სასჯელია წვალობდეს და არ პატიობდე. არ პატიობდე პირვრლ რიგში საკუთარ თავს და მერე იქ ზემოთ,სადღაც გქონდეს სამდურავი. მის არსებობსას ნატრობდე, რომ შენც იარსებო. ვაი,რომ ის ვეღარ დაბრუნდება,შენ კი აქ ხარ.

პირველად შენში ამღვრეული, განაწყენებული და გაბრაზებული ზღვა დავინახე. დამტოვე ისე,უკან არც მოგიხედავს და მე დავინახე,დავინახე შენი მშვენება. მაპატიე ის სითავხედე,მოშიშვლებული ფეხებიდან მზერა რომ აგაყოლე და კარგა ხანს ვუყურე შენს საჯდომს.

One Shots. VanillaGirl.

ესაა მიზიდულობა სულთა შორის, როცა მის გარდა ვერავის ამჩნევ. შეიძლება გიყვარდა მანამდეც, მაგრამ ეს ერთია,ეს სხვა ერთია. ის ერთია,უიმისოდ სიცარიელის მძიმე დაღი რომ გაზის და ქვეყნად არაფერი გიხარია. იწყება,ასე...

დასრულებული

"Once you meet someone, you never really forget them."

"გრძნობები ერთმანეთში იხლართება და ირევა. მე ტკივილს ვგრძნობ... სრულ სიცარიელეში ტკივილს ვგრძნობ. შენ კი შორს ხარ, ძალიან შორს. ნელ-ნელა ფერს კარგავ და მეც ველი, როდის ჩაიფერფლები"

"შენ გამიღიმე, უბრალოდ გამიღიმე. მე შეგიყვარებ, უბრალოდ შეგიყვარებ"

"უყურებს მის სხეულს და ვერ ხვდება. ვერ ხვდება ახლა რას გრძნობს. ვერ ხვდება მისი სხეული იზიდავს თუ სული? რას გრძნობს ის, ვნებას თუ სიყვარულს?" (დასრულებული)

'-თუ გაზაფხული მოვა, ჩვენ ერთმანეთს დავუბრუნდებით..! -და თუ არ მოვა?'