Üniversiteyken hoşlandığı çocuğu kıskandırmak için gidip sınıfın inek çocuğunun kucağına düşer... ⛓️‍💥🪽 Adam yıllar sonra öğretmen olduğu köyde Karadenizli ve Fırtına lakaplı bir yüzbaşı olarak karşısına çıkar. "Sıcaklığın hala kucağımda, öğretmen hanım."

Turna Mahallesi, günden güne yaklaşan düğünün heyecanıyla sarıp sarmalanırken görümce sıfatı üstüne yapışan Ahsen de aynı günler içerisinde kurtulamadığı dertlerinin üzerindeki yüküyle biraz daha dibe battığını hissetmektedir. Mahallenin güzide gençlerinden Ahsen, mesleğini henüz yapamayan bir öğretmendir ve yeni yetişkinliğin getirdiği problemlerle birlikte hayatındaki sorunları çözmekte, dengeleri oturtmakta olduğu gibi zorlanır. Bu esnada uzun süredir görevde olduğu için ailesinin yanına uğrayamayan ve ablasının düğünü bahanesiyle beklenenden erken vakitte İstanbul'a ayak basan Cihangir ise bütün asker kimliğinden sıyrılarak mahallenin delikanlısı kostümünü tekrar üstüne giymiş hâldedir. Kahramana ihtiyacı olmadığını ve hayatta her şeyi kendi başına halledebileceğini düşünen Ahsen'e uzatılan ilk yardım eli, tam da bu esnada kendisinden gelir. Kahraman olmak için cesur ya da savaşçı olmaya gerek yoktur çünkü bazen bir gülüş bile bir hayatı kurtarabilir.

Barlas "Eve gidince bana yaparsın dansını Güzelim hadi biz gidelim" dedi "Çok fırsatçısınız beyefendi ama ben evliyim kocam bu dediğinizi duysa sizin gelmişinizi geçmişinizi sike-" elini ağzıma kapayıp beni kucağına aldı "Sus yavrum" "Biz Gidiyoruz" diyerek masadan kalktığında Efe Atıfın kucağına kafasını koymuş dizini döve döve gülme krizine girmişti. Komik olan neydi? "Ya gülmesenize... adam burada beni kaçırıyor görmüyor musunuz?" Betül kırdayarak "Aynen Hüma Barlas seni kaçırıyor" dedi Yavuzda gülerek kafasını salladı "Neyse. Hadi Barlas siz gidin hesabı biz öderiz" Barlas çantamı ve ceketini alınca masadan uzaklaştık, Mekan dan Barlasın kucağında çıkarken bir yandan da çırpınıyordum. "Ya bırak beni gelmiycem seninle... evliyim ben evli" dedim parmağımdaki yüzüğü gözüne sokarak. Barlas gülmesini durduramazken valenin arabayı getirmesini bekliyorduk "Biliyorum" dedi gözlerime bakarak Yarı baygın olan bakışlarımı yüzünde gezdirerek "yaa nerden Biliyorsun?" Dedim. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı "Çünkü benimle evlisin" ........ Tamamen eğlence amaçlı öylesine yazılmış bir kitaptır bir mantık beklemeyin. Aklıma gelen bu kurguyu hikayeleştirmek istedim sadece. Beğenen okur beğenmeyen gider. Kitaptaki şahıslar ve olaylar tamamen benim hayal ürünümdür gerçeklikle alakası yoktur. En ufak bir çalıntıda yasal işlem başlatılacaktır. Not: bazı kelimeler bilerek yanlış yazılmıştır. Hemen yargı moduna geçmeyin. Yetişkin içeriktir +18 sahneler vardır. Başlangıç tarihi:04.09.2022 Bitiş tarihi:28.05.2023 🏷Etiketler 1-askerkurgusu 1-karargah 1-karabayır 1-buluşma 1-İntikam 1-aşk 1-Tim 1-keşfet

Ecmel, İstanbul'daki zorlu hayatını geride bırakıp Hakkâri'deki bir askeri hastaneye tayin edilir. Geçmişinden kaçarken hiç beklemediği birine takılır gözü. Ancak ona yaklaşmak sandığı kadar kolay olmayacaktır. Arkadaşı Gül'ün aklına sokmasıyla Ecmel, eski ve kullanılmayan bir hattı eline alır ve Yüzbaşı'ya mesaj atmaya başlar. Yüzbaşı,bu gizemli mesajların arkasındaki kişiyi bulmak için her yolu denerken, Ecmel için de işler kontrolden çıkmaya başlar. Oyun sınırlarını aşarken, sırlar açığa çıkacak, dengeler değişecek ve belki de en tehlikelisi, kalpler hiç hesapta olmayan duygularla yüzleşecektir. Bir mesajla başlayan gizemli bir hikâye...

"Üsteğmen... Evlensen ya benle." Dört kelime. İki hayatı bilinmez bir oyuna sürükleyen dört kelime. Peri'nin sığınacak bir liman ararken tutunduğu tek adam. Ve Mahir'in aklını susturup kalbini dinlemek zorunda kaldığı tek kadın.

Beklemediği anda kasıklarına tam isabetle çarpan dizim ile acı dolu bir nida döküldü dudaklarından. Nefesinin kesilmesini fırsat bilip onu çevirip tam üstüne oturdum. Bir elim boğazını sararken dağılmış saçlarımla üstten baktım. "Sana gardını ne olursa olsun düşürmemeni söylemiştim, Yüzbaşı..." "Tüm geleceğimi baltaladın!" dedi can çekişir bir tonda. "Üzgünüm, kaşındın..." Sırıtışımı gizleyemiyordum. Yerim de rahat olsa gerek hiç kalkasım gelmiyordu sanırım hâlâ oturduğuma göre... "Ulan... Tüm neslimin amına koydun... Hâlâ kaşındın diyorsun!" Kahkahamı bastıramadım. Bu kadar çaresizken gerçekten çok güzel görünüyordu. "Böyle işin ızdırabını..." Neyse ki kalkmak aklıma geldi. O ise hâlâ yerdeydi. Ben kalkmak için hareket edecekken beni kolumdan yakalamasıyla neye uğradığımı şaşırdım. Tutup tek hamlede üstüne çekti. Şimdi yüzlerimizin arasında milimetre vardı. "Senin yüzünden hiçbir hemcinsin tarafından kabul edilmezsem, ömür boyu kâbusun olurum, Kara!" dedi sıkılı dişlerinin arasından. "Ne yapabilirsin ki? Hakkımla dövüştüm ve kazandım." Aramızdaki mesafeye rağmen mantıklı cümleler kurabildiğime inanamıyordum. "Eğer öyle bir şey olursa az önce bineceğin dalı kestin demektir, Kara!" +18 Uyarısı: Kitapta cinsel içerik, ağır argo ve küfür bulunmaktadır. Bunu dikkate alarak okumanız önerilir. 03.09.2024 ™©Tüm hakları tarafımca saklıdır. Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Kalbini korumanın tek yolu kimseyi onun yakınına yaklaştırmamaktı. Soğuk bakışları ile bakanın ruhunu üşütürken, bir kehribar gözlü adamın canı, cananı olacaktı. İlk hayali, uğrunda can verecek kadar çok sevdiği, vatanıydı. Atalarımızdan yadigar kalan vatana sahip çıkmak, onu koruyup kollamaktı. 18 yaşında Diyarbakır'da eğitim gördüğü sıralarda, 3 yılda uzak durmak istediği hangi duygu varsa o duygular duvarlarını aşındıracaktı. Artık o eski soğuk, hırslı, yalnız kadın Mısra İz Yücesoy olmayacaktı. Değişecek ve bu değişimle hayatı yaşamanın keyfine yeni varacaktı. Önce sıcak bir dokunuşla kalbini çalan ekip arkadaşları olacak sonra ilk görüşte kapıldığı, kor alevlerle yandığı aşkı onda can bulacaktı. 3 yıl sonra hayat hiç beklenmedik bir anda bir avuç dolusu insanın hayatını birbirine bağlayacak ve onlardan bunun karşılığını bekleyecekti. 18 yaşında bütün doğruları değişirken, 21 yaşındaki İz bambaşka bir kadın olacaktı. Düşmanlarına kan kusturacak, sevdiklerini sarıp sarmalayacaktı. Vatanına sevdalı iki yürek! Birbirlerinin evi olacak, bir taarruzla birbirlerini fethedeceklerdi. KURGU, TÜRKİYE CUMHURİYETİ'NİN ASKERİ VE SİYASI YAPISIYLA HİÇBİR ALAKASI YOKTUR. GERÇEK ASKERİ OLAYLARDAN, DURUMLARDAN BAĞIMSIZ BİR ŞEKİLDE YAZILMIŞTIR. BU KURGUDA GEÇEN SİYASİ VE ASKERİ OLAYLAR TAMAMİYLE GERÇEK DIŞI, YAZARIN KALEMİNE AİTTİR.

Hava Harp Okuluna pilot olma hayali ile giren Dünya, okul hayatını zehir eden binbaşısı Metehan Çelik yüzünden pilotluk hayaline veda eder. Uçaklardan koparmadığı için uçak teknisyeni olur ve askeriyeden ayrılır. Yeni hayatını kabullenir, işini düzene sokar. Mutludur. Ta ki Metehan Kaptan bir anda çalıştığı şirkette kaptan pilot olana ve ona tekrar eziyet etmeye başlayana kadar. "Sana aşığım diyorum." "Güldürmeyin beni, siz kimseyi sevemezsiniz kaptanım." "Sana hep aşıktım ben Dünya. Seni ilk gördüğümde... ölüyorum sandım. Kalbim durdu, kurşun yemiş gibi oldum. Ama ben askerime yan gözle bakamazdım. Küçüktün, savunmasızdın. Benim aşkım sana ancak zarar verirdi."

"Biz Kartalız...Ölüm kokarız, barut kokarız, kan kokarız anlıyor musun? Bu yuvaya girmek ölüm demek!" Genç kadın dolu gözlerle buruk bir şekilde tebessüm etti. Kendini büyük bir arzuyla ölümün kollarına bırakmaya razıydı; kendini yuvaya adamaya hazırdı. "Yuva ölümse ben bizzat toprak olurum... Senin için sizin için toprak olmaya hazırım." Genç adamın gözleri buğulandı, dudaklarına buruk bir tebbesüm yayıldı. Biliyordu çünkü o kan koksa da sevdiği kadın ölüm kokacaktı ve onu tamamlayacaktı. Onu kendi yuvasına almaktan başka çaresi yoktu. Kartal yuvası ölümse topraktan ayrılamazdı.. Elini genç kadının yüzüne koydu, "O zaman Kartal yuvasına hoşgeldin.." dedi. [Kitap düzenlenmektedir.] Kapak Tasarımı : theguldesign Dram#1 Komedi#1 Atatürk#1 Istihbarat#1

"Tarihin zaten iyiydi senin ama, anlatayım yine de..." Gözlerime baktı, karşımızda uçsuz bucaksız, can verdiğim ve can aldığım dağlar vardı ama o bana öyle bir bakıyordu ki yaşam da ölüm de onun gözlerindeydi. "Yani demem o ki; Pirus Zaferi, yıkıcı büyüklükte kayıplar pahasına kazanılan bir zafer demek. Yani sen ne kadar bir zafer elde etsen de, öyle kayıplar vermişsindir ki o zafer bir hiçtir aslında. Tanıdık geldi mi?" Üsteğmen Burçin Elvi; gözü kara, hırslı ve en çok da başarılı bir subay olmasının yanında bir köy karakolundaki Lodos Timi'nin gözbebeği komutanıdır. Sıkışıp kaldıkları bir çatışmanın son demliklerinde, gecenin sabaha varan karanlığında karşısına çıkacak olan Üsteğmen Göktuğ Tunay onun "pirus zaferi" olur. Geçmişse onların peşinden koşmayı hiç bırakmaz.