"GÖLGEDE DOĞDUK, KANLA YEMİN ETTİK." Bizim için bu söz, dudaktan dökülen bir cümle değil; gecenin kalbine saplanan bir bıçak gibi zamanı ikiye yaran bir andır. Biz karanlığın çocuklarıyız. Işığın unuttuğu yerlerde büyüdük, çürümüş dünyanın sessiz iniltilerini dinleyerek kendimizi yeniden yarattık. Adaleti teraziden değil, kanın sıcaklığından öğrendik. Her damla bir kelime, her kesik bir satır, her infaz yarım kalmış bir çığlığın tamamlanmış ağıdır. Dünya bizi suçlu sandı çünkü biz sustuğu yerde konuştuk. Dünya bizi canavar sandı çünkü biz gözlerini kapadığı yerde baktık. Oysa biz, toprak altına gömülmüş adaletin yüzeye çıkabilmesi için ellerimizi kana bulamayı göze alanlarız. Bizim sadakatimiz söz değildir; sözler kırılır. Bizim sadakatimiz gölgeye çizilen bir izdir; bir kere atıldı mı silinmez, bir kere bozuldu mu affedilmez. İhanet bizde ses çıkarmaz, bir çürüme gibi bedenin kuytusunda başlar ve ruhun en karanlık kıyısında biter. Kan Gecesi... bir isim değil, göğün bile korktuğu tek gecenin adıdır. Düşmanlarımızın nefesinin buz kestiği, korkunun damarlarına kırmızı bir şiir gibi aktığı, bıçağın gölgesinde gözlerin donup kaldığı o sessiz kıyamettir. Her birimiz bir nefes, bir damar, bir nabız... Ama birlikte attığımızda, dünyanın ayak seslerimizle çatladığını duyarız. Gölgeleri arkana alırsan, biz seni görürüz. Karanlık seni yutarsa, biz adını duyarız. Ama eğer adalete dokunmak istersen, bil ki ellerin mutlaka kana değer. Çünkü biz çağırmayız. Biz fısıldarız. Ve bu fısıltıyı duyan herkes ya gölgeye katılır ya da gölge tarafından alınır. Kan Gecesi bir son değildir - kanla yazılan yeni başlangıcın ilk dizesidir.

"Delilerin sevdası hoyrat bir fırtına gibidir. Günün başında seni sarsan fırtına, gecenin şafağında ılık bir esintiye dönüşüp kaburgalarının arasına sokulur." Saka ve Sanrı'da tanıdığımız Gurur ve Farah'ın hikayesi. SVS'den bağımsız bir kurgu olduğu için Sarkaç'a başlamak için önce Saka ve Sanrı'yı okumanıza gerek yoktur.

Sırlarla boyanmış hayatlar, sırlarla boyanmış insanlar ve sırlarla boyanmış kalpler. Karşımdakiler ise sanki sırdan insanlardı. Onu özlemiştim, onu görüyordum ama o benim bıraktığım gibi kalmamıştı. Hepsinin gözleri bendeydi. Beni öldüreceklerdi, biliyorum. Beni yok edecekler bunu da biliyorum.

|Mafya Lisede Poysel'in bir çeşit devamı niteliğindedir ama Poysel'i hiç okumadan da başlayabilirsiniz.| Annelerinin gerçek aşkın büyüsünü anlatan masalları ile süslediği ikizler'i,hiçte böyle bir yaşam beklemiyordu. İki zıt kutup gibi birbirlerinden oldukça tezat olan Duru ve Doğa,geçmiş hakkında hiçbirşey bilmemektedirler. Kan bağları kopacak,gerçek aşkı bulmak isterken acının tutsağı olacaklardır. Kızlar annesinin yaşadıklarını gerçekten yaşar mıydı yoksa bu küçük bir hurafe miydi?. Duru'nun gerçek aşkı aradığı,Doğa'nın ise büyülü bir kötülüğün içine çekilmesini okumaya hazır mısınız?.

Narin,saf ve pembemsi bir kişiliğe sahipmiş gibi görünse de güçlü,sabırlı ve inatçı bir kız. Asabi,sinirli,hayata karşı kırılamaz bir öfkesi olan bir adam. Sevdiği için savaşan,onun karanlık dünyasının topraklarına kendi elleri ile açtığı mavilikte boğulmak pahasına kurtarmak isteyen Selen boğulacak mı yoksa Okyanusu yakmak isteyen adama Okyanusu sevdirecek mi?. Geçmişin getirdiği karanlık dünyanın içerisine kimseyi almayan Poyraz Karahan için savaşmak kendini ateşe atmakla aynı şeydi. Peki o yanacak mı yoksa yakacak mıydı?. ''Eğer o yanıyorsa ateşi tüm hücrelerimde hissetmek için kendimi yakardım.Eğer kalbi bir okyanus ise onun en derinine işlemek için okyanusun dibindeki ceset olabilirdim" *Mafya Lisede kitabında başlıyor hikayeleri*

Mafya Lisede'nin 2. kitabı (Tamamlandı) Sır gibi bir karanlığın içerisinde yer almak kadar yorucu beyaz bulutların üzerinde oturmak kadar keyifli ve güzel bir hayat. Artık her şey dahada karmaşık.Aşk,karanlık,tehlike,gizem ve sırlar. Ediz adal ve maral adal.Biyolojik kardeşlerin başını nasıl bir belaya sokabilir? Bir mafyayı sevmek nelere yol açardı?. Kaybolmaya,Yaralanmaya,Acı çekmeye veya ölmeye? buna rağmen birbirlerini sevmekten vazgeçmeyen tehlikeye vurdum duymaz bir hal alıp aşklarını delice konuşturan bir grup. Yeni aşklar,yeni maceralar ,yeni kovalamacalar ve yeni sırlar. Beyaz ve siyahın diğer renklere karşı aldığı bir savaşta yer alan tehlikesever kızlar ya siyah için diğer renklerden vazgeçecekler yada diğer renkler için siyahtan... Ya siyah olup kararacaklar yada grimsi bir hal alıp arada kalacaklar. Kurtuluşları ya aşk olacak yada ölüm...

Esila Soykan annesini kaybetmiş,ailesi dağılmış bir genç kızdır.Herşeye yeniden başlaması için babası hayatında değişiklikler yapmaktadır.Bunlardan biri de okulunu değiştirmektir.Orada hesaba katmadığı tek şey ise kızının dik başlılığının bir genç mafya grubuyla yollarının keşişmesine neden olacağıdır. Esila Soykan,hiç beklenmedik bir zamanda ortaya çıkan tehlike silsilesiyle okuldaki mafya grubunun ele başı olan Uras Demir'e yakın olmak zorunda kalmış ve git gide ona aşık olmuştur. Dram,Trajedi ve Komedi. Hem aşka küstüren,hem aşka taptıran tarzdaki sevişleri Esila'nın kız arkadaş grubuyla mafyalar arasındaki akıl almaz çekimi sergiliyor. Esila doğru bildiği yalanların su yüzüne çıkışı ile yok olurken,Uras'ın aşkı ile yeniden var oluyor. Bu hikaye Aşkın,yeniden doğuşun ve gerçeğin ne kadar doğru olduğunun sorgulanış hikayesidir. Her gerçek bir yalan,her tehlike bir aşktır.

Son yirmi yedi saniye. Zaman gelmişti, kulaklıktaki ses son kez konuşacaktı. "Sonuna geldik, küçük hanım," Alacağı canları düşündükce duyduğu memnuniyet, gözlerini daha da büyütüyor, gülüşü dudaklarını aşmaya çalışıyordu. "Cana can!" Sesi sert, ancak bir o kadar da memnundu. "Kadına kadın!" Keskin nişancının parmağı yavaşça tetiğe baskı yapmaya başladı. "Kıza kız, Anıl!" Beş saniye... "İşini bitir!" "Onun gözleri, özgürlük bulduğum gökyüzü değil, boğulacağım denizdi. Ama artık boğulmaktan korkmuyordum, çünkü ben de onun yanmaktan korktuğu ateşe dönüşmüştüm." Bu kitapta bahsedilen kişiler ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür; her ayrıntısı, sadece kurgusal bir dünya oluşturma amacını taşımaktadır.

Annesinin telefonunda dolanırken gördüğü bir fotoğrafla, annesinin gün arkadaşının torununu beğenip ona mesaj atan Defne, beklenmedik birisiyle karşılaşır. Argo içerir.

Mervan Ağa tabancayı havaya kaldırdı, namluyu ağır ağır çevirdi. Ağalara baktı. Sesi bu kez buz gibi çıkıyordu."Ben birini istiyorsam alırım. Kimse de bana engel olamaz! Engel olmak isteyen varsa... buyursun gelsin!" Derin bir sessizlik oldu. Kimse cevap veremedi. Kimse kımıldayamadı. Mervan Ağa tabancayı indirdi ve öfkeyle arka odaya yürüdü. Kadınların olduğu odaya girince orada da fırtına gibi esti. Herkes panikle geri çekildi. Bir tek Avşin kalakaldı. Elinde tepsi vardı. Öylece duruyordu. Gözleri kan çanağı gibi şişmiş, ağlamaktan kıpkırmızı olmuştu. Titreyen dudaklarıyla bir şey söylemeye çalıştı ama sesi çıkmadı. Mervan Ağa bir an durdu. Onu öyle görünce içi bir anlığına yumuşar gibi oldu. Ama hemen ardından Diyar'ın yüzü geldi gözünün önüne. Diyar'ın kardeşi... düşmanın kanı...