[TWENTY-TWO SERIES BOOK #1] Liam klemt zich vast aan de fanmail. Hij leest ze, stuk voor stuk. Ze lijken allemaal hetzelfde, tot Madison hem een brief schrijft. Er is iets speciaals aan. Elke dag, wacht hij op de post en hoopt met heel zijn hart dat er weer een nieuwe brief binnen is gekomen. En elke dag schrijft ze, tot ze hem vertelt dat ze twijfelt of ze wel thuishoort op de wereld. De dag erna, komt er geen brief, en de dag daarna ook niet. Liam maakt zich zorgen en besluit haar op te zoeken. Is hij op tijd? Kan hij haar redden? Kan hij ervoor zorgen dat ze weer gelukkig is, dat ze in zichzelf geloofd? 2012 © tomlinapping This fanfiction can contain strong language, suicide, depression, self-harm, eating disorders, etc. *!* CAN BE A TRIGGER *!*

BEN ALLES AAN HET HERSCHRIJVEN. Twee fouten. Ik heb in mijn leven twee grote fouten gemaakt. Met mijn eerste grote fout heb ik alles kapot gemaakt. Ik heb haar dromen, haar hoop, onze plannen, de vriendschap, de herinneringen en alle mooie momenten die we samen beleefd hebben gebroken. Ik heb nog maar pas beseft hoe breekbaar onze relatie was, hoe makkelijk het was om het te breken. Het was zo mooi, dat ik het heb gebroken doordat ik het wilde aanraken. Net als een kind die met zijn vinger een bubbel kapot prikt, uit bewondering, omdat hij het wilde aanraken. Zo heb ik mijn relatie kapotgemaakt. Midden in deze grote puinhoop die ik gecreëerd heb met mijn leugens, heb ik Nina gekwetst. Ik, Harry Styles, haar beste vriend, heb haar gebroken, tot op het punt dat ze door haar knieën gezakt is. Wat nog erger is dan het breken van haar hart, is het breken van de mijne bij elke ademhaling, elk seconde dat ik moet leven met het schuldgevoel in mijn hart, met alle herinneringen aan haar, met het feit dat ik haar kapot mis... Met mijn tweede grote fout, heb ik ons met elkaar verbonden, voor altijd. Misschien is het dan toch geen fout, aangezien ik hierdoor de kans krijg haar te bewijzen hoeveel ik van haar hou?