"Łatwo jest mówić o Polsce, trudniej dla niej pracować, jeszcze trudniej umierać, a najtrudniej cierpieć." Wojna to nie jest czas, by kochać. To nie jest czas, by poznawać drugiego człowieka. Wojna każe zabijać. Ale Śmierć nie jest obojętna. Śmierć chce być zapamiętana. A pamięć to miłość. Uwaga! Jest to moja interpretacja powieści Aleksandra Kamińskiego. Końcówka bardzo różni się od prawdziwych wydarzeń, więc nie zdziwcie się, jeśli w "Kamieniach na szaniec" było inaczej. To zamierzone. AWNŚPPK jest fanfiction. I choć 90% wydarzeń jest prawdziwych, to postać Kasi, Heli i opis śmierci bohaterów jest fikcyjna.

Jest to jednoczęściowe opowiadanie łączące w sobie wydarzenia historyczne i fantastyczne. Pierwsza historia jaką kiedykolwiek napisałam. Z góry przepraszam za wszelkie błędy. Zapraszam do lektury! Wszelkie prawa zastrzeżone

Ponownie jednoczęściowe opowiadanie łączące w sobie wydarzenia historyczne i fantastyczne. Pierwsza Z góry przepraszam za wszelkie błędy. Mam nadzieję, że się spodoba! Wszelkie prawa zastrzeżone

Opowiadanie na zamówienie @Vivian1620. Z podziękowaniami dla niej oraz w hołdzie Tadeuszowi Zawadzkienu "Zośce". Ideałowi bohatera i wzorowi dla nas wszystkich. wszelkie prawa zastrzeżone

Próba połączenia wiersza oraz fantastycznej fikcji historycznej. W hołdzie Krzysztofowi Kamilowi Baczyńskiemu Wszelkie prawa zastrzeżone

Szczęśliwego Nowego Roku dla wszystkich! 😀 Wszelkie prawa zastrzeżone

Wojna. Wojna której miało nie być, bo Niemcy mieli nie atakować. Ale zaatakowali. I stało się. Dużo osób poddało się. Ale byli też ci, co walczyli. "Marszałek Piłsudski powiedziałby: - A my Hitlera w dupie mamy." - to już mówi samo za siebie. Mały sabotaż dał z siebie wszystko. Wszystko, aby Polska była wolna. Dużo z nich straciło życie, straciło je w słusznej sprawie. Każda śmierć była wstrząsem dla Polaków, dla Niemców- przybliżeniem do zwycięstwa. Mimo tego ludzie tamtych lat nie poddali się. Walczyli do końca. "Lecz zaklinam: niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec; A kiedy trzeba, na śmierć idą po kolei, Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec" Te słowa podnosiły ich na duchu i wspomagały ich w walce. Nam niech przypomną o trudach wojny. "Posłuchajcie opowiadania o Alku, Rudym, Zośce i kilku innych cudownych ludziach, o niezapomnianych czasach 1939 - 1943 roku, o czasach bohaterstwa i grozy. Posłuchajcie opowiadania o ludziach, którzy w tych niesamowitych latach potrafili żyć pełnią życia, których czyny i rozmach wycisnęły piętno na stolicy oraz rozeszły się echem po kraju, którzy w życie wcielić potrafili dwa wspaniałe ideały: BRATERSTWO I SŁUŻBĘ". "Coś się urwało, skończyło... Lecz łzy w oczach powstrzymywała natychmiast myśl: jeszcze nie koniec, jeszcze jest szansa..." "Patriotyzm nie polega na przekrzykiwaniu się kto Polskę bardziej kocha. Rzecz w tym , aby po cichu, z zaciętymi zębami, nieco pochylonym karkiem, ale z podniesioną głową żyć w niej i nie uciekać."

Serwus! Przychodzę do was z preferencjami!! Jak widać po okładce będzie Zośka, Rudy, Alek! Postaram się często dodawać! Jeśli ktoś ma pomysł na jakiś rozdział śmiało pisz :) Papatki! Miłego czytania #rudy na 8-miejscu (06.08.2021)🤩 #alek na 14-miejscu (11.08.2021)🥰

×Jak wskazuje tytuł..

Odwaga, patriotyzm, przyjaźń Co jeśli rok 2023 spotka się z rokiem 1943? Jak potoczy się los osób którym przyjdzie razem żyć? (Jest to zmieniona, poprawiona ale o tej samej tematyce moja pierwsza praca "1940?". Pierwotnej części nie usuwam bo mam do niej wielki sentyment)