz oldum, Canavar'ın İz'i. Karan öldü, İzmiray yok olmaya mahkum kaldı." ................................................................. 'Bu bir vahşetti. Karanlık gecelerin ardına gizlenen, var olmaması gereken, gün yüzüne çıkmaması gereken. Korkunç ölümlerin acımasız yüzünde, felaketin gülümseyişiyle asılı kalandı İz. Canavar, o ölümdü. Vahşet, İzliğe mahkum kalmış Canavar'ın benliğiydi.'