⚠️KİTAP DÜZENLENMEKTEDİR ŞUAN MEVCUT OLAN ESKI YAZIMDIR HIKAYE EN BAŞTAN YAZILMAKTA OLUP BİRÇOK ŞEY DEĞİŞECEKTİR BİLGİNİZE

"Avukat..." Dedi, kapımın yanındaki isimdeki bakışları kısaca gezindi. Gözleri bir ifadeye büründü, ama bunu anlayamadım. O an onun eskisi gibi olmadığını fark ettiğim, zamanın sadece bana değil ona da uğradığını anladığım bir andı. "Asena Lara Şafak." Adımı, dudaklarından taşar gibi söylerken, vicdanı tek bir an nasıl sızlamazdı? Bu onun eseriydi, bu onların eseriydi. Gözleri yavaş yavaş üstümde gezinirken, şah ve mat mahkeme salonunda yargılanmaya başlamış, karşılıklı oturuyordu. "Hırslarının mahkeme duvarlarına vuracak olmasını tahmin ediyordum." Bakışları yüzümde gezinmeye devam ettiğinde, konuşmama fırsat vermeden devam etti. Gözleri, yüzümün her noktasında izinsizce gezindi. "Sana baktığımda hırstan başka bir şey göremiyorum." Hırslarım yüzünden burada olduğumu düşünüyordu. Rahat bir tavırla soluk uzun sarı saçlarımı kulağımın arkasına sıkıştırdığımda, bakışları çok kısa süreliğine ellerime kaydı. Dudaklarımda oluşan gülümsemeyle, gözlerim çok kısa bir an geçmişe sürüklendi. Orada çakılıp kaldım. "Kimisinin kendi mahkemesi kendi vicdanıdır." Diye mırıldandım, cümlemin ne kadarını anladığını test ederek. Ama artık o benim geçmişime ait bir isimdi. "Sonuçta sizler için yargılamak, yargılanmaktan her zaman daha kolay öyle değil mi?" Kaşlarımı havalandırırken, tek bir an çekinmeden, "Beni bu konuma getiren hırslarım değildi Akel, vicdanımdı."

"Ben fısıltıyım çığlığım olsana."

BU BİR ASKER KURGUSUDUR. "Sen nasıl özel kuvvetsin ya? Mayına bastım diyorum. Kasaturayla falan imha etsene yüzbaşı!" Bir yandan da hönkürerek ağlıyordum. "Kal böyle de aklın başına gelsin. Belki akıllanırsın ağlayan bela." Ağlarken küfrettim."Senin gelmişini geçmişini..." Beni durdurup sırıttı. "Sana yardım edecek yegâne kişi benken küfür mü edeceksin?" Telaşla bağırdım. "KÜFÜR YOK! VALLAHİ BİLLAHİ TİLLAHİ YOK!" "Tamam sus artık kızım ya! Yardım edeceğim." Bu sefer de sevinçten ağladım. "Şimdi ne yapacağız komutan. Sen benim yerime bassana şuna ben yoruldum." Yere bakmadan parmağımla işaret etmiştim mayını. Hayretler içerisinde bana baktı. "Yok yok ben gidiyorum. Dünya için bu iyiliği yapmam gerekiyor." "Ölüme mi terkedeceksin beni?" "Tek seferde anlamana sevindim." Arkasını dönüp gidecekken durup hala zırlayan bana baktı. "Neyse sana ufak bir kıyak yapayım. Sakın ayağını oynatma. Yoksa uf olursun. Hadi rastgele." Yürümeye başlamasıyla ağlayarak tek bir cümle çıktı dudaklarımdan. "ANNEMİ İSTİYORUM BEN!" *. *. *. Yüzbaşı Cihangir Demiralp. Pilot Teğmen Devrim Işık Uluöz.

KEMİKLER MİRASI SERİSİNİN BÜTÜN KİTAPLARI BURADADIR. KİTAPLAR BAĞIMSIZ DEĞİLDİR AMA HER KİTAP FARKLI KARAKTERLERİN HİKAYESİNİ KONU ALMAKTADIR. - BİRİNCİ KİTAP KEMİKLER MİRASI - Düşmanlar. Aşıklar. Rakipler. Sırlarıyla, Helbarvest eyaletindeki motosiklet çetelerinin hepsini savaşa sokabilecek bir kadın. Kadının; ruhuna, bedenine, kalbine ve sırlarına sahip olup savaş çıkarmak isteyen bir adam. Mahşer Sürüsü 7 motosiklet kulübünün başkanı Logan Sin Gowan, Beş Halka'nın içinde gölgelerin sahibi ve çete tarihlerinin en korkulan adamlarından biri. Bir takas anlaşması yaptı ve yüksek güvenlikli bir hapishaneden gizemli bir kadını kaçırmak zorunda. Peki ya onu kendine saklamak isterse? Kadının; en büyük düşmanının kızı Rebel Viperan olduğunu ve sırtındaki ejderha dövmesinde çok büyük sırlar gizlediğini fark ederse? İkisi de karanlık bir aşkın içine çekilirken aynı tahta göz dikerse? 🐉 - İKİNCİ KİTAP YALANLAR MİRASI - Aşk ve nefret. Kurt ve kanarya. Aynı iş, aynı ev, aynı rütbe. Ve sahte bir evlilik. Uzun zaman önce ruhunu sırlarla takas etmiş ve intikam için her şeyi feda etmeye hazır bir kadın. Tutkunun, nefretin, cennet ve cehennemin tek bir kadının bedeninde hayat bulabileceğini keşfeden kalpsiz bir adam. Kadını istiyor, onun için öldürmeye hazır. Özellikle geçmişindeki şeytanları ve âşık olduğu diğer adamı... Mahşer Sürüsü 7 motosiklet kulübünün Başkan Yardımcısı Dez Gowan; ailesini, kulübünü ve eyaleti birbirine katmak üzere olan yeni savaşa hazır. Peki ya aynı rütbeyi paylaştığı kadının bu savaşta tahmin ettiğinden daha büyük bir rol oynadığını öğrenirse? Kadın, sırlarını teker teker çözmek istediği bir takıntı haline gelirse? Savaşı kazanmak için kadının yapacağı fedakârlık, Dez'in mahvoluşu demekse? Uyarı(+18)

"Sakın, sakın Ala, aklının ucundan dâhi geçirme." Diye burnundan soludu. Sinirle bir adım attım. İşaret parmağımı doğrulttum. "Sakın Yüzbaşı, sakın ola bana o isim ile seslenme. Senin o ismi demeye artık hakkın yok! Balca'yım ben anladın mı?!" Sendeledi, canı yanmıştı, yansındı. Bana bunu yapmayacaktı. "Senin adın o, ben nasıl senin adını başka bir isminle sesleneyim Ala!" Benim adım artık Ala değildi, o Ala'yı bitirmişti, Ala tekrar ölmüştü. Bir daha gelmemek üzere. Sinirle omzundan ittim. Tekrar sendeledi. Kimsenin yıkamadığı Yüzbaşı Karan Çevik'i ben bir itmeyle yıkıyordum. "Öldürdün lan Ala'yı, öldürdün. Bir daha geri getirmemek üzere öldürdün." Gözlerinde yapma der gibi bir hâli vardı. Yapacaktım. "Deme öyle, nolursun Ala yalvarıyorum sana deme öyle." Sol gözünden yaş aktı. "Ne yalvarıyorsun lan sen bana! Ne hakla? Hangi sıfatla bana yalvarıyorsun. Artık ne ölüne ne ölüme Karan Çevik." İki Yüzbaşı, iki çocukluk arkadaşı, iki asker arkadaşı, iki şehit çocuğu, iki yaralı çocuk. Bir tim komutanı, bir o timin askeri. Ya ikisi birbirini tamamlayacaktı, ya da ikisi de birbirini bitirecekti...

İyi kahramanlara ait masum aşkların tatmin etmediği, tehlikeyi seven ve her seferinde hikayenin kötü adamına aşık olan kadınlar için. 🌑🌙 "Planda bu yoktu yalnız." dediğimde dudaklarını birbirine bastırdı. "Haklısın." "Planımda bu yoktu."

(TAMAMLANDI) "Çünkü ruhundaki İz'i gördüm Tavşan. Bana bakarken o izin sevilmesini isteyen o kadını gördüm. Benim gibi birini." Başlangıç Tarihi : 06/08/2023 Bitiş Tarihi : 26/09/2023