◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇ "ဘာကို စိုးရိမ်နေတာလဲ... ငါ့ရဲ့ ခံစားချက်ကို သိအောင် မကြိုးစားစမ်းပါနဲ့...လူလောကမှာ နေတာ ကြာလေ....အမှား ပိုလုပ်မိလေပဲ..အဲတော့...နင့်ထက်ပိုများတဲ့ အမှားတွေလည်း လုပ်ခဲ့ဖူးပြီးပြီ......အမှားပေါင်းများစွာကို ဖြတ်ကျော် ဖြတ်လျှောက်ခဲ့ပြီးပြီ....အမှားတစ်ခု အတွက် ထိခိုက်ကြေကွဲ ခံစားမနေဘူး...အမှားကို အမှားအတိုင်းပဲ ထားခဲ့မယ်....ငါတို့ ဘဝက တိုတယ်...အချိန်က ရွေ့နေတယ်လေ....ဖြစ်ပြီးသွားတဲ့ အမှားမှန်သမျှက ဘဝနဲ့ ယှဉ်ရင် အချိန်အကြာကြီး ထိခိုက် ကြေကွဲနေစရာ မလိုတဲ့...နောက်မှာ ကျန်ခဲ့ပြီဖြစ်တဲ့...အမှုန့်အမွှား ကိစ္စလေးတွေပါ..." "ငါ နဲ့ ပတ်သက်မိသမျှ တွေကလည်း.....နင့်မှားခဲ့တဲ့ အမှုန့်အမွှား ခံစားချက်တွေလား..." ◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇◇◆◇◆◇◆◇◆◇◆◇ "တခြား အသိုင်းအဝိုင်း က ငါ့ကို ဂုဏ်တွေ အဆင့်အတန်းတွေ ခွဲခြားတာ ငါ ခံနိုင်တယ်....နင်....နင်လု

"နင်က ရူးနေတာပဲ....နင့်ကို ဂရုစိုက်တဲ့သူကို လိုချင်တာ...နင် တကယ် ချစ်တာ မဟုတ်ဘူး.." "ဟုတ်တယ်...ငါက အဲ့မိန်းမထက် ငယ်တယ်..အဲ့မိန်းမ ထက် လှတယ်...အဲ့မိန်းမထက် ငွေကလွဲလို့ အားလုံးသာတယ်... ဘာလို့ ...ဘာလို့ ...အဲ့မိန်းမရဲ့နောက်ရောက်နေရတာလဲ...သူတို့အကြောင်း တွေးတိုင်း ငါရူးတော့မယ်..." "ရတယ်...နင့်ကို ခုက စပြီး...သူ့နေရာမှာ ငါ ဂရုစိုက်ပေးမယ်..အဲ့လူထက် ပိုပြီး ဂရုစိုက်နိုင်ရင် ပို အလိုလိုက်နိုင်ရင် ပိုပြီး ချစ်ပြနိုင်ရင် အဲလူ့ကို နင် စွန့်လွှတ်မလား..နင့်နှလုံးသားထဲကကော...နင့်ဘဝထဲကကော ဦးနှောက်ထဲကပါ ထုတ်ပစ်နိုင်မလား..ဟမ်..." ─── · · · · ✦· · · · ─── မှန်ပေါ်မှာ စိတ်ညစ်နေတဲ့ ပိုးရဲ့ ပုံရိပ်က မျက်ရည် အပြည့်ဖြင့် ငိုမဲ့မဲ့လေးတောင် ဖြစ်နေသည်။ အဲလောက် စိတ်ပူနေမိတာလား...။ မဟုတ်မှ ငါ ကို မချစ်တဲ့ သူ့ကိုမှ ချစ်မိသွားတာလား..။ တကယ်ချစ်မိသွားက