Aşk hiç bu kadar karanlık olmamıştı... Bir tarafta zenginlik ve lüks içinde yaşayan Buket, bir tarafta herkesin korktuğu, tehlikeli ve insafsız Kağan! Buket'in hayatı babasının iflasıyla değişir ve eski kusursuz günlerini İzmir'de bırakarak zorlu bir yaşam süreceği Ankara'ya taşınmak zorunda kalır. Buket, çevresine ve yeni başladığı liseye uyum sağlamaya çalışırken öyle büyük bir hata yapar ki her tavrıyla belayı temsil eden Kağan'ın tüm dikkatini üzerine çeker. Hiçbir sınır tanımayan Kağan, Buket'e olan öfkesini göstermekten geri durmaz. İkisi de birbirinden ölesiye nefret ederken, kaçınılmaz sona doğru adım adım yaklaşıp kendilerini imkânsız bir aşkın içinde bulurlar. Tehlike, bir gölge misali Buket'in üzerine çöktüğünde, Kağan'ın ürkütücü karanlığını aşkıyla aydınlatabilecek mi? Yoksa etrafını saran karanlığa yenilerek ruhunu siyaha kaptırıp yok olup gidecek mi?

Artık kimseyi takmıyordum. Özellikle "Erkekleri". Onlardan nefret ediyorum. Zaten çevremdekiler götümsü tipleriyle kendilerinden soğutuyor insanı. Kısaca hepsi kro, iğrenç, maço ve küfürbaz. Canınız cehenneme götler. ✌

Bu zamanlarda kime güvenebiliriz ? En yakınlarımızdakiler bile sahte insanlarsa ? Yeni bir sayfa açmak doğru bir seçim mi ? Peki yanında gelecekler kaldırılabilir mi ? İnsanlara güvenmeli mi ? Kafamı düşüncelerden kurtarmak içib salladım. Sallarken ılık rüzgarı daha çok hissetmeye başladım. Babamın ölmesine hala alışamamıştım. Oturduğum banktan kalktım ve ellerimi cebime koyup yavaş adımlarla umursamaz tavırla yürümeye başladım.. Sadece hissettiğim kalbimdeki koskocaman boşluktu.. Babamın ölmesini herkes kabullenmiş gibiydi. Ben hariç. Ben herzaman bu konuda uyumsuz olacaktım...

Almanya'ya gitmemle hayatımın degismesi, neredeyse ayni anda oldu. Yeni okuluma alısmak bir yana bir de evde beni bekleyen bir cocuk vardi. KUZENİM!