Oysa hayat beni bambaşka bir yere sürükler sanıyordum. Yıllar önce... o saraydan kovulduğumda yalnızdım. Ağlarken, acı çekerken yalnızdım. Ailem beni terk ettiğinde yalnızdım... Şimdi ise, kaderin beni getirdiği yer tahmin edemeyeceğim kadar soğuk ve daha acımasız. Beni bir kumara sürüklüyor,bir felakette, yolun sonuna, uçurumun kenarına... Bırakıp gitti. Ben Zemheri sanırım her bitiş bir başlangıç demekmiş.