"Aşkı mutlu olmak için değil, ızdırabını iliklerime kadar hissetmek için oldum ben." Sıla Dilvan. "Kalbindekini unutup beni sevemez misin?" diye sordu kadın. Kalbi izlerle dolup taşan bir kadın. Her yeni bir güne yeni bir iz açmaktan gocunmayan bir adam... "Bir gün sen de seversin beni sanmıştım." dedi Sıla, "Sanman senin sonun oldu." diyerek cevap verdi Mir Bedirhan. Bu kitapta geçen kişiler, kurumlar ve olaylar tamamen hayal ürünüdür.

Cebinden çıkardığı siyah küçük kadife kutuyu bana uzattı. "Bu senin" dediğinde karşılık olarak elimi uzatmak yerine boş bakmaya devam ettim. Birazdan uyanacağım ve bu bir rüya diye kendimi inandırmaya devam ediyordum. Cevapsız kalmamı pek önemsemeden kutuyu kenardaki masanın üzerine bıraktı. "Aile yadigarı dikkat etsen iyi olur!" "Ben seninle evlenmeyeceğim" "Buna alışsan iyi olur" "Geldiğimden beri herkes bana bir şeylere alışmamı söyleyip duruyor. Bu benim hayatım ve kimsenin yönetmesine izin vermeyeceğim." dediğimde cebindeki elini yavaşça çıkararak havadaki parmağımı yavaşça indirdi. "Buna da alışsan iyi olur" diyerek söylediği kelimeyi tekrarlamıştı. "Onca kız var etrafında baksana! Seninle evlenmek isteyen birini bulabilirsin, seni sevmeyen biriyle neden evlenesin ki! Bak ben seni istemiyorum." bu kez daha öfkeli bir sesle cevap vermiştim. "Ben seni istiyorum!" dediğinde aniden cevap verme iç güdülerimi kaybetmiştim. Göz bebeğim büyümüş, kan akışım hızlanmıştı. "Ne?" diyebilmiştim. "Sen beni tanımıyorsun bile!" Kafamdaki soruları yanıtsız bırakıp yanımdan öylece geçip gitmişti.

Yetişkin okurlar içindir! "Beni ilk gördüğünde ne düşündün?" Başını yana eğerken işaret parmağıyla dudağının altındaki çizgiyi kaşıdı. "Buraya ne kadar aykırı durduğunu." Kadir ağır hareketlerle ayağa kalkınca tam önümde durdu. Masada oturmama rağmen benden çok büyük duruyordu. Yüzüne bakmak için başımı geriye atmak zorunda kalmıştım. Bana doğru eğildiğinde aramızdaki tansiyon o kadar hızla yükseldi ki... Mesafeyi iyice azaltırken boğuk çıkan kalın sesiyle konuşmaya devam etti. "Aykırı ve güzel..." dedi yavaşça."Çok güzel." Kuruyan dudaklarım aralandığında bana doğru bir adım daha attı ve aralana bacaklarımın arasında durdu. "Zararlı olan her şey gibi..." Dilimi alt dudağımda gezdirdim. "Sana zarar vermek istemem." Biraz daha yaklaştığında dolgun dudakları dudağıma dokunuyordu. Kalbim göğüs kafesime şiddetli darbeler indirirken kısık sesiyle cevap verdi. "Ama ben isterim." • Gitmek mi zor kalmak mı? Kalana zorsa gidene ölümdü.