"Sanki bu ait olmadığım dünya rüyalarına karşılık anılarımı almıştı." Bomboş bir şehir düşünün. İnsan dolu ancak ruhlardan yoksun bir şehir. Ve o şehrin ortasında uyanan yalnız bir beden, peşinde tesadüfen karşılaştığı bir "yabancının" bile bilmediği şeyler. Belki ruhunu istiyorlardı, belki de sadece son nefesinin peş...
Annelik duyguma sahip çıkamayıp çocuk edinmiştim. Hepsi benim hatamdı. Belki de vazgeçseydim tüm bunlar başıma gelmeyecekti. Yoksa tüm olanlar kader miydi ? David hepsi benim hatam umarım beni affedersin. Tanrı seni korusun.
''Peki bir aşk bir papatya kadar nasıl saf olabilir?'' diye sordu kadın. Erkek verecek cevap aradı ama içinden ''Senin kadar saf olsa benim için yeterlidir'' dedi. '' İçinde biraz sen olan her şey benim için yeterli.''
