Gökyüzünden süzüle süzüle inen kar tanelerini izliyorum. Hepsi aslında birbirine çok yakın ama farkına varamıyorlar. Çok az bir mesafe yaklaşıp sarılsalar nelere yol açacağını bilemezler. Bir sarılsalar ya; koca koca kar yığınları yağar gökyüzünden ve biz bir çıkış yolu bulamayız bahara kadar. İşte bazen de böyledir hayat... Bilmeden yaklaştığın sımsıkı sarıldığın insan hayatında neleri değiştirebilir? Ve ondan sonra  hayatının baharı ne zaman gelir?