Süveyda

"Sen siyahlar içinde kalmış bir çocuksun. Bense aydınlığa alışmış bir kız... sence hangisi daha baskın gelir? Karanlık, aydınlığa alıştığı zaman mı yoksa aydınlık, karanlığa doğru çekildiğinde mi?"

LAL

"Aklım almıyor," diye söylendi kendi kendine, beni aniden kavradığı elimden yeniden kendine çekti ve dudaklarını saçlarıma bastırdı. "Ben sana böyle his-," duraksadı. "İnsanlar nasıl seni yaralayabiliyorlar?" Konuşma engelli bir kız ve onun için işaret dili öğrenen bir adamın hikâyesi...