Druga część "Dziedzictwa Feniksa". Prawowity władca objął należne mu miejsce, jednak problemy same się nie rozwiążą. Drzewo Życia nieprzerwanie umiera, a po Antarze wciąż błąkają się kreatury, sprowadzone przez przelew krwi w ciągu ostatnich kilku lat. Czy Nathaniel sprawdzi się w roli władcy i doprowadzi państwo do dawnej świetności? Co tym razem szykuje los dla Annael i jej Przeznaczonego? I jaką rolę odegra sprawca tego całego zamieszania? Uwaga! Występują przekleństwa oraz brutalne sceny. Śliczną okładkę wykonała mi @Wilczek25 ❤

W Antarze panuje wojna. Prawowity władca zaginął w tajemniczych okolicznościach, a jego miejsce zajął Czarny Mag o niespotykanej dotąd mocy. Jedynym sposobem na ocalenie kraju, a nawet całego świata, jest pokonanie uzurpatora i znalezienie prawdziwego władcy. Młoda dziewczyna Annael zostaje wybrana, aby przywrócić pokój Antarze. Jednak czy da radę tego dokonać? Czy będzie mogła liczyć na jakąkolwiek pomoc? I przede wszystkim, czy wyjdzie z tego żywa? [W PLANACH GRUNTOWNA POPRAWA, JEDNAK TERMIN ZAPEWNE BARDZO ODLEGŁY] Tę cudną okładkę wykonała dla mnie @Wilczek25 za co ślicznie jej dziękuję! ❤ Uwaga! Występują przekleństwa oraz "drastyczne" sceny walki. Wszelkie podobieństwa do innych opowiadań są przypadkowe, ta książka jest w 100% moim pomysłem. Miłego czytania :)

Wszystko jeszcze było i wszystko już będzie. Nihil novi sub sole negro. Tak mówi muzyka kwantowa. Bohemian Rapsody wymruczana przez kota Schrödingera za horyzontem zdarzeń. Tak, to wszytko już było. Zagubiona w kosmicznej pustce stacja i astrofizyk po przejściach, pogrążający się w obłędzie naukowiec i kobieta z przeszłości. Zamknięci w metalowej puszce pośrodku niczego bohaterowie starych klisz. Ale nad czarną otchłanią Czandrasekhary nic nie jest takie, jakim się wydaje. Czas się gubi, cząstki wirtualne zderzają się ze sobą, struny się plączą, grawitacja zwodzi, każdy próbuje układać własne równania na szczęście, a kot Schrödingera cicho chichocze z pudełka. I wszyscy, w ten czy inny sposób, mijają swój horyzont zdarzeń. Bo nawet fizyka kwantowa prostsza jest od zawiłości tego co w ludziach i pomiędzy ludźmi.

Reprezentaci POPiSu dominują pierwszą turę wyborów prezydenckich. Wysoka pozycja Trzaskowskiego i szum w okół szemranej przeszłości Nawrockiego zmuszają Konfederację do radykalnych działań. Pod wpływem presji ze strony Kaczyńskiego, Karol zaczyna spiskować ze skrajną prawicą. W międzyczasie dochodzi do serii niepublicznych spotkań między kandydatami, podczas których Karol zmieni zdanie o Trzaskowskim. Czy Nawrocki ostatecznie stanie po stronie swojego oponenta? Czy Braun chwyci za gaśnicę? Tego dowiecie się w środku, zapraszam. enemies to lovers, angst, smut, nawrocki!top, tw: Janusz Korwin-Mikke

Życie Nell to nieustanna walka - bójki, rywalizacje i chaos, który towarzyszy jej na każdym kroku. Choć stara się trzymać z dala od niebezpieczeństw, jej brat, Dante, wciąga ją w świat, który jest jej zupełnie obcy. Świat pełen ryzyka, ciemnych interesów i ludzi, którzy nie liczą się z niczym. Nell nie zna tego życia, ale im dłużej w nim tkwi, tym bardziej przyciąga ją jego adrenalina. Z każdym dniem staje przed coraz większymi wyzwaniami, a granice między tym, co moralne, a tym, co niebezpieczne, zaczynają się zacierać. Wkrótce Nell będzie musiała odpowiedzieć sobie na pytanie, czy ten świat wciągnie ją do końca.

Fantastyczna powieść, w której splatają się losy trzech krain - każda z nich unikalna, pełna odmiennych postaci, emocji, przemyśleń i miłości. Jednak liczba „trójek" w tej historii jest znacznie większa. Niektóre są oczywiste, inne dostrzegą tylko najbardziej uważni czytelnicy. A ci, którzy ich nie zauważą? I tak będą się świetnie bawić, przemierzając trzy kręgi tej niezwykłej opowieści.

Siekiera, motyka, Smocze Oko, Brakło mu sumienia dotąd. Siekiera, motyka, smok Hakokieł, Jeźdźcy patrzą krzywym okiem. Siekiera, motyka, złota stos, Smarkacz w sprawie zabrał głos! Siekiera, motyka, Nocna Furia, Wyjść na zdradzieckiego durnia. Siekiera, motyka, "zgodnie z planem", Czy lubimy się z tym panem? Siekiera, motyka, czyste zło, Pionki, mrzonki, chrzanię to! Dzieciak potrzebujący dowartościowania (czy to po prostu jego wielkie ego nie widzi docenienia?) dostaje opcję zostania bohaterem. Wódz Łowców mający dość smoczej krwi (jak sam twierdzi, brak dowodów, ale kaman, jemu nie wierzymy???) dostaje opcję wyrwać się z tej roboty. Dokąd to wszystko zajdzie? Dokąd nie wiem, ale wiem, że daleko. Spoilery do serialu ofc I jest to AU, w którym pojawią się drobniejsze zmiany fabuły i moje teorie/wymysły (będą miały krótką notkę wyjaśnienia pogrubioną czcionką). Pojawią się też moje postaci. (Ten punkt się rozjechał, bo worldbuilding to moja pasja, więc będzie go mnóstwo, przede wszystkim o kulturze Łowców) Staram się opowieść trzymać w ryzach oryginału chociażby pod względem brutalności, jednak bez chlapnięcia krwi tu czy dość uzasadnionego przekleństwa tam się nie obędzie. Kaman, to jest Wattpad i mój profil... (Doooobra... ten punkt też mi się rozjechał, jest sporo krwi i cierpienia... ale hej, coś się musi dziać!) Zapraszam, wielkie niebo i lodowate morze usiane wysepkami stoi otworem~

Chłopak kulił się w swojej celi, nie miał imienia, przynajmniej już nie. Kiedyś jego ojciec wołał go nim, jednak minęły lata od kiedy ostatni raz je usłyszał i w końcu zatraciło się ono w jego pamięci. Teraz jego ojca nie było, a nawet jeśli by się spotkali ten nie mógłby go poznać. Tak niewiele pozostało po jego ukochanym synu, którego utracił. Drobne, jednak umięśnione ciało wychudło, ukazując kości, rumiana cera stała się blada, pokryły ją plątaniny blizn, strupów i ran, które nie chciały się zagoić. Z ciepłych, płonących radością i ciekawością świata oczu pozostało tylko jedno, a jego blask dawno znikł, zastąpił go strach i ból, rozpaczliwe wołanie o pomoc, litość, a nawet o śmierć. Wiecznie niesforne ciemne kosmyki krótkich włosów, urosły, sięgając dołu pleców, stały się brudne, tłuste, zlepione krwią. On cały był brudny. Porządne ubrania zamieniły się w szmaty, ledwie okrywające jego ciało. Głos, który śpiewając zamieniał krzyki w cisze, którego zdawały się słuchać nawet szumiące drzewa umilkł. Kiedyś jeszcze krzyczał w rozpaczy z bólu, jednak teraz nie miał nawet krzyku. Palce niegdyś delikatnie ciągające struny, potrafiące utkać melodie, które oczarowywały wiatr, drżały okaleczone. Z dawnego bohatera stał się niewolnikiem... A nawet czymś gorszym, podlejszym... Kiedyś jeszcze wierzył, że się uwolni, że powróci do ojca. Ale zabrano mu wiarę, zabrano nadzieję, dumę, honor, intymność, tak samo jak zabrano to co kochał najbardziej: wolność. A jednak coś się zmieniło i do jego celi znów zaczęły wpadać promienie słońca, przypominając mu o istnieniu świata na zewnątrz... Czy możliwe, że jeszcze kiedyś uda mu się do niego wrócić? Że jeszcze raz ogrzeje twarz, patrząc w błękitne niebo... może nawet się uśmiechnie?