hande : göğüslerimin arasına yaptırmak istediğim bir model var hande : uçlara doğru uzanan hande: yapabilecek kadar becerikli misin dövmeci : At bir bakalım. *Hande'den yeni bir fotoğraf.* *Fotoğraf açıldı.* dövmeci : Siktir. dövmeci : Modeli atacaktın göğüslerini değil. -- YN : Hikayede yetişkin içerik, küfür, argo olacaktır. Rahatsız olacakların başlamaması rica olunur. BT : 8.6.21

Yetişkin okurlar içindir! "Beni ilk gördüğünde ne düşündün?" Başını yana eğerken işaret parmağıyla dudağının altındaki çizgiyi kaşıdı. "Buraya ne kadar aykırı durduğunu." Kadir ağır hareketlerle ayağa kalkınca tam önümde durdu. Masada oturmama rağmen benden çok büyük duruyordu. Yüzüne bakmak için başımı geriye atmak zorunda kalmıştım. Bana doğru eğildiğinde aramızdaki tansiyon o kadar hızla yükseldi ki... Mesafeyi iyice azaltırken boğuk çıkan kalın sesiyle konuşmaya devam etti. "Aykırı ve güzel..." dedi yavaşça."Çok güzel." Kuruyan dudaklarım aralandığında bana doğru bir adım daha attı ve aralana bacaklarımın arasında durdu. "Zararlı olan her şey gibi..." Dilimi alt dudağımda gezdirdim. "Sana zarar vermek istemem." Biraz daha yaklaştığında dolgun dudakları dudağıma dokunuyordu. Kalbim göğüs kafesime şiddetli darbeler indirirken kısık sesiyle cevap verdi. "Ama ben isterim." • Gitmek mi zor kalmak mı? Kalana zorsa gidene ölümdü.

Okyanus mavisi gözlerinin içerisinde kaybolmak isterken kendimi tamda orada buldum. "YÜZBAŞI KARAY!" Adını duyduklarında tüyleri diken diken olur, yüzünü görenlerin hepsi ölüdür. Rüyalarında rengi olurdu; siyah, beyaz, mor ve gri. Benim rüyam tam olarak siyahın en koyu tonlarında. Savaş bitmedi. Sadece perde değişti. Binalar kül, şehirler enkaz... Gökyüzü karanlık. Ama o hâlâ ayakta. Silahı elinde, künyesi boynunda. Yüzbaşı Karay için emir yok, birlik yok, komuta zinciri yok. Sadece hayatta kalması gereken bir gece ve gerçeği öğrenmesi gereken bir kâbus var. Birde sevdası... Her adımda pusuda bir düşman. Her gölgede eski bir sır. Ve rüyalar artık sadece uykuda gelmiyor. Kurşunların, ihanetin ve karanlığın hüküm sürdüğü bu dünyada, ya uyum sağlarsın... ya da unutulursun. Hazır mısın? Çünkü bu bir rüya değil. Bu, son savaş. Kitabın tüm hakları / bu1yazar adlı kullanıcıya aittir

Yaşıyorduk, işkence çekiyorduk, idam ediliyorduk, köle gibi çalıştırılıyorduk, susuyorduk, çığlık atıyorduk ama hepsinin sonunda sesli ya da sessiz bir savaş veriyorduk çünkü seviyorduk. Şaşırtıcıydı, sevgi bazen bir savaş meydanının ortasında size uğruyordu. O an iki yolum vardı. Ya sevecektim, ya ölecektim. Sevmeyi seçtim. Onu sevmek de ölümü daima nefes gibi ensende hissetmekti. "En büyük savaşların ortasında kurak topraklardan bile bazen çiçek açar, bombalar etki etmez, kökleri sımsıkı tutunur. Bir bakarsın renkler canlanır, güzel kokar her yer. Sen bu çiçeksin diyemem, biz bu çiçeği temsil ediyoruz diyebilirim. Özgürlüğümüze." Bu kitapta geçen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünü olup her ayrıntısıyla kurgudan ibarettir.

"Bana âşıksın." dedi kıkırdayarak. "Ölüm olsan bile sadece beni öldürebilirsin, ben de seni. İkimiz birbirimizi." Yarım bir nefes verdim. "Âşığım demedim Artemis." "Âşıksın, âşık..." tırnaklarını ensemde gezdirdi, kızıl saçları burnuma değiyor ve yüzümü gıdıklıyordu. "Çok âşıksın ama kimseye söylemeyeceğim, aramızda söz." Yüzünü boynum ve göğsüm arasındaki o yerden çekmeden sağ elini havaya doğru kaldırdı, serçe parmağını bana doğru uzattı. "Cidden söz veriyorum. Kimseye sana âşık olduğumu söylemeyeceğim." dedi. ~ Yayımlanma Tarihi: 21 Ağustos 2022

UYARI: Kitap +18 bu yüzden yaş sınırı altında kalan kişilerin ve rahatsız olacakların okumaması rica edilir. ------------------ "Neden utanıyormuş gibi davranıyorsun? Seks işçisi olan bir kaltak değil misin, Hera?" Dişlerimi sıktım ve ellerimi yumruk yaptım, sanki tırnaklarım avucumun içine saplandı. Tanrım! "Bunu küçümseyerek ve böyle hitap ederek söyleyemezsiniz Keskin bey! Bu benim işimse sizde beni talep eden bir sapıksınız!" Dudağının bir kenarı yukarı kıvrıldı ve beni zifiri gözleri içine hapis eder gibi kontrol altında tutmayı başardı. "Fahişe ya da bir orospu dememi mi isterdin?" Tam konuşmak üzereydim ki kelimeleri ağzıma tıktı. "Hepsi aynı anlama geliyor, lâkin kulağa hitap edişi mi seni rahatsız ediyor? Halk arasında bir orospu, sen ve diğerleri arasında bir fahişe, bende ise bir kaltaksın." Yutkundum. Sessiz kalmak istedim. Ona kızmadım, ama sinirlendiği şey açık ve ortadaydı, her ne kadar sakin gibi gözükmek için dirensede. "Beni bir başkasının altında görmek mi rahatsız etti sizi? Bu yüzden mi beni vurmaya çalışıyorsunuz?" Diye sordum alaycı bir tavırla, bu sefer ben sırıtıyordum. Beni baştan aşağı süzdü, sonrasında elini kravatına götürdü ve iyice gevşetti. Ani bir hamleyle beni ters çevirdi ve göğüsüm duvara çarptı. Ellerimi belimde birleştirdi ve sıkıca tuttu. Boşta kalan eliyle saçımı geriye attı, kulağıma eğildi. "Benimle ilk deneyimin kâbus olsun istemiyorsan sesini kes, ya da izin ver seni susturmanın bir yolunu bulayım." Yanağım soğuk duvarla temas ederken birden arkama geçti ve aletini kalçama bastırdı, fısıldadı; "Bırak" dedi nefesi kulak boşluğuma temas ederken. "Bırak seni bana ait yapacağım bir yerde saklayayım."

Efdal : Öylesine bir gece kulübünde seviştiğin sarhoş kıza form mu doldurttun? Şaka mı bu? Efdal : Neyin içine düştüm şu an tam olarak Merih : Hop. Merih : Ne seninle bir gece kulübünde karşılaşıp seviştik ne de formu sana ben imzalattım. Merih : Formu bizzat sen doldurdun, kayıt için. Efdal : Kayıt mı? Merih : Merih ben, Merih Barkan. Merih : Eğitim koçun.

En kötü anında ona birkaç kelime ile destek olan o peri dedesinin gittiği yerden son hediyesi olmalıydı. Burnuna bir kere daha götürdüğü mendilin kokusunu ciğerlerine çekerken üzerinde ki minik peri kanadı işlemesi dikkatini çekti. O kız gerçekten bir peri olmalıydı ve bu da o perinin simgesi olmalıydı. Yekta o peri kızını bir daha göremeyeceğini düşündü. Fakat bunu kalpten dile getiremedi. Çok kırgın olan kalbi o an da; "Keşke hayatımı, hayatına katsan peri kızı." Dedi. Fakat bilmiyordu ki, kalpten edilen dualar kabul olurdu. Bilmediği bu gerçek ile kader çarkları kırıldı ve rota yeniden oluşturuldu. Artık kaderin tek bir hedefi vardı. Yekta'nın kalbini ısıtan o peri kızını, yine kusursuz bir zamanda Yekta'nın buzlarını çözmesi için hayatını, hayatına katmaktı. Ne kadar başarılı olacağı bilinmez fakat bilinen bir şey var o da; kaderin oyunları çok sevdiği ve galibiyeti yakalamadan oyunun peşini bırakmadığıydı. Yekta ve Peri kızının oyununun senaryosu da o gün, o sahilde, o mendil ve çiçek kokusu eşliğinde yazıldı. Artık geriye tek bir şey kaldı o da; oyunun sahnelenmesi! Onun da zamanı uzak değildi, en azından çok çok uzak değildi...

1970'lerde köyde geçmektedir. Sıcak kolları ile sarıp sarmaladı onun yanında cılız ve küçük kalan bedenimi. Buz gibi günahlarım onunayken yerle yeksan oldu. Kimsesiz ruhuma yabancılaşmadan öksüz bedenime sahip çıktı , yalnız onun yanındayken ruhum başını bir evi sokabildi. Beni sokaklarda kaçtığım insanlarla mücadelem ile yalnız bırakmadı koca yüreği ve kudretiyle. Ama bunu yaparken kendine aşık etmeden de alı koymadı. İyilik mi yaptı kötülük mü anlayamadım. Göğüs kafesim bana dar gelmeye başladı. Oraya kocaman bir adam sığdırmak elbette kolay olmayacaktı. Kapak Tasarımı: @mithraae #tarihikurgu6

Bana yaklaştı. Dudakları kulağımın altına sokulduğunda, "Borat," diye fısıldamasını ilk başta kavrayamadım. Düşüncelerim puslu, zihnimin kavrama mekanizmaları oldukça paslı haldeydi. "İsmim Borat. Sormadın belki ama birkaç dakika sonra arka taraftaki kabinlerde inlerken oldukça lazım olacak." -- YN : Hikayede yetişkin içerik, küfür, argo olacaktır. Rahatsız olanların başlamaması rica olunur. BT : 2.2.22