"Arslan geri dönemez misin?" Derin bir nefes alıp parmaklarımla gözyaşlarımı sildim. "Lütfen geri dön ne olur! Sana çok ihtiyacım var ne olur! Arslan ne olur geri gel." Gözlerim masadaki rapora gitti. "Ben... ben ne yapacağımı bilmiyorum, korkuyorum. Sana çok ihtiyacım var lütfen. Yanımda olmana çok ihtiyacım var, kendimi çok yalnız hissediyorum. Lütfen mesajımı alınca ara beni olur mu?" ▪︎ -Siz: Hala sinirin geçmedi mi? Seninle konuşmam lazım. -Siz: Lütfen cevap ver artık acil konuşmamız gereken bir konu var. -Siz: Kaç ay oldu sakinleşmedin mi? Sana her şeyi açıkladım neden böyle davranıyorsun en azından konuşabiliriz değil mi? -Siz: Cevap vermeyecek misin? -Siz: Mesajları görünce geri dön lütfen! -Siz: Kaçarak bir şeyler halledilmiyor bunu biliyorsun. Aramızdaki sorunu aşamıyorsun tamam ama bu başka bir konu, benim senle gerçekten konuşmam gerek. -Siz: Seninle konuşmamız gereken bir konu var acil diyorum. Neden cevap vermiyorsun? -Siz: Tamam o zaman sana son kez bu mesajı atıyorum bir daha seni rahatsız etmeyeceğim ama bil ki bana ulaşamazsan çok geç olacak her şey için... Bazı şeylerin telafisi olmayabilir zamana bırakılamayan ne olur bana ulaş. Kitabın kurgusu bana aittir. Tum hakları bana ait ve sakladır.

Gökyüzü kadar yalnız, yıldızlar kadar umut dolu bir kızın hikâyesi bu. Alin, küçük yaşlardan beri içine gizlenmiş bir yarayla büyüdü: gerçek ailesinin sıcaklığını hiç tanımamıştı. Hayatın ona sunduğu boş sokaklarda yürürken, yıldızlara bakıp sessiz dualar ederdi. Onu duyan tek şey gökyüzünün kendisiydi.

Bir gerçek ailem klişesi. Düzgün yazılmış, saçma olmayan bir biyolojik ailem kitabı arıyorsanız, hoş geldiniz. Yalnız içeri girmeden uyarayım! Ankara'da su, Selin'de mantık aramayın. ⩤⩥ Hayat, Selin için abisi ve arkadaşlarından ibarettir ancak bir gün çıkıp gelen ve 'biz senin gerçek aileniz' diyen Zemheroğulları aşiretiyle, Selin'in hayatında köklü değişiklikler meydana gelecektir. ⩤⩥ 18 olunca gidecekmişim zattirizort yani. Süleyman Çakır gelse beni döndüremez bu evden. Olum, aşiret kızıyım ben. Saçımın teline zarar gelse yaşadığın şehri yak- "Selin, motorumun anahtarını sen mi aldın, güzelim?" Hassiktir topuk. --Kurgumdaki olaylar kendi hayal gücümün ürünüdür ve herhangi bir çalıntı durumunda, taklitçi hakkında işlem başlatılacaktır. -- -Aşiret Paket adıyla yazılmaya başlanan 'ilk' biyolojik aile kurgusudur.- Gurur Tablomuz 🐺 24.08.2023| Ağabey etiketinde 1. sıra 24.08.2023| Kuzen etiketinde 1. sıra 25.08.2023| Sülale etiketinde 1. sıra 25.08.2023| abilerim etiketinde 1.sıra 27.08.2023| gerçekailem etiketinde 1. sıra 29.08.2023| antep etiketinde 1. sıra 30.08.2023| mizah etiketinde 34k içerisinde 7. sıra 31.08.2023| Arkadaşlık etiketinde 24k içerisinde 1. sıra 02.09.2023| baba etiketinde 1. sıra 02.09.2023| Aşiret etiketinde 1. sıra 05.09.2023| komik etiketinde 1. Sıra 05.09.2023| gerçekaile etiketinde 1. Sıra 06.09.2023| biyolojikailem etiketinde 1. Sıra 19.09.2023| sevgi etiketinde 79K içerisinde 6. sıra 30.09.2023| aile etiketinde 25.7K içerisinde 4. sıra 18.10.2023| gençkız etiketinde 1. sıra 18.12.2023| pişmanlık etiketinde 1. sıra

"Söylesene Güllü?" dedi tekrarlayarak. "Gönlünde büyük adam olabilmeyi başarabildim mi?" "Beni, senden gizleyen herkesi karşına aldığın günden beri..." Kurumuş dudaklarımı ıslatmama fırsat bile vermeden dudaklarıma kapanıp cayır cayır yanmama sebep oldu. ... Mirza Devran Polat ve Gülfem Asel Karaca çocukluk arkadaşı, aynı zamanda zamanda karşılıklı dairelerde oturan aile dostlarıdır. Günlerden bir gün Mirzalar, babasının polis oluşundan dolayı Ankara'ya taşınmak durumunda kalırlar. Bu taşınmanın üzerinden yıllar geçer ve artık Gülfem ile Mirza büyümüşlerdir. Mirza, babası gibi polis olurken Gülfem Ankara'da yani, çocukluk arkadaşı olan Mirza'nın yaşadığı şehirde Hukuk Fakültesi kazanmıştır. Gülfem okulu için Ankara'ya gittiğinde aile büyüklerinin ısrarları üzerine, Mirza ve ailesi ile birlikte aynı evde yaşamaya başlar. Yıllar önce ayrılmak zorunda kalan Gülfem ve Mirza, yıllar sonra yolları kesiştiğinde tekrar bir arada olabilmeyi başarabilecekler miydi? 170623 . . .

Klasik bir abi kitabı bence bana da bir şans vermelisiniz teşekkür ederim:))

*Gerçek Aile klasiğidir, aşiret hikayesidir.* Reklam yapmayın, diğer hikayelerden bahsetmeyin siliyorum. ° Valeriya... Rusya'da yaşayan 16 yaşında küçük bir kızdı. Türk bir annenin ve Rus bir babanın kızı olduğunu düşünüyordu. Bir gün ailesi karşısına geçti. Ve o andan itibaren her şey değişti. ° Yazma tarihi: 04/07/2022 Yayınlama tarihi: 17/06/2024 17/09/2024 #abla Kategorisinde birinci. 19/09/2024 #ikizim Kategorisinde birinci. 10/10/2024 #macera Kategorisinde sekizinci. 11/10/2024 #aksiyon Kategorisinde ikinci. 17/10/2024 #abilerim Kategorisinde dördüncü. 20/10/2024 #aile Kategorisinde beşinci. 23/10/2024 #gerilim Kategorisinde birinci. 24/11 /2024 #aşiret Kategorisinde üçüncü. 24/11/2024 #kurgu Kategorisinde birinci. 15/01/2025 #bilimkurgu Kategorisinde birinci. 02/06/2025 #romantik Kategorisinde beşinci. 25/09/2025 #klasikler Kategorisinde dördüncü. 07/12/2025 #korku Kategorisinde dördüncü. 09/12/2025 #okul Kategorisinde ikinci.

Hayatımın sırf 17 yıl önce bir hemşirenin bebekleri karıştırması yüzünden mahvolduğunu öğrendim Lavinia ölüm çiçeği anlamına geliyodu ve ben ismime çok benziyorum bana yaklaşan herkes zamanla soluyor veya ölüyor. Aile sevgisi görmeden büyüyen lavinia 17 yıl sonra birden çıka gelen öz ailesini kabul edicek mi? Peki ya Bu aile lavinia'nın acılarına merhem olabilecek mi? #1. anılar - 28/06/23 #1. yalnizlik - 06 / 08/23 #13. aşk - 06/08/23 #1. acı 17/08/23 #1. ailem 21/08/23 #5. asker 21/08/23 #1. ikiz 28/09/23 #1. üvey 28/09/23 #1. lavinia 14/10/23 #6. doktor 14/10/23 #1.abilerim 14/10/23 #1. kız 16/10/23 #1. gerçekailem 03/04/24 Yazım hataları olabilir.

Azîz Ağa: "Varsın hiç çocuğumuz olmasın, Kırlangıç. Biz, anne-baba hasretiyle kavrulan çocuklara yuva oluruz." Ayşe: "Anneler hep can yakar, Azîz... Ya ben de annem gibi olursam? Ya onların canını yakarsam... Çok korkuyorum. Yüreğim... onun gibi bir anne olmaktan korkuyor. Eğer bir gün çocuğumun canını yakarsam... Babamın yapamadığını yapar mısın? Çocuğumu benden korur musun? Olur musun onun kalkanı?"

"Nefes aldım, herkesin suçu için ben nefes aldım." dedim ve gözlerimi açıp onun katı yüzüne baktım. "Ben sadece o cehennem evden kurtulmak için evleniyorum, bana aynı hayatı yaşatacaksan eğer bırak!" "Ben bir kadına vurmam." dediği anda kapı açıldı. Gözlerimin dolu olduğunu hissedip hızlıca sildim gözlerimi. İçeriye giren abim ve Hakan Bey bana şaşkınca bakarken hiç anlamadığım bir anda Kerim Ali konuştu. "Biz karar verdik." dediğinde abim kaşlarını çattı. "Neye?" diye sorduğunda Kerim Ali'nin arkası bana dönüktü ama dikleşmesinden abime sinirle baktığını düşündüm. "Hafta sonu..." dedi ve bana dönüp bileğimden tutarak beni yanına çekti. "Düğünü yapacağız." dediğinde şaşkınca ona baktım. O ise söylediklerini garipsememişti. Ama ben garipsemiştim; bir erkeğin şiddete başvurmadan koruyuşunu, bileğimi kıracak gibi değil de zarifçe tutuşunu... ~ Kerim Ali & Kumru