ne zaman yenilgilerden birine düştüğümü fark etsem, ceketimin cebinden çıkarıyorum fotoğrafını.

kim: son olmak mı, sonsuz olmak mı?

Psikolojik bir çöküşün öyküsü. "O ev bir cennet, Taehyung, ben ise Adem'im." diyorum, gözlerim koyu irisleri arasında mekik dokuyor. "Bir kez tadıp pişman olmadığım yasak meyveyi benden koparıp alamazsınız."

Sevdiğini bul ve seni öldürmesine izin ver.

iki bilet, bir kişi

Kaçırdık zamanın ipini eski ağaç evin içinde bulamasın bizi kimse bakmasak da göz göze başın dizimde kal benimle. -Kimlerden.

"Korkma," dedi buruk bir tebessümle. "Dinanzi a me non fuor cose create, se non etterne, e io etterno duro, diyor Dante. Benden önce her şey sonsuzdu; sonsuza dek süreceğim ben de."

Sana âşıktım, Jeon. Sen ise kafamdakilere.

"Kim Taehyung," diyecektim sinir ve üzüntüyle. "Sence buna gülünür mü?" "Bence gülünür," diyecekti gülmeye devam ederek. "Sence gülünmez mi?"

"Ne ölüm ne kalım, ama yine de acıtıyor."