Babasının intikamını almak için yola çıkan genç bir kadın, bu yolda herkesin adını ağzına almaktan çekindiği Zehir'in zaafı olursa ne olur? Bir kadın, nefretle beslenen ve bir adam, kadını güç kaynağı haline getiren. Ters köşelerin birbirini kovaladığı, aşk ve aksiyon dolu maceramıza hazır mısınız? Düşüncelerim birer şeytandı beni sonsuz uçuruma iten. Aklım bu uçuruma sürüklenmeye razı geldi çünkü sebebi benim cesur kişiliğim ve her şeyden evvel bir Zehir'e yer açan korkusuz kalbimdi; ben bu uğurda her şeyi göze almıştım, ölmeyi de öldürmeyi de. "Bu doğru," dedi başını çevirirken, bazukayı omzuna yasladı ve nişan aldığında "Bizden herkes bedelini ödedi, ben ödedim, şimdi ödetme zamanı." diyerek ateşledi. Büyük bir patlama, büyük bir yangın ve büyük bir kaos; her şey buraya kadar değildi, her şey yeni başlıyordu, sahne artık gerçekten de Pusat Zehir Ulubey'e aitti. Bazukayı elinden bıraktı, sigarasını son kez içine çekip tükürürcesine yanan fabrikaya doğru fırlattığında "İşte şimdi," dedi daha çok kendi kendine söylenir gibi. Bana döndü, sırtındaki silahı yere atarak iki adımda dibime kadar geldi. Tam karşımda durduğunda elimdeki silahı aldı, kendi silahının yanına attı ve elini yanağıma yasladı. "Seni öpeceğim, Beyaz Şeytan." Yaralı kolunu belime sardı, beni kendine yasladı. Kalbim delicesine atmaya başladığında nefes alamadığımı hissettim. "Tüm her şeyin sonunda değil, tüm her şeyin ortasında; seni bu yangında öpeceğim, dudakların dudaklarımda kavrulacak. O an anlayacaksın, bu ateş aslında senin için." Şiddet, suç, cinsellik ve ağır sahneler içermektedir. (+18)

- RUH YANMASI - Başlangıç tarihi: 16/11/22 Kitap türü: Aksiyon "Çocukluk aşkım, gönlüme kurduğum bir salıncaktı..." Sonra büyüdük, ben 5 yaşındayken o 10 yaşındaydı. Ben 10 yaşındayken de o 15. O zamanlar anlamasam da, yanında bir kız gördüğümde deliye dönerdim. Kıskanıp saçma sapan hareketler yapardım. Ailemiz bunu hep "abisini kıskanıyor" şeklinde yorumladığı için, ben de bu şekilde zannediyordum. Ta ki benim 13. Yaş günümde, ve Mert 18 yaşındayken doğum günümü kutlamak için yanağıma bir öpücük kondurana kadar. O gün karnımda uçuşan kelebekleri hala çok net bir şekilde hatırlıyorum. O gün anlamıştım bunun adının aşk olduğunu. Sonrasında kız arkadaşları oldu. Ve ben hepsine şahit olup, uzaktan izlerken hiç bir şey yapamadım. Söyleyebilecek yaşa geldiğimde, aşkımın arkasında durabilecek yaşa geldiğimde ise artık Mert yoktu. ⚠️Tamamen benim hayal gücüme ait bir kurgudur. Çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

*Abimin arkadaşı konulu mahalle kitabı "Ah be küçük kız. Beni peşinden koşturmayı çok seviyorsun," dediğinde soluklanmak için durduğu kısa saniyede kaslı göğsü sertçe yükseldi. "Koşma o zaman!" Aramızdaki mesafeyi tek adımıyla kapattığında belimin arkasına avcunu yaslayıp esir aldı ve bedenimi kendine sertçe çekti. Göğsüm göğsüne çarptığında soluğum kesilerek başımı kaldırdım ve gözlerinin içine baktım. Bakışları alev almışçasına yanıyordu. "Dikkatimi hiç çekmemeliydin," diyerek sırtımı arkamdaki duvara yaslayarak gözlerimin önünü düşen saçımı çekerek kulağımın arkasına sokup yaklaştı. Dudaklarımızın arasında tek nefeslik yer vardı. "Bensiz bir hayatı unut. Seni almasına asla izin vermem!" AŞK ONLARI ÇOK HABERSİZ VURACAK