"Gitmek mi istiyorsun?" diye sordu. "Evet," dedim. "Gözlerime bak," dedi. Baktım. Ve saatler sonra bakışlarında ilk kez, ufacık bir ihtimalle cebelleşen şüpheyi gördüm. "Ben sana her şeyimsin dedim. Ama sen hiçbir şeyimmişsin." Artık yapabilecek hiçbir şey kalmamıştı. Yolun sonu burasıydı ve o ne yaparsa yapsın, gidişime engel olamayacaktı. Saatler içinde çökmüştü güzel yüzü. Bomboştu karanlık gözleri. Bana öyle bir bakıyordu ki, sanki bıçağı kalbine saplamışım da geri çekmek bilmemişim gibi. "Bu bir son değil," dedi sadece benim duyabileceğim bir sesle. "Gideceksin ve ne yazık ki ben seni bırakmayacağım. Daha önce de söylediğim gibi, istersen dünyanın öbür ucuna git, yine de bulurum seni. Ama eğer seni bulduğumda, bir şeylere mecbur kalmadığını anlarsam, ikimize de geçmiş olsun. Eğer ki gerçekten benden intikam almışsan..." Gözlerine uzun uzun bakmak, dakikalarca nefes tutmakla eş değerdi. "Dua et ki Allah seni karşıma çıkarmasın."

*Yaş farkı içerir. *Köy kurgusudur. *2000 li yıllarda olaylar gelişmektedir *Yetişkin içerikli sahneler mevcuttur. Cevher & Baran ~~~~~ " Seni ne kadar çok sevdiğimi bir bilsen... Şu kalbim dile gelip bendeki yerini bir anlatsa..."tekrar öpüp devam ettim sözlerime. "İnan şaşırırdın, bir kadın sevdiği adamı nasıl her şeyin üstünde tutar diye. Sevdiğinin yanında hayatı bile gözünde nasıl değersiz kalır diye." Hafif gülümseyip dudaklarını alnıma bastırdı. O bana gülene kadar gülüşüne bu kadar muhtaç olduğumu bilmiyordum. " Senin gibi güzel sözlerle anlatamıyorum ben sevgimi. Ama..."elimi göğsüne yöneltip tam kalbinin üzerine koydu. "... hisset be güzelim." ~~~~~~~

[TAMAMLANDI] Doksanlı yıllarına heba olmuş bir aşkın öyküsüydü onlar. Davasına ve sevdasına düşkün olan adamın, sevdasından vazgeçmek zorunda kalışıydı... "Bana bir gün, ne davamdan ne yârimden geçerim, demiştin. Sen davana sadık kaldın da yârine sırtını döndün..." Kapak için pureroses8 (Solnyshko) hesabına çok teşekkür ederimm 💜 18.07.2023

Hayatında tüm zorluklara kendi başına göğüs germiş , kanayan dizlerini tek başına saran bir KADIN; ZÜMRA GÜMÜŞAY. Sevmelerin en çok yakıştığı bir ADAM; ASLAN HANCIOĞLU. "Aşk Hafızım, İki Yüreğin Birbirinde Soluklanmasıdır."

･ Korku - Gerilim kitabıdır. ❝Vücudunda acı içinde kıvranmayan tek bir noktan kalmayacak. Çığlıklar atacaksın, kimse duymayacak. Ölmek için yalvaracaksın, ölmeyeceksin. Şimdi burada sana hiç görmediğin şeyleri göstereceğim. Hadi itiraf et. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.❞ Tesadüflere inanır mısınız? Onlar inandı. İnanmamaları gerekiyordu. Gerçek aşka inanır mısınız? Onlar inandı. İnanmamaları gerekiyordu. Üst üste felaketler yaşayan yıkık kentin ölüm kokusu sizi korkutmaz mı? Onlar korkmadı. Korkmaları gerekiyordu. O çok kötüler nefes alan her canlıya zulmederken korkmaz mısınız? Onlar korkmadı. Korkmaları gerekiyordu. Esir kentin her şeyden bi'haber sakinleri uykularından uyandığında omuzlarına yağmur damlası gibi düşen küllerden kentin yandığını anladı. Çocuk çığlıkları, kadın feryadı, bir babanın yıkılışı, gençlerin intiharı ve daha niceleri. Bunların hiçbiri onları yolundan döndürmedi. Döndürmesi gerekiyordu. Onlar kim mi? Onlar Kentin Efendileri. On senedir İstanbulʼda yaşayan Yüsra Belinda, ünlü bir gazeteci ile röportaj yapacağı sırada cinnet geçiren bir kadını görür. Senelerdir huzur içinde yaşayan kent, bu vakada sonra ardı arkası kesilmez olaylarla karşılaşır. Kentin eski huzuruna kavuşması için sessiz kalmak istemeyen dört insan hasbelkader bir araya gelir. Çevresinde kimsesi kalmayan dört insan, birbirine sımsıkı tutunarak bir kenti yoktan var etmeye çalışır. Tüm bunlara sebep olan Wrightteller ailesinin amaçlarından ise hiçbirinin haberi olmaz. 📍 Yetişkin içerik, şiddet, kan, intihar ve vahşet içermektedir. (+18) ✍🏻 Fantastik değil. İlk Yazılma Tarihi: 10.04.2022 İlk Yayımlanma Tarihi: 01.02.2023

"Meydan senin Sürmeneli." Dediğime elini belime koyup beni kendisine çekti. Meydanı sahiden boş bulmuş olmalıydı. Yoksa beni kendine çekecek hali yoktu başka türlü. Düşündüklerimi anlamış, duymuş gibi konuştuğunda nefesim bir anlık tekledi. "O meydan benim de sen benim değilsin Hasret." Dediğinde yutkunamadım. Meydanlarım onundu. İnkar etmeyecektim bunu. Kendi ağzıma söylemiştim zaten. Neyine inkar edecektim ki? Ama takıldığım o değildi. Barut, Hasret demezdi bana. Deva'yı bile nadir derdi. Adımı söylemeyen, söylemekten kaçan kocam bana iki adımı da demişti. Hem Hasret demişti, hem Deva. "Meydandayım Barut Reis," Boştaki elimi yanağına koydum. "O meydanın tam ortasındayım." Diye devam ettiğimde güldü. Alayla değil. Acıyla. Ama kendineydi bu acı gülüş bana değildi. Sonra o da zehir akıttı. Benimki kadar gerçek bir zehir. "Yanımda değil Deva, karşımdasın." Güldüm. Zehrin yarattığı acı bir gülüştü bu. Hep acıydı zaten bize kalan gülüşler. Asla umutla dolu olmazdı, asla neşe yüklü olmazdı. Haramdı sanki. Bir kere mutlu olsa, dünya kötülüğe bulanacaktı adeta. O kadar haramdı işte bana mutluluk. Dudaklarımı dudaklarına yaklaştırdım. "Yanında olacak nedenim yokken," Dedim "Karşında duracak sebebim çok ondandır." HIRÇIN BİR KARADENİZ HİKAYESİ...

Tamamlandı. "Yapamam Gülizar." Derin bir iç çekti. "Ben senin yanında kalamam. Senin kusursuzluğun karşısında ben bu kadar kusur ile kalamam." Yutkundum,boğazımda bir şeyler takılı kalmıştı. "Yalvarırım Komutanım,kusurum olun." Durdu elleri yumruk halindeydi,istemeden bende yumdum ellerimi, tırnaklarım avucuma battı. "Bak!" Dedi eliyle sağ yanağını gösterirken. Ufak çokta göze batmayan ama başından beri onun için sorun olan yarada gezindi baş parmağı. "Görmüyor musun izleri? Bu izlerin devamını da gördün sen,sırtımda,kasıklarımda." Dişlerini sıktığını fark ettim. "Ben yakışmam yanına." Derin bir soluk verdim. Canı yanıyordu,canım yanıyordu. "Bırak buna ben karar vereyim Agâh,yalvarırım bırak,izin ver öpeyim tüm izlerini." Durdu,yutkundu. "Sen bana diyorsun ki." Bir adım yaklaştı. "Gel benim renklerime siyahı karıştır." Durdu olduğu yerde ve perçemimi kulağımın arkasına aldı. "Ama bilmiyor musun? Siyah karışırsa renklerine,tüm renkler siyaha boyun bükmek zorunda kalır." Derin bir yutkunuş,çok derin bir yutkunuş sergiledi. "Sen sevmezsin ki siyahı?" Alayla gülümsedim. "Asıl sen bilmiyorsun Komutanım,benim de siyahlarım var ama ben diğer renklerden uzak tutmayı bilirim."

"Omzum." dedim kısık bir sesle. Lakin hemen duydu beni. "Bakabilir miyim? Sonra doktora gideceğiz."dedi. O senin kocan Gül. Başımı salladım. Elleri gömleğimin düğmelerini bulup normal bir hızda ama dikkat ile çözdü. Sadece iç çamaşırımla kalırken utancım arttı. Yanaklarım kızardı. Gözleri o bölgeyi bulmadan gerdanıma odaklandı. Hafif kırmızımsı morlukları yumruk olmuş elleriyle inceledi. Benim annemde prenses kıyafetleri giydirip yakıştırmak yerine vücuduma bıraktığı kırmızı morlu yaraları yakıştırırdı bana. "Acıyor mu?" yalan söyleme demişti bana, söylemeyecektim. "Acıyor." hemde öyle bir acıyor ki Aziz, hiç geçmeyecekmiş gibi. Yüzü buruştu. Dudaklarını birbirine bastırdı, ardından geri açtı. Gözleri dolmak üzereydi. "Acımasın. Gerekirse benim canım yansın, sana bir şey olmasın." Önce bedenimdeki yaraları öptü tek tek. Ruhumdaki yaraları da sözleriyle öptü. Şifa oldu bana. • Başkaları için küçük olan bu adımlar benim için büyüktü, hayatımı tepetaklak edip beni canhıraş hallere sokacak kadar hemde. Ben onunla tepetaklak olmak olmak istiyor muydum? Kendime bunu sormam gerekiyordu. Kırmızı bir kalemle çizilmiş sınırı geçtiğim anda onunla bağımız belki daha da artacak, bundan sonra daha ilerisi de gelecekti. Ve ben, tepetaklak olmaya halihazırdım. ••• Tek amacı babasına hizmet etmek zorunda olan bir kızla, ailesinin her istediğini yapan herkesin dilinde duygusuz ama içinde bir çocuğu yaşatan adamın birbirlerini bulma hikayesi. ~Düzenli bölüm gelmektedir. Bölümler ilerledikçe daha uzun.~ •90'lı yıllarda geçmektedir. #2 Zaman 14.05.2023 #7 zoraki 06.10.2022 #1 tatlı 30.11.2022 #1 gül 28.12.2022 #3 eski 21.01.2023 #11 masum 05.03.2023

"Leyla!" Günlerin yer değiştirdiği o saatlerde, gecenin en karasında, bir ruhun kilitli kalmış sokaklarındaydık. "Burada ne arıyorsun?" Başkası için kül olan bir yüreğin yeniden yanacağını düşünmezdim ona kadar. Sigaranın külünün düştüğü zeminde ayağının ucuyla geçmişin izlerini sildi sanki. "Seni tanıdığım o günden beri açılan kapıların, çıktığım yolların sonu hep sana varıyor." Bir tebessümün kıyısında var olup orada yok oldum. "Belki benim de çıkmazım sensin. Leyl'im, Leyla'm, gecemin karanlığı, çıkmazım..." Onun kurduğu anlamların benim cümlelerimin üzerini örttüğünü hissettim. O çıkmazda onunla kalmaya gönüllü gibi "Benden ne istiyorsun?" Diye sordum. "Seni." Dedi. ... Leyl... Leyla... Gece saçlı güzel kadın...

Bakıyordu adam. Kara saçlarına, yeşil gözlerine, beyaz tenine, güldüğü için yanağında oluşan o ömürlük çukura... İçi yana yana bakıyordu. Hasreti ile kanayan yüreğiyle bakıyordu. Ne güzel demişti mevlana; Gönül yorulunca ter, gözden akar... Gönlünün teriyle, gözünden akan yaş ile bakıyordu. Yağan yağmur ile karışmıştı artık gözyaşları. Ama gönlü öyle bir sevda ateşi ile yanıyordu ki, o an istedi bir tek onun üzerine yağsın bu yağmur, yağsın ki söndürsün içindeki ateşi. Ama o an irkilerek kendine geldi ve iki yana salladı başını. Onun sevdasının ateşiydi bu. Varsın yaksın, kül etsin ama gitmesin kendinden. Çünkü ona dair sahip olduğu tek şeydi içindeki bu yürek yakan sevdası. Yıllardır hasretiyle kavrulduğu sevdası. Yara olan ama yâr olamayan sevdası... Kaderin üstünde bir kader vardı, Ve her şey olacağına varırdı... 🫀 *** Bir umut beklemekti onu Bir umut kavuşmaktı ona... *** Beklenmeyen Evlilik Bekar Baba & Ağa Adam Uzaktan Platonik Seven Erkek Karakter Yaralı Karakterler Annelik Dram & Soft Aşk ***