Yetişkin okurlar içindir! "Beni ilk gördüğünde ne düşündün?" Başını yana eğerken işaret parmağıyla dudağının altındaki çizgiyi kaşıdı. "Buraya ne kadar aykırı durduğunu." Kadir ağır hareketlerle ayağa kalkınca tam önümde durdu. Masada oturmama rağmen benden çok büyük duruyordu. Yüzüne bakmak için başımı geriye atmak zorunda kalmıştım. Bana doğru eğildiğinde aramızdaki tansiyon o kadar hızla yükseldi ki... Mesafeyi iyice azaltırken boğuk çıkan kalın sesiyle konuşmaya devam etti. "Aykırı ve güzel..." dedi yavaşça."Çok güzel." Kuruyan dudaklarım aralandığında bana doğru bir adım daha attı ve aralana bacaklarımın arasında durdu. "Zararlı olan her şey gibi..." Dilimi alt dudağımda gezdirdim. "Sana zarar vermek istemem." Biraz daha yaklaştığında dolgun dudakları dudağıma dokunuyordu. Kalbim göğüs kafesime şiddetli darbeler indirirken kısık sesiyle cevap verdi. "Ama ben isterim." • Gitmek mi zor kalmak mı? Kalana zorsa gidene ölümdü.

YETERİNCE ZORLARSANIZ POLLYANNA BİLE KATİL OLABİLİR. "Korkmak değildi bu, geleceği görmekti sanki. Başına gelecekleri hissetmek ve gelmesini engelleyememek." "Yalnız olduğunuzu sanırsınız, kimsenin sizi duyamayacağı duyusuna kapılırsınız. Fakat orada her zaman biri vardır. Çünkü insan sanıldığı kadar yalnız değildir." "İnsan kaybetmeyi özler mi? Kimi kaybettiğine bağlıdır o. Çünkü o kişi öyle biridir ki onu kaybetmek bile güzeldir." "Hayatın anlamı korkmaktan korkmamaktır." Hayatı boyunca zorbalığa uğrayan ve uğramaya devam eden Deniz, bir yandan toksik arkadaşlarıyla uğraşırken aile sorunları da üst üste gelir. Ama bardağı taşıran son damla bunlar olmayacaktır. ÇÜNKÜ ONU ÇOK DAHA BÜYÜK VE ACIMASIZ BİR KARALTI BEKLİYORDUR...

Bir insan istemeyerek aşık olabilir mi sizcede? Yada nefret etsede aşk gerçekleşir mi? Belkide soruların cevabı burada saklıdır kim bilir? Benim buradaki ilk deneyelim ve sizlerin karalarına fikirlerine ihtiyacım var.