Bir film salonuydu onları bir araya getiren. Bir hastalıktı aralarına ölçülemeyecek mesafeler koyan. Bir kelimeye sığan fakat eksik bırakılan bir masaldı onların aşkı. Parmakları arasında dumanı tüten sıcak çikolatalarından yudumlar alarak yazdıkları; sokakları inleten kahkahalarıyla, gözleriyle yazdıkları onlarca şiirleriyle, şefkatleri sayesinde yereşen onca hayata dokunuşlarıyla ilmek ilmek işlenen bir hikayeydi, Nepenthe masalıydı. Yürüyemeyen bir kadına, hayallerinde koşma fırsatı tanıyan Arel'in; aile şefkati görmemiş adama tek kişilik koca bir aile olan Beril'in hikayesi. Hayat, acı darbelerini tek tek indirdi adama. Ellerinden tutan, kamburunu düzelten, şefkat görmemiş saçlarını okşayan ne varsa söküp aldı ondan. Acıyı dindiren Nepenthe'sini en büyük acısı yaptı. Gülüşlerini soldurdular gün gün, ilmek ilmek işledi çaresizlik bedenine. Sonra bir gün geldi, geriye acıdan başka hiçbir şey kalmadı. Ne ruhu ne bedeni. Elle tutulur kalan tek şey, gözyaşlarını silerek tamamladığı Nepenthe masalıydı. Parmakları arasında dumanı tüten sıcak çikolatalarından yudumlar alarak; sokakları inleten kahkahalarıyla, gözleriyle yazdıkları onlarca şiirleriyle, şefkatleri sayesinde yereşen onca hayata dokunuşlarıyla ilmek ilmek işlenen bir Nepenthe masalıydı "O zaman bir var, bir yokmuş diye başlayalım. Sonuçta bu da bir masal. Nepenthe Masalı." +18dir. Rahatsız edici ögeler ve sahneler mevcuttur.

"Karımı artık yanımda, odamda ve yatağımda görmek istiyorum!" diye bağırınca donup kaldım. Ne söylediğinin farkında mıydı? Bir başkasının kimliğiyle evlenmek mümkün müydü? Gerçekten nikâhta bile sahtekârlık yapılabilir miydi? Başına gelene kadar Bige Saka bunun mümkün olduğunu sanmıyordu. İlk görüşte aşktı onunkisi, bu yüzden âşık olması ve duygularına yenik düşüp evlenmesi çok hızlı olmuştu. Evlendiği gün sevgilisinin bir dolandırıcı olduğunu öğrenmişti. Üstelik zaten evliydi ve başka bir adamın adını, soyadını, kimliğini hatta gerçeğinden ayırt edilemeyecek imzasını kullanarak Bige'yi evlendiklerine inandırmaya çalışmıştı. Son ana kadar Bige bu gerçeği görememişti. Peki, nikâh cüzdanında adı geçen gerçek Karun Kalender kimdi? Evlendiğinden haberi var mıydı? Böyle bir durumda nikâh geçersiz sayılırdı değil mi? "Ne demek nikâh geçerli?" Şaşkına dönmüş bir halde avukata bakıyordum. Benden haberi bile olmayan bir adamın karısı olduğumu mu savunuyordu? "Üzgünüm Bige Hanım," dediğinde olağan bir şeyden bahseder gibi sakindi. "Nikâh memuruna kadar her şey gerçek. Eski sevgiliniz Serhat Bey ile o masaya oturduğunuzu doğrulayacak hiç görgü tanığınız yok. Bu nikâhın başka bir adamın kimliğini kullanarak kıyıldığına dair hiçbir kanıtınız yok. Böyle bir durumda yapılacak en mantıklı şey Karun Bey'i bulmak ve ona olanları anlatıp boşanma evraklarını imzalatmak." Bu adam ne dediğinin farkında mı? Bahsi geçen adamın benden haberi bile yoktu. Karşısına geçip ona ne diyeceğim? Senin ruhun bile duymadan evlendik hadi şimdi de boşanalım mı? Bu koskoca bir saçmalıktı!

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Paylaşan: HmeyraHarman

Saat 01:28'di. Ona ilk mesajı attığımda... İnsanların alkole ya da tütüne bağımlı olduklarını sanırdım hep. Anlamsız bir sayı dizesinin de tiryakisi olunabileceğini hiç düşünmemiştim. Ta ki yelkovan ve akrep arasındaki yirmi sekiz dakikalık bir zaman dilimine saplanıp kalana kadar. Macera#1 < Kitap Texting olarak başlayıp daha sonra normal hikaye formatına geçiş yapmıştır. Bu nedenle texting kısımları kısadır.>

Asker olan FIRAT Doktor olan PIRIL İkisi de Hakari de görev yaparsa HİKAYE TAMAMLANDI Kitap kapağı Sooyaaa7654 ait Teşekkürler bitanem kitap kapağı için

"Zahter..." diye mırıldandı tüylerimi ürpertirken. "Zahter kokuyor saçların." Yutkundum ve çakır gözlerine bakmayı sürdürdüm derinliğinde boğulmamak için direnirken. Tek kelime dahi firar edemedi dudaklarımın arasından. Sadece gözlerine bakıyor ve beni, her seferinde nasıl darmadağın edebildiğini anlamaya çalışıyordum. Son kez yüzüme baktı ve helikoptere binerken hayatımda duyduğum en güzel vedayı işittim dudaklarının arasından: "Allah'a emanet ol, zahter kokulum." 🥀 Müge, yaşadığı talihsiz olaylardan sonra yeni bir başlangıç yapmaya karar verir ve edebiyat öğretmeni olarak Diyarbakır'a tayinini ister. Ancak onu orada bekleyen terör, acı verici olaylar, kayıplar ve bir de asker vardır. Nereden bilebilirdi ki o askere vurulacağını ve aşka bir kez daha inanabileceğini? Kapak Tasarımı: @daiasa